Σύμφωνα με πηγές των Βρυξελλών και της Φρανκφούρτης που βρίσκονται σε ανοιχτή γραμμή με την Αθήνα, στην ατζέντα του Άσμουσεν περιλαμβάνονται:

1) τα σενάρια για το χρηματοδοτικό κενό του ελληνικού προγράμματος και το νέο δάνειο που απαιτείται για την περίοδο μετά το 2014,
2) η συζήτηση για το μέλλον των ελληνικών τραπεζών ενόψει στρες τεστ το φθινόπωρο, οι κεφαλαιακές ανάγκες, οι εξελίξεις που αφορούν τα στοιχεία του ενεργητικού τους (ακίνητα) και η λειτουργία τους στην αγορά και τέλος
3) τα σενάρια για το πολιτικό μέλλον της ελληνικής κυβέρνησης, καθώς το Βερολίνο, η Φρανκφούρτη και οι Βρυξέλλες, φοβούνται το «ατύχημα» ενόψει καυτού φθινοπώρου και επιθυμούν σταθερούς συνομιλητές.

Ο Γ. Άσμουσεν, αρχιτέκτονας του buy-back (πρόγραμμα επαναγοράς ομολόγων) και του χρηματοδοτικού σκέλους του μνημονίου, συνεχίζει και αποτελεί την αιχμή του δόρατος των Ευρωπαίων στις σχέσεις τους με το ΔΝΤ. Αυτός ουσιαστικά έπεισε το Ταμείο να υποχωρήσει στο πλάνο της 26ης Νοεμβρίου του 2012. Την ίδια στιγμή έχει ρόλο τεχνοκρατικού ισορροπιστή ανάμεσα στα «θέλω» των εθνικών κυβερνήσεων. Ο Γ. Άσμουσεν σχεδίασε από κοινού με τους Τ. Βίζερ και Κ. Ρέγκλιγκ το συμβιβασμό για τις εγγυήσεις της Φινλανδίας και έπεισε τη γερμανική κυβέρνηση όταν αμφιταλαντευόταν ανάμεσα στη στήριξη και την εγκατάλειψη της Ελλάδας. Εκτός από τεχνοκράτης, θεωρείται και ένας από τους τελευταίους Ευρωπαϊστές, παρότι ανήκει σε μια νεότερη γενιά στελεχών.

Το τελευταίο διάστημα ο Γ. Άσμουσεν, στον οποίο ο Μ. Ντράγκι έχει απόλυτη εμπιστοσύνη, εκπροσώπησε την ΕΚΤ σε όλες τις παρασκηνιακές συζητήσεις για το ελληνικό ζήτημα, από τον Απρίλιο και εντεύθεν, όποτε και οι εταίροι έβαλαν για πρώτη φορά σε χαρτί το σχέδιο “perpetuity”, για την ελάφρυνση του κόστους εξυπηρέτησης του ελληνικού χρέους μέσω:

1) της επέκτασης της ωρίμανσης των διμερών δανείων κατά 50 έτη,
2) της μείωσης του επιτοκίου από το euribor plus 0,5 στο φιξαρισμένο 0,5%
3) του καθορισμού περιόδου χάριτος άνευ πληρωμής χρεολυσίων (αδιευκρίνιστο για πόσο)
4) και της κάλυψης των αναγκών του προϋπολογισμού για τα έτη 2014, 2015 και 2016 με νέο δάνειο.

Αυτό είναι και το βασικό σενάριο. Όμως ο Γ. Άσμουσεν δεν σκοπεύει να ταξιδέψει για να ενημερώσει τον υπουργό οικονομικών για προθέσεις του euro working group τις οποίες ο κ. Στουρνάρας γνωρίζει από πρώτο χέρι, αλλά για να δει πόσο αυτό το πλάνο μπορεί να περπατήσει στο ελληνικό πολιτικό περιβάλλον.

Ο Γερμανός οικονομολόγος, που έχει πολλές πιθανότητες να βρεθεί στη θέση του Β. Σόιμπλε, αν η Μέρκελ συγκυβερνήσει με τους Σοσιαλιστές, επιθυμεί σύμφωνα με πηγές των Βρυξελλών να δει αν υπάρχει έδαφος για σοβαρή συζήτηση στην Αθήνα και αν μέσα στο επόμενο εξάμηνο η ΕΚΤ και οι εταίροι θα έχουν τους ίδιους συνομιλητές.

Ο Άσμουσεν, όπως και ο επίτροπος Ρεν, ο πρόεδρος του EWG Τ. Βίζερ και οι βασικές κυβερνήσεις των εταίρων, γνωρίζουν ότι στην Αθήνα πρέπει να γίνει ακόμα πάρα πολύ δουλειά. Η Ελλάδα είναι κάθε άλλο παρά πόλος για επενδύσεις, έχει μια φρικαλέα γραφειοκρατία, ένα αλλοπρόσαλλο κανονιστικό περιβάλλον και πάσα πολιτική δυνατότητα να τινάξει στον αέρα τα πάντα.

Τα δε δημοσιονομικά κάθε άλλο παρά ρόδινα είναι, συσσωρεύοντας arrears 6,9 δισ. αυτή τη στιγμή και ποιος ξέρει πόσα μέχρι το τέλος του έτους, η κατανάλωση συρρικνώνεται, το διαθέσιμο εισόδημα το ίδιο, όπως και η φοροδοτική ικανότητα των πολιτών. Χωρίς αποτελέσματα στη μάχη για τη φοροδιαφυγή το πρόγραμμα θα χτυπήσει ξανά σε τοίχο.

Ο Άσμουσεν λοιπόν, όπως νωρίτερα η Μέρκελ, ο Σόιμπλε, ο Ντάισελμπλουμ και όποιος άλλος επισκέφτηκε την Αθήνα θα ζητήσει αφενός συναίνεση, αφετέρου πολιτική βούληση. Αλλιώς και το νέο πρόγραμμα θα είναι και αυτό καταδικασμένο να αποτύχει.