Σύνοδο Κορυφής των 27 της ΕΕ προτίθεται να συγκαλέσει ο Χέρμαν Βαν Ρόμπεη, μέχρι τα τέλη Ιανουαρίου, καθώς η κατάσταση στο ευρώ αντί να βελτιώνεται χειροτερεύει. Και άλλες φορές οι αποφάσεις κρατών και κυβερνήσεων αποδομήθηκαν από τις αγορές σχετικά γρήγορα, όμως πάντα μεσολαβούσαν 2-3 εβδομάδες. Στην περίπτωση της Συνόδου της 9ης του Δεκέμβρη δεν πέρασαν ούτε τρεις μέρες ώσπου να διαπιστώσουν οι πάντες ότι οι αποφάσεις που περίμεναν είναι ουσιαστικά ανύπαρκτες.

Οι αγορές και οι επενδυτές περίμεναν να ακούσουν ποιος θα εξασφαλίσει ότι θα πάρουν τα λεφτά τους - λεφτά που έχουν δανείσει με τη μορφή ομολόγων στα κράτη και ουσιαστικά χρηματοδοτούν τον ευρωπαϊκό τρόπο ζωής. Αντιθέτως άκουσαν για 200 δις που με κάποια πολύπλοκη διαδρομή θα πήγαιναν στο ΔΝΤ και από κει ξανά πίσω στις χώρες που θα τα χρειαστούν. Άκουσαν πως τα δύο ευρωπαϊκά ταμεία, προσωρινό και μόνιμο, όλα και όλα θα μαζέψουν 500 δισ. Άκουσαν ότι οι 26 από τους 27 εταίρους θα συντονίσουν τα δημόσια οικονομικά τους... από τον Μάρτη και τέλος ότι εκ παραδρομής οι πρόεδροι και πρωθυπουργοί αγνόησαν ή δεν έλαβαν παντελώς τις απαραίτητες νομικές συμβουλές με αποτέλεσμα ολόκληρη η παλέτα των αποφάσεών τους να είναι στον αέρα. Όλα αυτά προφανώς δεν είναι καλή προίκα για ένα επενδυτικό νόμισμα και ως εκ τούτου Ιταλία, Ισπανία και άλλοι το πληρώνουν στα αλμυρά επιτόκια με τα οποία δανείζονται.

Όπως έκανε γνωστό χθες ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Χέρμαν Βαν Ρόμπεη, έχει ειδοποιήσει σχετικά τους 27 ηγέτες αλλά η ημερομηνία δεν έχει ακόμα καθοριστεί. Η Σύνοδος θα γίνει σε επίπεδο 27 και όχι 17, δείγμα της προσπάθειας «να διατηρήσει την ενότητα του συνόλου». Σε σχέση με την ημερήσια διάταξη ανέφερε χαρακτηριστικά: «Θα πρέπει καταρχήν να δώσουμε τελική μορφή στις αποφάσεις που ελήφθησαν στις Συνόδους του Οκτωβρίου και του Δεκεμβρίου. Ωστόσο, το πιο σημαντικό ζήτημα θα είναι το νέο δημοσιονομικό σύμφωνο και η διακυβερνητική συνθήκη. Σε ένα δεύτερο επίπεδο, θα συζητηθούν τα θέματα της οικονομίας, της ανταγωνιστικότητας και της απασχόλησης».

Οι σχετικές πληροφορίες για Σύνοδο με θέματα απασχόλησης και ανάπτυξης κυκλοφορούσαν στους δρόμους των Βρυξελλών όλη την τελευταία εβδομάδα. Ωστόσο μια μάζωξη με θεματολογία που αποδεδειγμένα οι 27 δεν επιθυμούν να φέρουν εις πέρας προφανώς δεν αφορά κανένα. Αυτό πάντως στο οποίο επικεντρώνουν αρκετοί από τους αναλυτές τους συμβούλους και τους επιστήμονες που ασχολούνται με την ευρωπαϊκή οικονομία είναι πως οι λόγοι για τους οποίους οι 27 δεν μπορούν να φέρουν αποτελέσματα σε αυτό το θέμα, είναι ακριβώς οι ίδιοι με τους λόγους που δεν τους επιτρέπουν να τα βρουν και στο θέμα των διασώσεων.

Ο Ντάνιελ Γκρος, επιφανής οικονομολόγος που αμείβεται από τον κοινοτικό προϋπολογισμό για να λέει τα πράγματα με το όνομά τους «στο τελευταίο του σχόλιο» για τα αποτελέσματα της προηγούμενης Συνόδου αναφέρει ότι και τα ελλείμματα μπορούν να χρηματοδοτηθούν από το εσωτερικό της Ένωσης και το χρέος είναι διαχειρίσιμο και σε τελική ανάλυση «η Ευρώπη μπορεί να σωθεί αν το θέλει», αρκεί να βρούμε μια χρυσή τομή. Για τον Γκρος, χρυσή τομή είναι ένας συμβιβασμός μεταξύ της ΕΚΤ και των πολιτικών, «μια φόρμουλα που θα επιτρέψει τόσο στη Μέρκελ όσο και στον Τράγκι να θριαμβολογήσουν, που θα είναι αποδεκτή από τα υπόλοιπα κράτη και θα επιτρέψει στην ΕΚΤ να αισθανθεί αρκετά ισχυρή ώστε να παράσχει τόση ρευστότητα στην ΕΕ όση χρειάζεται για να υποχωρήσουν οι εντάσεις».

Αυτό όπως διευκρινίζει ο Γκρος προφανώς δεν σημαίνει ότι θα βγει αύριο η ΕΚΤ και θα αρχίσει να αγοράζει μετά μανίας ιταλικό και ισπανικό χρέος. «Θα είναι αρκετό να ξέρουν οι επενδυτές ότι η ΕΚΤ θα είναι εκεί όταν χρειαστεί για να παρέμβει όταν τα spreads ανεβαίνουν σε παράλογα και μη βιώσιμα επίπεδα». Ακόμα και έτσι κατά τον Γκρος η κρίση δεν θα τελειώσει με μιας, θα δώσει όμως στις χώρες του Νότου τον χρόνο που χρειάζονται για να βάλουν σε τάξη τα του οίκου τους.