Σκηνικό έντασης σε σχέση με την εκμετάλλευση των ενεργειακών κοιτασμάτων της νοτιοανατολικής Μεσογείου στήνει η Τουρκία. Κατά το διεθνές δίκαιο της θάλασσας και κατά την κρατούσα ερμηνεία του, δίνεται δικαίωμα στα παράκτια κράτη, εντός όμως των χωρικών υδάτων τους, να εκμεταλλευτούν τον ενεργειακό πλούτο, ο οποίος κρύβεται στον βυθό της θάλασσας. Γι’ αυτό και χαράχτηκαν τα τελευταία χρόνια ζώνες αποκλειστικής οικονομικής εκμετάλλευσης αυτού του πλούτου. Ομως τούτο δεν συμφέρει την Τουρκία, καθώς τα πλούσια κοιτάσματα, που έχουν ήδη εντοπιστεί, δεν βρίσκονται σε δικά της χωρικά ύδατα, αλλά στα χωρικά ύδατα της Κύπρου. Με το επιχείρημα, λοιπόν, ότι ο τουρκοκυπριακός τομέας ανήκει εντέλει σε αυτήν, γιατί ο τομέας αυτός φυσικά δεν αποτελεί ανεξάρτητο κράτος ξεχωριστό και παράνομα μάλιστα κατέχεται, είναι αποφασισμένη να θεμελιώσει δι’ αυτού του τομέα δικαίωμα συνεκμετάλλευσης τέτοιων κοιτασμάτων εντός της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης της Κύπρου. Γι’ αυτό και απέστειλε εκεί όχι μόνο «γεωτρύπανο», αλλά και συνοδεία πολεμικών πλοίων εξ αποστάσεως κινούμενων προς προστασία του, όπως ανακοινώθηκε! Αυτό φυσικά συνιστά σκηνικό πολέμου. Δικαιολογημένα, λοιπόν, χαρακτηρίστηκαν οι ενέργειες αυτές ως «προσπάθεια» νέας «εισβολής» της Τουρκίας στην Κύπρο, μετά από αυτήν του 1974. Από την άλλη η Τουρκία αξιοποιεί το τετελεσμένο γεγονός της κατοχής του τουρκοκυπριακού τομέα, προβάλλοντας δι’ αυτού ως τμήμα της δικαιώματα στην εκμετάλλευση κοιτασμάτων εντός αυτής της ζώνης. Διπλωματικά και νομικά η Κυπριακή Δημοκρατία, ορθά αντιδρώσα, διαμαρτυρήθηκε για όλα αυτά προς την Ε.Ε., επιδιώκοντας την από πλευράς Ε.Ε. πολιτική στήριξη και το πέτυχε. Τούτο δεν αναμένεται, βέβαια, να αναστείλει τις ενέργειες της γείτονος. Γι’ αυτό και η Κύπρος κλιμακώνει την αντίδρασή της ετοιμάζοντας ακόμα και διεθνή εντάλματα σύλληψης κατά όσων προβούν σε παράνομη γεώτρηση. Εντούτοις ούτε αυτό αναμένεται να αποτρέψει τη γείτονα. Γιατί οι «ισχυροί» της οικουμένης, δηλαδή οι ΗΠΑ, έχουν δηλώσει ότι στηρίζουν μια «ακριβοδίκαιη» λύση σε σχέση με την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων αυτών, οπότε τα συμπεράσματα δικά σας αν προωθούν ή όχι μια λύση «ακριβοδίκαιης» συνεκμετάλλευσης. Οι Ρώσσοι πάλι δήλωσαν ότι οι συνομιλίες πρέπει να συνεχιστούν και να αποκλειστούν ενέργειες που υπονομεύουν τις διαπραγματεύσεις. Συνοπτικά οι μεγάλες δυνάμεις όλες θέλουν να διευθετηθεί ειρηνικά το ζήτημα και να αντλήσουν για λογαριασμό τους ωφελήματα, χωρίς να υπάρξει στρατιωτική εμπλοκή. Αλλά αυτό δεν είναι βέβαιο, όταν τίθενται ζητήματα προστασίας κυριαρχικών δικαιωμάτων. Γιατί το «ντιλ» που θα πρέπει να επιτευχθεί απέχει πολύ από το να είναι μια απλή διευθέτηση οικονομικοεμπορικών συμφερόντων σε σχέση με την εκμετάλλευση τέτοιων ενεργειακών κοιτασμάτων. Οπότε το «θρίλερ» για την ενέργεια τώρα αρχίζει.