Η υπερουριχαιμία είναι η αύξηση της συγκεντρώσεως του ουρικού οξέος στο πλάσμα και στον ορό. Το ουρικό οξύ είναι το τελικό προϊόν του μεταβολισμού των πουρινο-νουκλεοτιδίων. Η πιο εμφανής εκδήλωση της αύξησης αυτής είναι η ποδάγρα κατά την οποία σχηματίζονται κρύσταλλοι οι οποίοι αποτίθενται στους χόνδρους, στους αρθρικούς υμένες και το αρθρικό υγρό. Η ποδάγρα είναι αρκετά επώδυνη και συνδέεται από κινητικά προβλήματα. Ένα άλλο σύμπτωμα της υπερουχιμαιμίας είναι η νεφρολιθίαση. Η υπερουριχαιμία συναντάται συνήθως στους παχύσαρκους και στις υψηλότερες οικονομο-κοινωνικές ομάδες. Αυτή δημιουργείται ή από αυξημένη πρόσληψη τροφών, υψηλής περιεκτικότητας σε πουρίνες, ή από ελαττωμένη απέκκριση των πουρινών αυτών από τον οργανισμό.