Ζητά καταγγελτική διαπραγμάτευση με τους δανειστές και επιμένει πως «όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά», διαφοροποιούμενος από την κεντρική γραμμή της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ που τοποθετείται με κάθε τρόπο μέσα στο ευρώ. «Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε προς κάθε κατεύθυνση, κυρίως προς την άλλη Αριστερά και σε όλους τους προοδευτικούς πολίτες ότι με τη δική μας συγκρουσιακή διαπραγμάτευση της εναλλακτικής λύσης, όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοικτά», λέει.

Παράλληλα, μιλά για αδυναμία κατανόησης και εκφοράς του κεντρικού στόχου του ΣΥΡΙΖΑ σε «αρκετούς θύλακες» στο εσωτερικό του κόμματος. «Αυτή τη στιγμή δεν φαίνεται να κατανοούμε όλοι, στον ίδιο βαθμό, τις άμεσες προτεραιότητές μας και το κεντρικό μας αίτημα», λέει, παρατηρώντας ότι φράσεις όπως «από πού θα βρούμε τα λεφτά» ή «δεν με πείθει ο ΣΥΡΙΖΑ» ή «πρέπει να κρατάμε μικρό καλάθι» είναι απαντήσεις εντός Μνημονίου, σε ερωτήσεις εντός των μνημονιακών δεδομένων, ωσάν δηλαδή να έχουν δημιουργηθεί μη αντιστρεπτές καταστάσεις.

«Εμείς όμως έχουμε δεσμευτεί να καταργήσουμε το Μνημόνιο, να ακυρώσουμε τους εφαρμοστικούς νόμους, να επαναδιαπραγματευτούμε τους όρους των δανείων, να ανακαλέσουμε τις πρωτοφανείς Γνωμοδοτήσεις και παραιτήσεις από τα αναφαίρετα δικαιώματά μας, να αλλάξουμε συναινετικά ή να διαρρήξουμε μονομερώς -σε περίπτωση άρνησης της Ευρωπαϊκής Τεχνοδομής των κύριων θέσεών μας- το υπάρχον νομικό πλαίσιο», σημειώνει.

Εξηγεί μάλιστα, ότι στον βαθμό που μία κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θα εισπράξει έλλειψη κατανόησης ή πλήρη άρνηση, «τότε θα αναγκαστούμε να λάβουμε κυρίαρχες και εναλλακτικές αποφάσεις κατόπιν πλήρους προετοιμασίας και ενημέρωσης του λαού με τρόπο σαφή, εύληπτο και αποφασιστικό, ώστε όλοι, με ενωτικό αναγεννητικό και εθνικό πνεύμα, να διαρρήξουμε μονομερώς το θεσμικό πλαίσιο της ΟΝΕ και της ΕΕ, κυρίως μάλιστα το νέο αυστηροποιημένο Σύμφωνο Σταθερότητας και τους επιμέρους κανονισμούς-δημοσιονομικούς “κορσέδες” που απορρέουν από αυτό».

Κατόπιν τούτων, ζητά αποσαφήνιση της κεντρικής πολιτικής αφήγησης του ΣΥΡΙΖΑ, εμπλουτισμό της με άλλους άξονες (όπως η επίρριψη στην Τριαρχία των δανειστών του βάθους της ύφεσης που προξένησαν στην χώρα και της ευθύνη για την οικονομική καταστροφή και την ανθρωπιστική κρίση), εξειδίκευση της απόφασης ότι ο ΣΥΡΙΖΑ απορρίπτει το προ κρίσης μοντέλο διοίκησης, παραγωγής και τραπεζικής πίστης, καθώς και απάντηση στο τι πρόκειται να κάνει σε περίπτωση άρνησης των δανειστών να δεχθεί τις θέσεις του.

Για την αναδιαπραγμάτευση της Δανειακής Σύμβασης στο υψηλότερο πολιτικό επίπεδο, ζητά να υποστηριχθεί από μία σοβαρή, πολιτικοποιημένη, τεχνοκρατική ομάδα, που θα αποτελείται από Έλληνες και ξένους οικονομολόγους, διεθνολόγους, νομικούς και αναλογιστές.

Ενόψει των ευρωεκλογών του Μαΐου, ο Αλέξης Μητρόπουλος προτείνει την επιμονή του ΣΥΡΙΖΑ στο να δώσει το αμιγώς δικό του πολιτικό στίγμα, επιμένοντας στη δική του πρόταση για την Ευρώπη, το θεσμικό της πλαίσιο, τις ιδεολογικές της παραμέτρους και την ΟΝΕ. Όσο για τις αυτοδιοικητικές εκλογές, τονίζει την ανάγκη «να απλώσουμε τις συμμαχίες όσο μπορούμε και όσο φτάνουμε».

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν οι προτάσεις του Αλέξη Μητρόπουλου για το πολιτικό σύστημα και την αναμόρφωσή του, όπως τις αναπτύσσει στο δεύτερο παράρτημα του κειμένου που κατέθεσε. Μεταξύ άλλων ζητά την μείωση των βουλευτών σε 200, δίνει προτεραιότητα σε αμεσοδημοκρατικές εκφράσεις και δημοψηφίσματα σε όλα τα επίπεδα, δημιουργία «Άνω Βουλής» ή «Γερουσίας» που θα αποτελείται από το πολύ 39 μέλη που θα εκλέγονται με καθολική ψηφοφορία από τους πολίτες και θα ασχολούνται με τις αιτιάσεις για αντισυνταγματικότητα των νόμων, των διαταγμάτων και των λοιπών κανονιστικών πράξεων κτλ.

Διαβάστε ΕΔΩ ολόκληρο το κείμενο-πλατφόρμα του Αλέξη Μητρόπουλου