Ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζ. Μ. Μπαρόζο φέρνει στην Αθήνα το μήνυμα - τελεσίγραφο ότι «στην χώρα πρέπει να γίνουν τεράστιας κλίμακας αλλαγές με επίκεντρο τη λειτουργία του κράτους». Η κυβέρνηση και οι εταίροι της καλούνται από τις Βρυξέλλες, την ΕΚΤ, τους εταίρους και σε δεύτερο βαθμό το ΔΝΤ να διαλέξουν αν θα προσπεράσουν τις συντεχνιακές παγίδες και θα βάλουν βαθιά το μαχαίρι στις κρατικές δαπάνες ή θα διαλέξουν τον λάθος δρόμο της συντήρησης - διαχείρισης της κατάστασης και των ελλειμμάτων μέσω φοροεισπρακτικών μέτρων και οριζόντιων περικοπών.

Η διαρροή της πρόθεσης για πλαφόν τα 2.000 ευρώ στις συντάξεις στην Ελλάδα, ως αντίμετρο στην ριζική αλλαγή και μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος ηχεί άσχημα στα αυτιά των ειδικών. Το μέτρο που έπρεπε να προτιμηθεί είναι για αρχή η πλήρης κατάργηση του εφάπαξ στο δημόσιο και ο περιορισμός του από τα άλλα ταμεία, κάτι που η τρόικα ζητά από τον Σεπτέμβριο του 2010 και καμία κυβέρνηση δεν τόλμησε να αγγίξει. Το παράδειγμα αυτό που έδωσαν στο Real.gr κύκλοι της Κομισιόν, είναι ακριβώς μια ένδειξη του «πως πρέπει να είναι τα μέτρα». Στέλεχος της επιτροπής μιλούσε χθες για «παρεμβάσεις πολύ μεγάλης κλίμακας, αν θέλετε να σώσετε την ελληνική υπόθεση».

Είναι προφανές ότι η πολιτική αρχή και οι εταίροι που έχουν δώσει την πολιτική εντολή στην τρόικα, δεν θέλουν απλώς την εξαγγελία των αποκρατικοποιήσεων για παράδειγμα, αλλά την πραγματοποίηση πολλών μέσα στον επόμενο μήνα. Δεν θέλουν απλά χρονοδιάγραμμα και διάλογο για τα εμπόδια στην άσκηση επαγγελμάτων αλλά την πλήρη άρση του. Θέλουν να δουν την κυβέρνηση να υλοποιεί ότι της έχει προτείνει η task force σε σχέση με τη γραφειοκρατία, τις δομές του δημοσίου, την ηλεκτρονική διακυβέρνηση, το νέο φορολογικό, την αναμόρφωση της τοπικής αυτοδιοίκησης, τον εσωτερικό έλεγχο, τα τελωνεία, το εθνικό χωροταξικό σχέδιο για τις χρήσεις γης κ.α.

Όλα τα παραπάνω είναι πάγια αιτήματα και θα έπρεπε να είχαν υλοποιηθεί πριν βγει το 2011, όχι το 2012...

Στέλεχος της Επιτροπής έχει δηλώσει στο Real.gr ότι «άλλη χώρα με τον εσωτερικό έλεγχο του επιπέδου της Ελλάδας δεν υπάρχει στην ευρωζώνη», προσπαθώντας να δείξει το μέγεθος της «χασούρας» σε χρήματα και πόρους που πληρώνει ο πολίτης σε περικοπές μισθών και συντάξεων. Η τρόικα δεν έχει κανένα πρόβλημα να δεχθεί και να συμφωνήσει με την κυβέρνηση σε ρεαλιστικά χρονοδιαγράμματα για όλα τα παραπάνω, όμως «κάτι πρέπει να αρχίσει να κινείται».

Ως εκ τούτου, για να μην γράψει σήμερα την πιο μαύρη έκθεση από καταβολής ελέγχων και κάψει την ελληνική υπόθεση, θα επιστρέψει στις αρχές Σεπτεμβρίου με τη ελπίδα ότι θα μπορέσει να γράψει κάτι παραπάνω. Αν μπορέσει το Σεπτέμβρη να περιγράψει την εικόνα μιας χώρας που τρέχει, διότι έχει αντιληφθεί την κατάστασή της, έχει καλώς. Αν όχι ακόμα και η Κομισιόν θα μπορούσε να εισηγηθεί την διακοπή του οικονομικού προγράμματος.

Στο θετικό ενδεχόμενο η χώρα θα μπορούσε να επωφεληθεί από επιμήκυνση, χαλάρωση, βοήθεια, χρήματα και διαγραφή υποχρεώσεων, στην ώρα τους.

Αυτά θα συζητήσει ο πρόεδρος της Κομισιόν με τον πρωθυπουργό, θα του εκφράσει την αμέριστη στήριξη του ιδίου και της Επιτροπής, όμως θα του ξεκαθαρίσει ότι εκτός από την Ελλάδα η Κομισιόν λαμβάνει την πολιτική εντολή της από άλλους 26. Ως εκ τούτου δεν θα είναι πάντα σε θέση να αντιμετωπίζει τις φωνές που λένε ότι οι Έλληνες δεν κάνουν τίποτα. Κύκλοι της Κομισιόν θεωρούν ότι στην Ελλάδα επικρατούν δύο πολιτικές λογικές στο πλαίσιο της συγκυβέρνησης: η πρώτη που εκφράζεται από τον πρωθυπουργό και μια μικρή ομάδα νέων, ευρωπαϊστών υπουργών που ξέρουν και αγωνιούν, αλλά και μια δεύτερη πιο μεγάλη ομάδα που προτάσσει τη διάσωση του status quo. Αν κανείς βάλει στην εξίσωση και τη συνιστώσα των κυβερνητικών εταίρων μπορεί να αντιληφθεί που παίζεται το παιχνίδι των μέτρων και ποιους αφορά...