Η σπουδαία καλλιττέχνις, η οποία ήταν ιδιαίτερα αγαπητή στον κόσμο, το τελευταίο διάστημα νοσηλευόταν σε ιδιωτικό νοσοκομείο της Αθήνας, καθώς αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας.



«H Πολυτίμη Πάνου, ετών 73, απεβίωσε σήμερα Παρασκευή 27 Σεπτεμβρίου 2013 στο νοσοκομείο ΥΓΕΙΑ μετά από πολύμηνη και άνιση μάχη με τον καρκίνο» αναφέρει το ιατρικό ανακοινωθέν, το οποίο περιγράφει τον γολγοθά της αγαπημένης ερμηνεύτριας .



Η σορός της θα τεθεί σε λαϊκό προσκύνημα από τις 09.30 της Δευτέρας, στο παρεκκλήσι του Α΄Νεκροταφείου, ενώ στις 15:00, στην εκκλησία του ίδιου χώρου, θα ψαλεί η νεκρώσιμος ακολουθία.Στη συνέχεια, η σορός θα μεταφερθεί στο Νεκροταφείο του Κόκκινου Μύλου, όπου θα ταφεί σε οικογενειακό τάφο.



Η Πόλυ Πάνου αποτελεί μια ολόκληρη ιστορία για το ελληνικό λαϊκό τραγούδι. Μια ιστορία βιωμένη βαθιά από μια τραγουδίστρια που μετέφερε στην ερμηνεία της, τα βιώματά της, την ιδιοσυγκρασία της αλλά και την θέλησή της να κάνει αυτό που αγαπά. Μία γνήσια, αυθεντικά λαϊκή φωνή, που αγαπήθηκε όσο λίγες από όλο τον κόσμο.



Γεννήθηκε στις 28 Οκτωβρίου του 1940. Χρειάστηκαν μόνο δέκα χρόνια για να ανέβει στο πάλκο. Σε ηλικία 10 ετών παίρνει μέρος σε έναν διαγωνισμό στην Πάτρα όπου καταφέρνει να πάρει το πρώτο βραβείο ανάμεσα σε 260 παιδιά. Ενα χρόνο μετά πήρε ένα ακόμη βραβείο την φορά αυτή από τον Γρηγόρη Μπιθικώτση.

Η πορεία της με τον Γρηγόρη Μπιθικώτση στα πρώτα βήματά της είναι άρρηκτα δεμένη. Το πρώτο της τραγούδι ήταν το «Πήρα την στράτα την κακιά» σε μουσική του Γρηγόρη. Κυκλοφόρησε σε δίσκο των 78 στροφών. Δεν έγινε όμως μεγάλη επιτυχία. Οι πρώτες μεγάλες επιτυχίες ήταν το «Ένα σφάλμα έκανα», το «Δαχτυλίδι», «Τα αδέρφια δε χωρίζουνε», «Να πας να πεις της μάνας μου»...



Ηταν η πρώτη που τραγούδησε τα «Παιδιά του Πειραιά», που αργότερα έγινε μεγάλη επιτυχία και ήταν ο ίδιος ο Χατζιδάκις που την κάλεσε στο τηλέφωνο και της είπε: «Έχω, Πόλυ, γραμμένο ένα τραγούδι για σένα».Η σημαντική αυτή ερμηνεύτρια τραγούδησε πολλά από τα καινούργια τραγούδια όλων των κορυφαίων λαϊκών συνθετών της δεκαετίας του '50.

Σε όλη της τη ζωή δεν έκανε τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο από να υπηρετήσει το λαϊκό τραγούδι. Ισως για αυτό ακόμη και σήμερα ο κόσμος συνεχίζει να τραγουδά κομμάτια που φέρουν την υπογραφή της ίδιας στην ερμηνεία όπως μεταξύ άλλων είναι τα «Μες την πολλή σκοτούρα μου», «Παίξε Χρήστο το Μπουζούκι», «Τι σου κανα και πίνεις», «Αλλα μου λεν τα μάτια σου», «Ενα σφάλμα έκανα», «Πάρε το δαχτυλίδι μου». Αλλωστε όπως είχε δηλώσει και η ίδια η νεολαία, ακούει ότι ακούει στη μουσική και το τραγούδια αλλά πάντα γυρίζει στο λαϊκό τραγούδι.



Δισκογραφία:

1968: "Πάμε σε κέντρα κοσμικά"

1971: "Σήμερον σ' αυτόν τον δίσκο"

1974: "Τελεία και παύλα", "Λαϊκές αναμνήσεις"

1976: "Ο έρωτας δεν είναι αμαρτία"

1977: "14 χρυσές επιτυχίες", "Και τώρα μόνη"

1979: "Επικίνδυνη αγάπη"

1982: "Αξέχαστες επιτυχίες"

1985: " Τι να μας κάνει μια ζωή"

1987: "Δυο δυο"

1990: "Παράνομη αγάπη"

1992: "Επιτυχίες 1957-1967"

1994: "Δισκογραφία Τσιτσάνη Νο8 Cd 1"

1996: "Μέσα από τις 45"

1997: "Μεγάλες επιτυχίες"

2000: "Αυτά που ήθελα να πω"

2007: "Από τις 78 στροφές 2 cd"

2009: "Τα πορτραίτα της MINOS- EMI No2"

2011: "Οι αυθεντικές φωνές του λαϊκού τραγουδιού Cd10", "32 μεγάλες επιτυχίες Cd1"