Η οικονομική κρίση ωθεί τους 9 στους 10 που επισκέπτονται τα παλαιοπωλεία της πλατείας Αβησσυνίας στο Μοναστηράκι να πωλούν οικογενειακά κειμήλια αξίας.
Όσο νοσταλγική είναι η εικόνα των παλαιοπωλείων τόσο πόνο και απόγνωση κρύβει η ιστορία των αντικειμένων και το πως κατέληξαν στα μαγαζιά. Η οικονομική κρίση ωθεί όλο και περισσότερους να πωλούν αντικείμενα που έχουν κληρονομήσει από τους γονείς ή τους παππούδες τους, ακόμα και οικογενειακά κειμήλια.
«Οι 9 στους 10 που θα έρθουν θα είναι για να πουλήσουν. Θέλουν να μου δώσουν από μαχαιροπίρουνα μέχρι και... παντελόνια, πράγματα που σε άλλες εποχές τα πετούσαν ή τα έδιναν σε εράνους. Από κάτι τέτοια καταλαβαίνω σε τι κατάσταση έχουμε φτάσει», λέει αναστενάζοντας ο Π. Φίτος ιδιοκτήτης παλαιοπωλείου στην πλατεία Αβησσυνίας. Όπως επισημαίνει δεν είναι λίγες οι φορές που έρχεται κόσμος και του ζητάει να αγοράσει ό,τι του προσφέρουν, έστω και για μερικά ευρώ. «Μου λένε ότι δεν τα βγάζουν πέρα και μου ζητούν να αγοράσω έστω και στην πιο χαμηλή τιμή», αναφέρει.
«Έρχονται πολλοί και θέλουν να μου πουλήσουν ό,τι έχουν», επισημαίνει ο Ν. Σουλελές ο παλαιότερος των παλαιοπωλών. Εκτός όμως από «παλιατζούρες», όπως τις ονομάζουν μερικοί, πολλοί αναγκάζονται να πουλήσουν αντικείμενα μεγάλης αξίας, είτε συναισθηματικής είτε χρηματικής, καθώς πια δυσκολεύονται να τα βγάλουν πέρα με τους λογαριασμούς και τους μειωμένους μισθούς και συντάξεις.
«Πριν από καιρό είχε έρθει ένας καπετάνιος μεγάλης ηλικίας και μου πούλησε τον εξάντα που είχε στα βαπόρια. Ήταν ένα πολύ ωραίο κομμάτι που είχε αγοράσει από την Ιαπωνία. Ένα αντικείμενο μεγάλης αξίας και γι΄αυτόν, αλλά και επειδή ο εξάντας είναι το πιο σημαντικό όργανο για τους ναυτικούς, καθώς είναι αυτό που χάραζε την πορεία. Για τον άνθρωπο αυτόν ήταν ένας σημαντικός θησαυρός και έφτασε στο σημείο να τον πουλήσει γιατί δεν είχε να ζήσει. Ας μην ξεχνάμε όμως ότι χωρίς πορεία στη ζωή είμαστε χαμένοι» επισημαίνει ο Π. Φίτος.
ΠΗΓΗ: ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ