Quantcast

Πρώην σύντροφοι, νυν ...εχθροί

Δύο χρόνια μετά την διάσπαση του Συνασπισμού, η κόντρα μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΔΗΜΑΡ, έχει προ πολλού ξεφύγει από τα όρια της πολιτικής
Της Μαριτίνας Ζαφειριάδου

Δύο χρόνια μετά την διάσπαση του Συνασπισμού, η κόντρα μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΔΗΜΑΡ, έχει προ πολλού ξεφύγει από τα όρια της πολιτικής αντιπαράθεσης. Υβριστικά συνθήματα σε πορείες, επιθέσεις με πρωτοφανείς εκφράσεις κατά στελεχών ακόμα και δια της ιστορικής εφημερίδας «Αυγή», κομματικού οργάνου του Συνασπισμού και καταγγελίες για ανοίκειες επιθέσεις στο Διαδίκτυο, μετατρέπουν μία διαφορετική πολιτική οπτική σε... γηπεδικό χουλιγκανισμό.

Η κατάσταση ξέφυγε στη γενική απεργία της 26ης Σεπτεμβρίου, όταν νεολαίοι του ΣΥΡΙΖΑ άρχισαν να φωνάζουν συνθήματα κατά του προέδρου της ΔΗΜΑΡ Φώτη Κουβέλη, λόγω της στήριξής του στις κυβερνητικές επιλογές των περικοπών. Το πρωτοφανές σύνθημα όμως «τα δικαιώματά μας τα έκανες κουρέλι, άντε και γ... σύντροφε Κουβέλη», προκάλεσε την ενόχληση, και κυρίως τη θλίψη των στελεχών της ΔΗΜΑΡ που δεν μπορούν να θυμηθούν ανάλογη συμπεριφορά στο παρελθόν.

Ακολούθησε η ευθεία επίθεση κατά του βουλευτή του κόμματος Γρηγόρη Ψαριανού, από τις σελίδες της «Αυγής», όπου με ενυπόγραφο άρθρο με τίτλο «Όχι γιαούρτια στη ΔΗΜΑΡ»... προέτρεπε να σταματήσουν «τα γιαούρτια στα γραφεία της ΔΗΜΑΡ, οι βρισιές στον Κουβέλη και οι ιπτάμενες μπύρες στον Ψαριανό στη Μαβίλη», καθώς αυτά «τους εμφανίζουν ως θύματα, ενώ είναι θύτες».

Περιέγραφε την πλειοψηφία των στελεχών της ΔΗΜΑΡ ως «κυνικούς καριερίστες που έχουν πέσει σαν ακρίδες στη λεία της εξουσίας» και ζητούσε να τους ασκηθεί πολιτική πίεση ώστε να μην ψηφίσουν τα μέτρα. Κατέληγε δε, με την φράση «και προς Θεού, μην πετάτε μπύρες στον Ψαριανό! Διότι το να πετάς μπύρες στον Ψαριανό, είναι σαν να πετάς σουβλιστά αγριογούρουνα στον Οβελίξ», κάνοντας στελέχη της ΔΗΜΑΡ να μιλούν για «μνημείο ελεεινότητας».

Αυτά, αλλά και τα γιαούρτια στα γραφεία της ΔΗΜΑΡ στην πορεία της ΠΟΕ-ΟΤΑ κ.α., κάνουν στελέχη της ΔΗΜΑΡ να σχολιάζουν ότι «αυτός ο χώρος απομακρύνεται απολύτως πια από την Ανανεωτική Αριστερά, δεν έχει καμία σχέση με την κουλτούρα και τις παραδόσεις της», δεδομένου ότι ο Φώτης Κουβέλης δεν θέλει να ακολουθήσει τον δρόμο των... χαρακτηρισμών. Κάνοντας λόγο για απολίτικες συμπεριφορές, εκφράζουν τη δυσαρέσκειά τους για την εξέλιξη του χώρου που τους φιλοξένησε επί δεκαετίες, για την Νεολαία του, αλλά και την ιστορική εφημερίδα «Αυγή» που συχνά στην ιστορία της διοικήθηκε από ηγετικές μορφές της Ανανεωτικής Αριστεράς και φημιζόταν πάντα για τα επιχειρήματά της, ακόμα και στα πιο «σκληρά» πολιτικά της κείμενα.

Σε μια προσπάθεια να εξηγήσει πολιτικά το φαινόμενο, ο γραμματέας της ΚΕ της ΔΗΜΑΡ Σπύρος Λυκούδης, μιλά για «στρατηγικά αδιέξοδα» που αντιμετωπίζει σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ. Εκτιμώντας πως σε περίπτωση εκλογών, θα μπορούσαν να προκύψουν δύο πιθανά αποτελέσματα, παντοδυναμία της ΝΔ ή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, χαρακτηρίζει και τα δύο τραγικά για τον τελευταίο.

«Ξέρουν πως αν κερδίσουν, δεν θα καταγγείλουν κανένα μνημόνιο. Θα κάνουν ακριβώς τα ίδια (...) Το μόνο που εύχονται είναι να μπορέσει με κάποιο τρόπο να περάσει τον κάβο αυτή η κυβέρνηση και εκείνοι να "εισπράττουν" από τη δυσαρέσκεια των πολιτών και την κοινωνική ένταση. Να βρίσκονται δηλαδή όσο το δυνατόν περισσότερο στη θέση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης για να μπορούν να διαμαρτύρονται...», εκτιμούν στην Αγ.Κωνσταντίνου, θυμίζοντας πως ο ΣΥΡΙΖΑ υποσχόταν καταγγελία και εκείνοι αλλαγή των όρων της δανειακής σύμβασης που δεσμεύει την χώρα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ πάλι, αρνείται κατηγορηματικά ότι η στοχοποίηση συγκεκριμένων προσώπων αποτελεί δική του επιλογή. Στην Κουμουνδούρου μιλούν για «δεδομένη πολιτική αντιπαλότητα», που αρχίζει και τελειώνει όμως εκεί. «Ή θα υλοποιήσουν τα μέτρα ή θα έρθουν στη δική μας θέση», λένε, θυμίζοντας με νόημα πως ενώ η ΔΗΜΑΡ δεν ψήφισε τα δύο πρώτα μνημόνια, τώρα αποδεικνύει ότι δεν έχει «κόκκινες γραμμές», προβλέποντας και εκείνοι προβλήματα στο εσωτερικό της μετά και από την τελευταία συνεδρίαση της ΚΕ όπου το 1/5 των στελεχών ψήφισαν υπέρ της καταψήφισης των μέτρων. Όσον αφορά στην... στοχοποίηση του Γρηγόρη Ψαριανού, υποστηρίζουν ότι δεν πρόκειται περί αυτού, αν και θυμίζουν «χυδαία επίθεση» εκ μέρους του προεκλογικά σε πάνελ με τον Δημήτρη Παπαδημούλη και σημειώνουν πως «ελέγχεται και εκείνος για την συμπεριφορά του»...

Ο κ. Ψαριανός πάλι, μιλά για «προσωπική στοχοποίηση», «αθλιότητες» και «οργανωμένο γκεμπελίσκο», χρεώνοντας σε μέλη του ΣΥΡΙΖΑ συνθήματα όπως «φέρτε μας κάτω τον Ψαριανό» σε πρόσφατη κινητοποίηση της ΠΟΕ-ΟΤΑ έξω από την Αγ. Κωνσταντίνου. Και ενώ ο ίδιος διατηρεί φιλικές σχέσεις με τον Αλέξη Τσίπρα (του ζήτησε μάλιστα –όπως λέει- μάταια να «μαζέψει» όσους του επιτίθενται) και στελέχη της «ομάδας» του, θεωρεί ότι υπάρχουν «ηθικοί αυτουργοί στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ», πίσω από τις επιθέσεις που δέχεται στο διαδίκτυο ως «υπάλληλος του Μπόμπολα», «τσάτσος του Κόκαλη», «αλκοολικός», ιδιοκτήτης φεράρι, με σπίτι 750 τ.μ και δάνειο για να σπουδάσει την... εντεκάχρονη κόρη του στο εξωτερικό...

Τα τελευταία κρούσματα πάντως ξεκίνησαν από τον «προπηλακισμό» του –όπως λέει- από δύο «πρώην φίλους» του, σε ένα μπαράκι στην πλατεία Μαβίλη, όπου του έσκισαν το πουκάμισο, τον αποκάλεσαν «δοσίλογο» που πρέπει να φορέσει κουκούλα για να κόψει τις συντάξεις των μανάδων τους και του έχυσαν μία μπύρα στο πρόσωπο, για να το καταγγείλουν την άλλη μέρα στο διαδίκτυο ως πράξη άλλων. Εξού και το άρθρο στην «Αυγή» περί... μπύρας. Σε αυτό, απάντησε αρχικά ότι λυπάται για το κατάντημα της εφημερίδας, θυμίζοντας πως ούτε ο «Σταλινικός Ριζοσπάστης» δεν τον αντιμετώπισε έτσι, για να πάρει την «απάντηση» από τον ίδιο αρθρογράφο, πως ως άνθρωπος που «έκανε καριέρα στο ραδιόφωνο σατιρίζοντας τα πρόσωπα της εξουσίας, τώρα που έγινε και αυτός πρόσωπο της εξουσίας (...) οφείλει να δέχεται αγόγγυστα τη σάτιρα των άλλων και να μην καταφεύγει σε φληναφήματα περί Σταλινισμού»...