Το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων γέμισε από λεφτά, που πολλά από αυτά προέρχονται από περιβόητες υποθέσεις κατασπατάλησης δημοσίου χρήματος. Και ενώ η χώρα ανασαίνει με δανεικά, περιμένουν και θα παραμείνουν δεσμευμένα για καμιά δεκαετία, έως ότου η Θέμιδα εκδώσει μη αναστρέψιμη απόφαση. Μαζί με τα χρήματα αραχνιάζουν κυριολεκτικά και ανάλογης αξίας ακίνητα.

Αντί να φιλοξενήσουν δημόσιες υπηρεσίες εξοικονομώντας τεράστια ποσά από ενοίκια ή να αξιοποιηθούν γεμίζοντας τα ταμεία, απλώς περιμένουν να παλιώσουν. Την ίδια ώρα που εισοδήματα εξανεμίζονται και ταυτοχρόνως πάμε για ρεκόρ φορολόγησης, στην περίπτωση αυτών των κεφαλαίων και των ακινήτων επικρατεί η άποψη περί τελεσιδικίας. Τόσο οι εδώ νομικοί όσο και οι δανειστές επικαλούνται προσκόμματα, υψώνοντας τείχη προστασίας στα κατασχεμένα.

Οτι σε όλες τις άλλες περιπτώσεις λαμβάνονται αποφάσεις που κατάσχουν τις ζωές μας, δεν επηρεάζει. «Ακριβοί στα πίτουρα και φθηνοί στο αλεύρι», νομικοί και δανειστές κρατούν και το μαχαίρι και το πεπόνι, μαχαιρώνοντας το ίδιο το δίκιο.

ΥΓ.: Περισσότεροι νόμοι, λιγότερη δικαιοσύνη.
Κικέρων