Quantcast

Γρίφος χωρίς λύση η νόσος Αλτσχάϊμερ

Η χρήση φαρμάκων εξασφαλίζει βελτίωση, αλλά όχι και οριστική θεραπεία στους ασθενείς με Αλτσχάϊμερ.
Ένα «δύσκολο γρίφο», η λύση του οποίου θα εξακολουθεί να προβληματίζει για πολλά χρόνια τους επιστήμονες, αποτελεί η αιτιολογία της νόσου Αλτσχάϊμερ. Οι προσπάθειες για τη δημιουργία εμβολίου και η αναζήτηση των γονιδίων, που ενοχοποιούνται για τη νόσο, δεν έχουν αποδώσει προς το παρόν.

Η χρήση φαρμάκων εξασφαλίζει βελτίωση, αλλά όχι και οριστική θεραπεία στους ασθενείς με Αλτσχάϊμερ. Ωστόσο, ένα παλαιότερο φάρμακο με δραστική ουσία τη δονεπεζίλη, το οποίο κυκλοφόρησε πρόσφατα σε νέα μορφή (λαμβάνεται ως υπογλώσσιο και απορροφάται αμέσως) βελτιώνει τα συμπτώματα της νόσου. Εκτός, όμως, από τα φάρμακα υπάρχουν και οι μη φαρμακευτικές θεραπείες τις νόσου, με θετικά για τους ασθενείς αποτελέσματα.

Τα παραπάνω επισήμαναν η πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Νόσου Αλτσχάϊμερ, Μάγδα Τσολάκη, και η νευροψυχολόγος Φωτεινή Κουντή κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου με αφορμή το 7ο Πανελλήνιο Διεπιστημονικό Συνέδριο Νόσου Αλτσχάϊμερκαι Συναφών Διαταραχών, που θα πραγματοποιηθεί στη Θεσσαλονίκη από 16-20 Φεβρουαρίου.

Ο επιπολασμός (συχνότητα εμφάνισης) της νόσου στην Ελλάδα ανέρχεται στο 9% σε άτομα ηλικίας άνω των 70 ετών και είναι μικρότερος από ό,τι στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Αυτό, σύμφωνα με την κ. Τσολάκη, αποδίδεται στη μικρότερη συχνότητα εμφάνισης του γονιδίου ε4 (11% στην Ελλάδα, έναντι 32% στις άλλες χώρες), αλλά και στην κατανάλωση ελαιολάδου.

«Προσπαθούμε να βρούμε ποια γονίδια ευθύνονται για το Αλτσχάϊμερ. Βρέθηκε ότι το γονίδιο ε4 ευθύνεται για το 25% και άλλα τρία γονίδια ευθύνονται για άλλο ένα 25%. Δεν ξέρουμε ποια γονίδια ευθύνονται για το υπόλοιπο 50%, ώστε να μπορέσουμε να περάσουμε στη γονιδιακή θεραπεία. Οι προσπάθειες για τη δημιουργία εμβολίου δεν απέδωσαν. Τα αποτελέσματα δεν ήταν ικανοποιητικά, διότι παρουσιάστηκαν εγκεφαλίτιδες στο 18%», ανέφερε η κ. Τσολάκη.

Οι μη φαρμακευτικές θεραπείες, που εφαρμόζονται σε άτομα που πάσχουν από Αλτσχάϊμερ, βασίζονται σε νοητικές ασκήσεις με, ή χωρίς, τη χρήση των νέων τεχνολογιών, αλλά και σε προγράμματα φυσικής άσκησης, χορού, μουσικής, ζωγραφικής, θεάτρου, λογοτεχνίας και γλυπτικής. «Αυτές οι μη φαρμακευτικές θεραπείες διεγείρουν τον εγκέφαλο, ανανεώνουν τους νευρώνες και βοηθούν τους ασθενείς να χαλαρώσουν», εξήγησε η κ. Κουντή.