Η κυβέρνηση ελπίζει να καταφέρει να πετύχει μια θετική καταγραφή που θα της επιτρέψει αν μη τι άλλο την καταβολή της δόσης που υπολείπεται από το καλοκαίρι (1 δισ. ευρώ, δηλαδή: 500 εκατ. δόσης και 500 εκατ. κέρδη κεντρικών τραπεζών). Η πραγματικότητα είναι όμως πολύ πιο σκληρή από όσο φαίνεται.

Η τρόικα, ειδικά η εκπροσώπηση της Κομισιόν, δεν είχε καμία πρόθεση να επιστρέψει χωρίς εχέγγυα ότι οι δύο πλευρές μιλάνε επί της ίδιας βάσης. Ως εκ τούτου η τελική απόφαση ελήφθη μετά από έντονο παρασκήνιο το βράδυ της Παρασκευής και μόνο όταν η ελληνική πλευρά δήλωσε τελικώς ότι θα ξαναδεί το θέμα της ΕΑΣ και δέχεται να μιλήσει για το δημοσιονομικό κενό του 2014, από το ύψος που το προσδιορίζει η τρόικα. Δηλαδή το υπουργείο οικονομικών, σύμφωνα με πηγές κοντά στην παρακολούθηση του μνημονίου ξεκινάει και πάλι από τη βάση των 2,9 δισ.

Υπό αυτό το πρίσμα Βρυξέλλες και Αθήνα έχουν προκαταρκτικά δεχθεί με ρεαλισμό ότι «το νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό δεν μαζεύει 500 εκατ. ευρώ», όπως μετέφερε στο Real.gr κοινοτικός αξιωματούχος και «η επέκταση του ενιαίου μισθολογίου μαζί με τις οροφές δαπανών των υπουργείων δεν θα είναι τα μόνα μέτρα».

Η τρόικα βάζει πολύ ψηλά στην ατζέντα τις προτάσεις για λουκέτα σε οργανισμούς, φορείς και δομές του Δημοσίου, που όπως μεταφέρει η ίδια πηγή «έχουν προσδιοριστεί σε συνεργασία με το υπουργείο οικονομικών ως τρύπες που καταπίνουν χρήματα στον προϋπολογισμό». Η ίδια πηγή μιλάει για πολύ μεγάλα περιθώρια και στις αμυντικές δαπάνες στις οποίες περιλαμβάνει μισθοδοσία και συντάξεις των στρατιωτικών και των σωμάτων ασφαλείας. Τίποτε όμως δεν μπορεί να επιτευχθεί «αν η κυβέρνηση δεν πάρει σοβαρά το θέμα των δαπανών από την απασχόληση στο δημόσιο τομέα και το ίδιο το επίπεδο της απασχόλησης».

Στις Βρυξέλλες κύκλοι κοντά στην παρακολούθηση του προγράμματος ενημέρωσαν επισήμως πως:

• οι 4.000 απολύσεις δεν έχουν επιτευχθεί και η βάση των 2.000 της ΕΡΤ δεν είναι δεδομένη, καθώς θα εξεταστεί πόσοι μισθοδοτούνται από το ενδιάμεσο σχήμα, που όπως ξέρουν οι Βρυξέλλες δεν έχει σαφή ημερομηνία λήξης,

• οι απομακρύνσεις των συμβασιούχων με προσωρινές διαταγές δεν μπορούν να μπουν στον υπολογισμό διότι πρόκειται για θέματα της δικαιοσύνης και συμβασιούχους που δεν αμείβονται με το καθεστώς, τις παροχές και τις δεσμεύσεις των μονίμων.

• οι απολύσεις σε ΕΑΣ, ΕΛΒΟ και ΛΑΡΚΟ είχαν συμφωνηθεί το καλοκαίρι να είναι και αυτές εκτός υπολογισμού, καθώς τελούν υπό εκκαθάριση ή ιδιωτικοποίηση, κάτι που τότε η κυβέρνηση δέχθηκε για να εισπράξει τα χρήματα της δόσης του Ιουνίου,

• το δεύτερο κύμα της κινητικότητας είναι ήδη εκτός στόχων κάτι που δεν μπορεί αυτομάτως να επιτρέψει την θετική εισήγηση για την επόμενη δόση (μας ξεκαθαρίζουν ότι δεν θα εκταμιευτεί η επόμενη δόση χωρίς να ολοκληρωθεί το δεύτερο κύμα)

• το πρώτο κύμα των 12.500 της κινητικότητας εκκρεμεί προς πιστοποίηση, λόγω του αριθμού που λείπει από το υπουργείο παιδείας.

Κοινώς οι αποκλίσεις είναι ακόμα πάρα πολύ μεγάλες και η τρόικα πρέπει να συζητήσει πως το πρόγραμμα που έχει και πάλι εκτροχιαστεί θα ξαναμπεί σε βιώσιμη τροχιά. Κρίσιμο κομμάτι θα είναι και το λογιστικό πρόγραμμα για τα προσδοκώμενα έσοδα από αποκρατικοποιήσεις, που ως γνωστόν δεν μπορούν να γίνουν κατά παράβαση των κοινοτικών κανόνων.

Εκτός από το κενό του 2014, σιγά-σιγά θα πρέπει να αρχίσει να σχεδιάζεται και η κάλυψη του κενού για το 2015 και 2016, ακόμα και αν εκείνα τα μέτρα δεν αρχίσουν να εκτελούνται από τώρα.

Πριν φτάσουμε όμως εκεί η τρόικα θα πρέπει να πιστοποιήσει το αν έχουν καλυφθεί τα λεγόμενα milestones. Αυτό της ΕΑΣ και της ΕΛΒΟ, είναι και το πιο κρίσιμο, καθώς η Κομισιόν γνωρίζει τη διαφορά του «ελάτε στην Αθήνα να συζητήσουμε το λουκέτο» από το να εκτελεστεί κάτι στην πράξη. Χωρίς αυτό όμως δεν θα υπάρξει δόση.

Επιπλέον το πολιτικό περιβάλλον στην ΕΕ δεν είναι αυτή τη στιγμή και το πλέον ευνοϊκό για την κυβέρνηση. Οι εταίροι στο ευρώ ξέρουν πολύ καλά τι συμβαίνει στην Ελλάδα, ξέρουν με μεγάλη λεπτομέρεια που σπαταλιούνται τεράστια ποσά που αντισταθμίζονται με θυσίες των απλών πολιτών και δεν σκοπεύουν ούτε να χαριστούν σε κανέναν, ούτε να υποκύψουν σε εκβιασμούς εκλογικού τύπου, ούτε και να παίξουν το επικοινωνιακό παιχνίδι «κακοί Ευρωπαίοι - καλή κυβέρνηση».

Το γεγονός ότι και μέσου επιπέδου κοινοτικοί αξιωματούχοι και επιτελείς υπουργών της ευρωζώνης γνωρίζουν ποιοι και γιατί παίρνουν υπερβολικές αμοιβές, τι έργο παράγουν ανύπαρκτοι οργανισμοί και φορείς της γενικής κυβέρνησης και τι δεσμοί υπάρχουν με το πολιτικό σύστημα αποδυναμώνει εξαιρετικά την διαπραγματευτική θέση της ελληνικής πλευράς, η οποία καλείται «να σπάσει αυγά ή να επωμιστεί το πολιτικό κόστος». Οι εύκολες ευκαιρίες είναι φέτος και είναι τρεις: 14, 22 Νοεμβρίου και 9 Δεκεμβρίου. Το 2014 θα είναι πολιτικά πολύ, πολύ πιο δύσκολο και η εθιμοτυπική προεδρία του Συμβουλίου δεν σώζει κανέναν.