Αφηγήματα της πρωτεύουσας σε ύφος εξομολογητικά ωμό για περιπέτειες μιας αθηναϊκής νιότης των μπαρ της δεκαετίας του ΄80 που θέλει να επιμένει ακόμη, σε πείσμα του αδυσώπητου χρόνου.

Λάτρης των εκτός ορίων λογοτεχνών μποέμ της αμερικανικών μεγαλουπόλεων Κέρουακ, Γκίνζμπεργκ, Μπάροουζ, ο συγγραφέας, μεταφραστής και ποιητής, ζει και ό ίδιος λες την έκσταση των προτύπων του μέσα από μια πυρετώδη βιωματική γραφή.

Το στυλ, αναφέρει το Αθηναϊκό Πρακτορείο, χρωματίζεται από προκλητικές εικόνες του πανκ, αλλά και από εσπερινούς παπαδιαμαντικούς τόνους:

Από αγχωτικά μακρόσυρτα, αλλά και κοφτές εκφράσεις και από τη σκιά των νουάρ αλλά και τις εκλάμψεις της ροκ.

Όπως σημειώνει στον πρόλογό του, είναι μια αποτύπωσης της πορείας στο «Τρίγωνο του Διαβόλου», Κυψέλη - Εξάρχεια - Κολωνάκι, με συνεχείς αλλαγές κατοικιών, ατελείωτες ώρες στα βιβλιοπωλεία, με ξενύχτια μέχρι πρωίας στα στέκια της περιοχής, με σταθερές προσηλώσεις στο ουίσκι, στη φιλία και στην αναζήτηση:

«Μια ατελεύτητη και πάντα μια ατελής αναζήτηση. Αυτό ήταν το μοναδικό μας πρόγραμμα. Το οποίο, άλλωστε, ακολουθούμε και σήμερα, τριάντα χρόνια μετά».


Μικρά κείμενα (συνολικά 121 σελίδες), σαν σύντομοι ύμνοι στη Νύχτα, αυτή την αρχέγονη Θεά που γεννήθηκε από το Χάος, μητέρα του Ύπνου και της Ημέρας, που φωτίζει το ψυχικό μας έρεβος… Σε μπαρ και εκτός…