Από το 2003 ο «Γάλλος» καθόταν μπροστά στο ξύλινο γραφείο σε σχήμα L. Ακριβώς δίπλα του βρισκόταν το λευκό τηλέφωνο με το κουμπί «έκτακτης ανάγκης», που με το πάτημά του μπορούσε να επικοινωνήσει με 20 άτομα, προκειμένου να τον βοηθήσουν στο έργο του.



Στο παλτό του που κρεμόταν, βρισκόταν πάντα το κινητό του τηλέφωνο, το οποίο χρησιμοποιεί πολύ συχνά και ο φωτογραφικός φακός τον έχει «συλλάβει» να μιλάει ουκ ολίγες φορές. Στις ταχείες κλήσεις ξεχωρίζει κανείς έναν αριθμό: του προέδρου της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ, Μπεν Μπερνάνκι. Ο Τρισέ δεν έχει κρύψει την συμπάθεια που έχει για τον Αμερικανό κεντρικό τραπεζίτη, τον οποίο αποκαλεί φίλο του, ενώ δεν είναι λίγες οι αναφορές στα διεθνή ΜΜΕ ότι έχουν συναντηθεί αρκετές φορές στο παρελθόν μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.



Στην άλλη πλευρά του δωματίου κάτω από έναν χάρτη-αντίκα της Ευρώπης στέκεται ένα δορυφορικό τηλέφωνο που χρησιμοποιείται μόνο σε περίπτωση που δεν υπάρχει άλλο μέσο επικοινωνίας. Αυτός είναι και ένας από τους βασικούς λόγους που το γραφείο του Τρισέ χαρακτηρίζεται «κέντρο διαχείρισης κρίσεων».



Αστείος, ευγενικός, επίμονος... «Justix» και «Αγιατολάχ» του φράγκου

«Καλός κριτής χαρακτήρων», «αστείος», «ευγενικός», «επικοινωνιακός», «εργασιομανής», «επίμονος» είναι μόνο λίγα από τα επίθετα που χρησιμοποιούν συνάδελφοι και φίλοι του για να περιγράψουν τον αινιγματικό χαρακτήρα του «Γάλλου», που προσπάθησε σε αυτά τα 8 χρόνια να είναι ανεξάρτητος και να ξεφορτωθεί το παρατσούκλι της εθνικότητας του. Άλλωστε, μόλις ανέλαβε την προεδρία της ΕΚΤ είχε δηλώσει, με μία μεγάλη δόση υπερβολής, ότι δεν είναι Γάλλος!



Γεννημένος στη Λυών της Γαλλίας τον Δεκέμβριο του 1942 ο Τρισέ έμαθε από νεαρή ηλικία να αγαπάει την ποίηση και παράλληλα να ασχολείται με τη «σκληρή» γλώσσα τον μαθηματικών. Αντίθετα από τους περισσότερους τραπεζίτες που φοίτησαν σε οικονομικές σχολές, ο νεαρός Ζαν Κλοντ ξεκίνησε με προτροπή του πατέρα του να σπουδάζει μεταλλευτική μηχανική, ενώ στις διακοπές του εργαζόταν σε ορυχείο.

Τότε ήταν που ασχολήθηκε και πιο ενεργά με την πολιτική και ειδικότερα με τους Σοσιαλιστές. Στα φοιτητικά του χρόνια συμμετείχε στο κόμμα PSU και οι φίλοι του έδωσαν το τιμητικό παρατσούκλι «Justix», από το δημοφιλές κόμικ Αστερίξ και Οβελίξ, επειδή ήταν δίκαιος και υπερασπιζόταν μαχητικά τα δικαιώματα των εργατών.

Στα τέλη της δεκατείας του ‘80 ήταν ήδη διευθυντής του γαλλικού θησαυροφυλακίου, αφού νωρίτερα η βαθμολογία του στη σχολή τον είχε φέρει στην 5η θέση ανάμεσα στους 100 συμφοιτητές του και του έδωσε το εισιτήριο να εργαστεί εκεί.



Στα 22 του παντρεύτηκε την Aline Rybalka, διπλωμάτη και μεταφράστρια που καταγόταν από την Ουκρανία, με την οποία απέκτησε και δύο γιους, τον Πιερ Αλέξη, 37 ετών, διευθυντή marketing σε εταιρεία τηλεπικοινωνιών και τον Ζαν Νικολά, 35 ετών, μουσικό και παραγωγό.

Εκείνοι που τον γνωρίζουν αρκετά καλά λένε ότι αν διαφωνείς μαζί του, θα προσπαθήσει να σε πείσει. Χαρακτηριστική είναι η σκηνή που περιέγραψε ο επικεφαλής οικονομικών συμβούλων του Γάλλου προέδρου, Xavier Musca, όταν τον συνάντησε σε τρένο που πήγαινε από το Παρίσι στο St. Malo. Ένας επιβάτης στο βαγόνι τον άκουσε να μιλάει για τη νομισματική πολιτική και τον αναγνώρισε ως τον επικεφαλής της Τράπεζας της Γαλλίας. Στο υπόλοιπο του ταξιδιού ο Τρισέ κατέληξε να παραδίδει μαθήματα στους επιβάτες του βαγονιού, να κάνει αστεία με ξένους και να υπερασπίζεται την πολιτική του για το γαλλικό φράγκο. Από εκείνη την εποχή κληρονόμησε ένα ακόμη παρατσούκλι: «Αγιατολάχ του φράγκου».

Τα μαθήματα γερμανικών με... iPod

Στην πραγματικότητα η θέληση και η επιμονή του είναι παροιμιώδης, καθώς όταν θέλησε να εκφωνήσει στα Γερμανικά έναν οικονομικό λόγο σε πόλη της Γερμανίας κυκλοφορούσε καθημερινά με το iPod του και άκουγε τα μαθήματα. Όσοι τον συμπαθούν λένε ότι τα κατάφερε και μάλιστα, μιλάει αρκετά καλά τη γερμανική γλώσσα.

Η σιδηρά επιμονή του βέβαια χάνεται, όταν διασκεδάζει. Αν και είναι λίγο δύσκολο να φανταστεί κανείς τον Τρισέ να χορεύει και να τραγουδάει, εντούτοις, δεν τον απασχολεί αν σε κοινωνικές εκδηλώσεις «τσαλακώσει» λίγο τη δημόσια εικόνα του. Ο Αυστριακός κεντρικός τραπεζίτης, Klaus Liebscher είχε πει ότι σε μία συναυλία στη Φρανκφούρτη, ο ενθουσιασμός του απερχόμενου προέδρου της ΕΚΤ ήταν τόσο μεγάλος που δεν κρατήθηκε, έγινε ένα με το πλήθος και χτυπούσε παλαμάκια ρυθμικά με τη μουσική.



Η μάχη και τα δάκρυα για τη διάσωση του ευρώ

Ο Ζαν Κλοντ Τρισέ δεν έχει κρύψει την αφοσίωσή του στο κοινό νόμισμα. Ωστόσο, την Άνοιξη του 2010 δεν ήταν λίγες οι φορές που βούρκωσε και λίγο έλειψε να κλάψει, όταν έβλεπε τις διαφωνίες μεταξύ της Γερμανίας και της Γαλλίας για τη διάσωση της Ελλάδας, όπως εξομολογήθηκε ανώνυμα στέλεχος της ΕΚΤ στο πρακτορείο Bloomberg.



Λίγο αργότερα, ξεκίνησε το πρόγραμμα αγοράς ομολόγων υπερχρεωμένων χωρών της ευρωζώνης, για το οποίο έχει χυθεί πολύ μελάνι και δεν είναι λίγοι οι αναλυτές που ισχυρίζονται ότι θα του κοστίσει την υστεροφημία του στην ΕΚΤ.

Ωστόσο, στις 19 Οκτωβρίου οι ηγέτες της Ε.Ε. έκαναν μία μίνι «Σύνοδο» προκειμένου να τον τιμήσουνε, ενώ στην ομιλία του, ένας από τους ιδρυτές του ευρώ, ο πρώην Γάλλος πρόεδρος, Ζισκάρ Ντ’ Εστέν θέλησε να απαντήσει σε όσους ασκούν κριτική στον Τρισέ: «Ποιοι από όσους ανάμεσά σας του ασκούν κριτική θα μπορούσαν να πετύχουν καλύτερο αποτέλεσμα; Το ευρώ σας ευχαριστεί, Ζαν Κλοντ Τρισέ».