Παρότι κάποιοι προσπάθησαν να παραλληλίσουν τη διαπραγμάτευση στις Βρυξέλλες με αυτή που έγινε στις αρχές του 2015, τα πράγματα σήμερα είναι καλύτερα.

Η παραμονή της ελληνικής ομάδας στις Βρυξέλλες από μόνη της αποδεικνύει την προσπάθεια, κυρίως των Ευρωπαίων εταίρων, για έμμεση κάλυψη της αποτυχίας στο να έχουμε τεχνική συμφωνία στο χθεσινό Eurogroup που θα μεγεθύνονταν αν η ελληνική ομάδα γύριζε άπρακτη στην Αθήνα και συνεχίζονταν κάποιες τηλεδιασκέψεις.
 
Δραγασάκης: Να ξέρουμε ως την Πέμπτη, πού συμφωνούμε, πού διαφωνούμε

ΔΝΤ: Πολύ νωρίς να γίνουν εικασίες για τεχνική συμφωνία

Eurogroup: Συμφωνία για συνεχή μέτρα περιορισμού των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων στην Ευρωζώνη

Η επίσημη ανακοίνωση του Eurogroup για την Ελλάδα

Eurogroup: Στις Βρυξέλλες θα συνεχιστούν οι διαπραγματεύσεις - Μιλούν για επιτάχυνση, δεν προσδιορίζουν πότε θα συμφωνήσουν

Κυβερνητικός Αξιωματούχος: Θα έχουμε τελειώσει μέχρι την Πέμπτη

Πρωτοφανές! Μόλις τελείωσε το Eurogroup, άρχισε το Brussels Group με Τσακαλώτο και Θεσμούς

Τσακαλώτος: Γιατί μένουμε Βρυξέλλες

Από την άλλη, η παραμονή στις Βρυξέλλες έχει ως στόχο να βρεθεί λύση «στα μέσα του δρόμου» για δύο πολύ δύσκολα θέματα που τίναξαν στον αέρα και τις διαπραγματεύσεις που έγιναν στο μνημόνιο ΙΙ από τις αρχές του 2013 μέχρι και το τέλος του 2014.

Στο εργασιακό, ο μόνος δρόμος για να υπάρχει λύση είναι: ο υπουργός Οικονομικών, κ. Ευκλείδης Τσακαλώτος, ο αναπληρωτής του, κ. Γιώργος Χουλιαράκης και η καθ ύλην αρμόδια υπουργός Εργασίας κ. Εφη Αχτσιόγλου να βάλουν νερό στο κρασί τους υποχωρώντας για τις ομαδικές απολύσεις.

Πιο «εύπεπτη» από τη λύση του ΔΝΤ είναι αυτή της ΕΕ που ζητεί την άρση της διοικητικής ρύθμισης Ι (δηλαδή της έγκρισης του υπουργού) και την αύξηση του ανώτερου μηνιαίου ορίου από το 5% στο 10%, με αντάλλαγμα την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων σε κλαδικό επίπεδο.

Με δεδομένο τον πολύ μικρό αριθμό μεγάλων επιχειρήσεων στην χώρα, το ΔΝΤ θεωρείται ότι μπορεί να υποχωρήσει από τις θέσεις του.

Η καθολική άρνηση του Ταμείου σήμερα είναι αποτέλεσμα και της ελληνικής άρνησης για οποιαδήποτε αλλαγή επί το επαχθέστερο.

Το ασφαλιστικό, αφορά την περικοπή της προσωπικής διαφοράς των προσωπικών συντάξεων κατά 50% το 2020, την οποία σύσσωμοι οι θεσμοί θέλουν να ισχύσει εφάπαξ, ενώ η ελληνική πλευρά θέλει να ισχύσει σε ορίζοντα χρόνου τριών ετών.

Εδώ, το στοίχημα της ελληνικής πλευράς είναι να πείσει ότι η συνολική εξοικονόμηση που θα χρειαστεί είναι μικρότερη από 1% του ΑΕΠ χρησιμοποιώντας τα στοιχεία που θέλουν χωρίς τα πρόσθετα μέτρα η Ελλάδα να επιτυγχάνει πλεόνασμα 5% του ΑΕΠ το 2020.

Τα φορολογικά

Στα φορολογικά μέτρα τα πράγματα είναι σχετικά ποιο εύκολα.

Σε πρώτη φάση η ελληνική πλευρά έχει δεχθεί τη μείωση του αφορολόγητου στα 6000 ευρώ αν και υπάρχει ακόμη η συζήτηση για το ποσοστό της εισπραξιμότητας των φόρων μετά από μια τόσο μεγάλη μεταβολή η οποία θα πλήξει κυρίως τα χαμηλά και πολύ χαμηλά εισοδήματα.

Ένα δεύτερο σκέλος, αφορά τις μειώσεις φόρων που θα έρθουν ως αντισταθμιστικά μέτρα.

Με τον ΕΝΦΙΑ υπάρχει ακόμη διαφωνία και στο ποσοστό μείωσης (το ΥΠΟΙΚ θέλει 40% ενώ οι θεσμοί συζητούν μείωση κατ ανώτερο 15%), αλλά και τους δικαιούχους, αφού οι δανειστές ζητούν να έχουν μεγαλύτερη μείωση αυτοί που έχουν ακίνητη περιουσία με αντικειμενική αξία πάνω από 200.000 ευρώ και πληρώνουν συμπληρωματικό φόρο.

Η ελληνική πλευρά από την άλλη πλευρά θέλει να διοχετεύσει τη μείωση στην μεσαία και χαμηλή ακίνητη περιουσία.

Οι συναντήσεις της ελληνικής πλευράς με τους δανειστές ξεκίνησαν χθες, και αναμένεται να ολοκληρωθούν την Πέμπτη.

Αν δεν υπάρξουν οι κατάλληλοι συμβιβασμοί, τότε θα ξαναζήσουμε τον εφιάλτη του 2015.

ΠΗΓΗ: enikonomia.gr