Οι ταραχές που ξέσπασαν στην Τύνιδα στις 14 Σεπτεμβρίου ελευθέρωσαν τελικά το ημερολόγιο της κυρίας Μέρκελ και της επέτρεψαν να βρεθεί έστω και για έξι ώρες στην Αθήνα, να στηρίξει τον Έλληνα συνάδελφό της και να στείλει τα ανάλογα μηνύματα προς την Ευρώπη, προς τις αγορές και προς τους συμπατριώτες της.

Ο γερμανικός Τύπος ήταν χθες το βράδυ μάλλον ανακουφισμένος. Η Γερμανίδα Καγκελάριος δεν είπε τίποτα που δεν έχει ξαναπεί. Δεν υποσχέθηκε, δεν δεσμεύθηκε, δεν πλήρωσε. Αντ΄αυτών, ευχήθηκε, παρηγόρησε, στήριξε πολιτικά. Στην πλέον προωθημένη γερμανική ανάλυση, έδειξε στους Γερμανούς ότι είναι προς το συμφέρον τους η Ελλάδα να εξακολουθήσει να είναι μέλος αυτής της οικογένειας, ακόμη και αν χρειαστεί λίγη παραπάνω αλληλεγγύη.

Πώς θα το εισπράξουν αυτό οι Γερμανοί, είναι μάλλον νωρίς για να το εικάσει κανείς, ειδικά όταν οι εικόνες από την Αθήνα, από τις διαδηλώσεις, από τα συνθήματα εναντίον της κυρίας Μέρκελ και τις εκδηλώσεις με τα γερμανικά και τα ναζιστικά σύμβολα, ευνοούν μάλλον τις λαϊκιστικές φωνές και των δύο πλευρών.

Η Bild ήδη από χθες έγραφε ότι αντί οι Έλληνες να υποδέχονται την Καγκελάριο ανεμίζοντας γερμανικές σημαίες και καλωσορίζοντάς την, την υποδέχτηκαν βρίζοντας και «κακοποιώντας» την. Για πολλούς Γερμανούς πάντως και όχι μόνο για τους αναγνώστες της εφημερίδας, η υποδοχή που επιφυλάχθηκε ήταν δείγμα μάλλον κακής διαγωγής εκ μέρους των Ελλήνων, που εδώ και καιρό εισπράττουν, υποτίθεται, γερμανικό χρήμα.

Η κυρία Μέρκελ πάντως, μπορεί να μην ικανοποίησε ιδιαίτερα την ελληνική πλευρά, αλλά σε πρώτη φάση πέτυχε τον δικό της στόχο. Ο πήχυς των προσδοκιών είχε κατεβεί αισθητά πριν από την άφιξή της στην Αθήνα και η Καγκελάριος φρόντισε να μην τον ανεβάσει. Παρέμεινε δηλαδή, η γνωστή θιασώτης της λιτότητας, αλλά και, όπως σχολίαζε Γερμανός αναλυτής που παρακολουθούσε την συνέντευξη Τύπου, η κυρίαρχος του παιχνιδιού.