Ο Καβάφης δεν είναι μόνο τιμώμενο πρόσωπο στο Φεστιβάλ Φιλίππων και Θάσου που, σε πείσμα των ημερών, ξεκινά στις 5 Ιουλίου και διαρκεί έως την 1η Σεπτεμβρίου με κάμποσες πρωτιές και πρωτογενείς παραγωγές. Ο Αλεξανδρινός ποιητής δίνει, συγχρόνως, το μότο αλλά και το στίγμα της φετινής διοργάνωσης, η οποία αφιερωμένη στον ίδιο και στα 100χρονα από την απελευθέρωση της πόλης, δεν συρρικνώνεται, ούτε ρίχνει τον πήχυ, μολονότι το budget της κατρακύλησε στα 63 χιλιάδες ευρώ. Αποδεικνύοντας στην πράξη -παραφράζοντας τον Καβάφη- ότι αν υπάρχει πείσμα μπορεί να μάθει κανείς, θέλοντας και μη, της πενίας και τη νέα γλώσσα και τους νέους τρόπους. Δύσκολο; Επίπονο; Πάντως εφικτό.

«Οσο μικραίνει ο προϋπολογισμός τόσο το πείσμα μεγαλώνει», παραδέχεται ο Θοδωρής Γκόνης, καλλιτεχνικός διευθυντής της διοργάνωσης από το 2009. Δεν είναι τυχαίο που ευχαριστεί δημόσια τους συναδέλφους του, ηθοποιούς, μουσικούς, σκηνοθέτες, χορογράφους, οι οποίοι «έρχονται με τα ελάχιστα πια. Υπάρχει η αλληλεγγύη του σιναφιού».
 


Ανάμεσα στους καλλιτέχνες που θα ανηφορίσουν στην Καβάλα, εκτός από σταθερές σχέσεις, όπως αυτή της Λυδίας Φωτοπούλου (διαβάζει τα 12 ποιήματα του Ρίτσου για τον Καβάφη), συναντάς τα ονόματα της Μάγιας Λυμπεροπούλου, του Ακύλλα Καραζήση, του Γιώργου Χρονά και της Τζένης Αργυρίου (συνδιοργανώνει performance-εργαστήρι σε δημόσιο χώρο, στην οδό Ελευθερίας, με τον Σολεντάντ Ζάρκα).

Δεν έχει μόνο μετακλήσεις παραστάσεων που θα περιοδεύσουν στην επικράτεια, εκκινώντας κάποιες από την Επίδαυρο ή την Πειραιώς 260. Εχει και δικές του παραγωγές, με αιχμή του δόρατος το θεατρικό «Ο γηραιός πατήρ μου» του Κώστα Ακρίβου, που υπαινίσσεται την ύπαρξη υιού Καβάφη, του κληρονόμου του Αλέκου Σεγκόπουλου (στο Ιμαρέτ, 11-13 Αυγούστου, σε σκηνοθεσία Γκόνη). Στην παράσταση ο γνωστός δραματουργός Αντώνης Κούφαλης ντεμπουτάρει στη σκηνή με κανονικό ρόλο, δίπλα στη Μάγια Λυμπεροπούλου και την Αλεξάνδρα Παντελάκη. Στη σκηνή θα ανεβεί και η Μαρία Χούκλη, με αναλόγιο καβαφικής ποίησης (στους Κήπους της Οικίας Μεχμέτ Αλή).

Στις πρωτογενείς παραγωγές της διοργάνωσης ανήκει και η «Επόμενη στάση... 1961», η παράσταση που θα εκτυλίσσεται σε ένα ΚΤΕλ καθ' οδόν προς τους Φιλίππους, αλλά και τα «ΠΥΡΟτέχνηΜΑΤΑ» του Δημήτρη Λέντζη (ομάδα Χ-Οδός).Η νεανικότερη συμμετοχή.

Ο Γκόνης αντιστρέφει τους όρους δυσκολίας που εμπεριέχει η προετοιμασία ενός φεστιβάλ εν μέσω κρίσης, χάρη στην ικανότητητά του να δημιουργεί συμμαχίες. «Δεν είναι μόνο οι καλλιτεχνικές δυνάμεις που συστρατεύτηκαν μαζί μας. Και ο δήμαρχος (Κωστής Σιμιτζής) μας βοηθά με τα ελάχιστα που έχει.

«Είμαστε βετεράνοι στη δυσκολία. Δεν είμαι ρίψασπις. Ούτε μοιρολάτρης. Ο πολιτισμός έχει όμως δικαίωμα στο δημόσιο χρήμα. Διεκδικούμε. Και δημιουργούμε. Οσοι διαμαρτύρονται δεν έχουν στόχο. Το φεστιβάλ έχει στόχο. Σκέπτεται πολιτικά. Δρα!», συνοψίζει για μια διοργάνωση με παραστάσεις θεάτρου και χορού, συναυλίες, εκθέσεις ζωγραφικής και φωτογραφίας, που θα διεισδύσουν στον ιστό της πόλης της Καβάλας: από το Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων, το Κάστρο και το λαϊκό καφενείο «Μαύρη Θάλασσα» μέχρι το Φρούριο και τις Καπναποθήκες.

Το Φεστιβάλ στη Θάσο θα περιοριστεί στο Δημοτικό Σχολείο, αφού το αρχαίο θέατρο αναστηλώνεται ενταγμένο στα ΕΣΠΑ.
Υπάρχει και… κοινωνική πολιτική. Την αποτυπώνει η ελεύθερη είσοδος στα 2/3 των εκδηλώσεων.

ΠΗΓΗ: ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ