Συζητούν τα κόμματα στη Βουλή τις διατάξεις του Συντάγματος που πρέπει να αναθεωρηθούν προς βελτίωσή των, ενώ ο πλήρης έλεγχος επί θεμάτων οικονομίας δεν ασκείται προ πολλού από το Κοινοβούλιό μας κι έχει περιέλθει στο Βερολίνο και στις Βρυξέλλες. Με πραξικοπηματικό τρόπο αφαιρεθείς αυτός μέσω καταστρατήγησης του οικονομικού συντάγματος της Ε.Ε. από έναν «όρο» που ετέθη στη δανειακή σύμβαση μεταξύ Ευρωπαίων και Ελλάδος περί λήψης του δημοσίου πλούτου της ως ενέχυρο από τα κράτη, ήτοι κατ’ ουσίαν από τον κύριο δανειστή μας τη Γερμανία. Ενώ αυτός ο πλούτος όφειλε να παραμένει -ως προβλέπετο στον νόμο- εγγύηση των επενδυτών σε ομόλογά μας, που μέχρι τότε μας δάνειζαν. Οταν αυτό συνέβη, σταμάτησαν αυτοί τον προς το κράτος μας δανεισμό με αποτέλεσμα αυτό να βρεθεί ξαφνικά να εξαρτάται από τα «δανεικά» που η Γερμανία, η οποία απαίτησε τον «όρο» και επέβαλε, πρόσφερε! Υφαρπάχτηκε λοιπόν δι’ αυτού του «κόλπου» η κυριαρχία μας, καθώς έχουμε απολέσει πλήρως την ικανότητα να επηρεάζουμε τη ροή των οικονομικών εξελίξεων. Οπότε «τι» βελτιώνουμε; Η Γερμανία, σημειωτέον, επί Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, αν και απέκτησε πανθομολογουμένως τότε Σύνταγμα άρτιο, καθώς στο Κοινοβούλιο αυτής προβλέπετο ότι θα λαμβάνονται οι αποφάσεις που αφορούσαν τον γερμανικό λαό, εντούτοις η δημοκρατία της δεν είχε τα προσδοκώμενα για τον λαό της ποιοτικά χαρακτηριστικά. Γιατί μετά την ήττα στον Μεγάλο Πόλεμο βρέθηκε το γερμανικό κράτος με τεράστιο χρέος λόγω οφειλόμενων αποζημιώσεων. Αποζημιώσεις που οι Αγγλογάλλοι νικητές μετέτρεψαν σε ομόλογα, ώστε διά των τραπεζών τους και διά νέων δανεικών προς αυτήν χρημάτων προς ανακύκλωση του χρέους εξ αποζημιώσεων πέτυχαν να την ελέγχουν επί πολλά χρόνια. Εμείς τώρα βιώνουμε ένα αντίστοιχο αυτής της λειψής Δημοκρατίας της Βαϊμάρης καθεστώς. Με τη Γερμανία, αυτή τη φορά σε ρόλο θύτη κι όχι θύματος. Το ζήτημα των επικείμενων συνταγματικών βελτιώσεων δεν λέει πολλά λοιπόν, όσο η δημοκρατία μας ελέγχεται από μια «ξένη», ως προς τις οικονομικές μας έγνοιες, χώρα. Ακόμα λοιπόν κι αν περιορίσουμε την ασυλία των πολιτικών, που κατάφεραν να μη λογοδοτούν για πράξεις και παραλείψεις των στη Δικαιοσύνη, αφού δεν είναι πια σε θέση ούτε αυτοί να ορίζουν με αποφάσεις των την οικονομική ευημερία των Ελλήνων, ούτε αυτή η απόλυτα αναγκαία συνταγματική βελτίωση θα επιτελέσει μάλλον τον σκοπό της. Το πολίτευμά μας θα βελτιωθεί, μόνο αν τεθεί η οικονομία πάλι υπό τον συνειδητό έλεγχο των ανθρώπων που την υφίστανται. Επ’ αυτού όμως καμία πρόταση, καμία συζήτηση δεν υπήρξε στη Βουλή, οπότε ουδεμία βελτίωση της ζωής μας διά του θεμελιώδους νόμου της χώρας αναμένεται.