Η ΑΤΥΠΗ προεκλογική περίοδος στην οποία έχει ήδη εισέλθει η χώρα μας, εδώ και λίγες ημέρες, οδηγεί τώρα τα πολιτικά κόμματα σε αλλαγή τακτικής και φρασεολογίας.
Η ΑΤΥΠΗ προεκλογική περίοδος στην οποία έχει ήδη εισέλθει η χώρα μας, εδώ και λίγες ημέρες, οδηγεί τώρα τα πολιτικά κόμματα σε αλλαγή τακτικής και φρασεολογίας. Η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ, αν και στηρίζουν από κοινού την κυβέρνηση Παπαδήμου, άρχισαν ήδη να αποστασιοποιούνται σε κάθε ευκαιρία από τα πεπραγμένα της, ενώ διασταυρώνουν πλέον καθημερινά και με την παραμικρή αφορμή τα... ξίφη τους, οξύνοντας ολοένα περισσότερο την αντιπαράθεσή τους, με προφανή και βεβαίως μοναδικό στόχο την επανασυσπείρωση των «χαλαρών» κομματικών τους ακροατηρίων. Τους τόνους ανεβάζουν την ίδια στιγμή και τα κόμματα της Αριστεράς, επιδιώκοντας να καρπωθούν τη λαϊκή οργή και αγανάκτηση, για τα αποτελέσματα της πολιτικής του Μνημονίου. Παράλληλα, οι ζυμώσεις για ενδεχόμενες συνεργασίες νέων και παλαιών σχηματισμών έχουν φουντώσει, όπως και το ιδιότυπο παζάρι των πολιτικών μετεγγραφών από κόμμα σε κόμμα και από αρχηγό σε αρχηγό.
ΟΛΑ ΑΥΤΑ και αναμενόμενα ήταν και μικρή σημασία έχουν. Αυτό που προκαλεί αίσθηση και ανησυχία είναι το γεγονός ότι από την ατζέντα της προεκλογικής συζήτησης, που έχει ήδη ανάψει, ουσιαστικά απουσιάζουν τα μεγάλα και τα σημαντικά για την πορεία του τόπου και για το μέλλον του λαού θέματα. Αντίθετα, καταβάλλεται έντονη και εργώδης προσπάθεια αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης, με την επικοινωνιακή ανάδειξη «περιφερειακών» ζητημάτων, τα οποία λειτουργούν ως... πυροτεχνήματα και τραβούν την προσοχή των πολιτών μακριά από τον σκληρό πυρήνα των πολιτικών ερωτημάτων, που πρέπει να τεθούν στα κόμματα και στους αρχηγούς τους ενόψει της εκλογικής αναμέτρησης του Μαΐου. Είναι χαρακτηριστικό, για παράδειγμα, ότι με την ευγενή... χορηγία επικοινωνίας ορισμένων μεγάλων μέσων ενημέρωσης τα επικείμενα σκληρά οικονομικά μέτρα του Ιουνίου πέρασαν ήδη σε δεύτερη μοίρα, ενώ η εσχάτως εξαγγελθείσα δημιουργία στρατοπέδων υποδοχής των παρανόμων μεταναστών τείνει να καταστεί το κεντρικό θέμα αυτής της προεκλογικής περιόδου.
ΕΙΝΑΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ, αλλά οι δηλώσεις των τροϊκανών στο Ευρωκοινοβούλιο, όπου εκλήθησαν να δώσουν εξηγήσεις για την πολιτική που ακολουθούν στην Ελλάδα, πέρασαν σχεδόν στα ψιλά... Δήλωσαν απερίφραστα ότι έρχεται καταιγίδα τον Ιούνιο στην Ελλάδα και ότι οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα θα πρέπει σύντομα να προσεγγίσουν τα επίπεδα της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας. Παρ’ όλα αυτά, το θέμα δεν τοποθετήθηκε ψηλά στην ατζέντα της πολιτικής συζήτησης στη χώρα μας. Εμείς περί άλλων τυρβάζουμε. Ούτε για τις δηλώσεις του Ματίας Μορς για τις εκλογές και για την ευχή του να τις κερδίσει η Ν.Δ. ή το ΠΑΣΟΚ συζητήσαμε. Οπως δεν συζητήσαμε και για τις δηλώσεις του πρωθυπουργού Λουκά Παπαδήμου, σε ιταλική εφημερίδα, με τις οποίες άφησε ανοικτό το ενδεχόμενο να χρειαστεί η χώρα μας και νέο πακέτο οικονομικής βοήθειας! Εμείς, αντίθετα, συζητούμε αναλυτικά και διεξοδικά για την κόντρα Καμμένου - Λιάτσου, για τις επιστροφές των διαγραμμένων βουλευτών στα κόμματά τους, για το ποιοι θα μπουν και ποιοι θα κοπούν από τα ψηφοδέλτια και για το αν ο Δημαράς θα συνεργασθεί με τον ΣΥΡΙΖΑ ή με τους Ανεξάρτητους Ελληνες...
ΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ της Real news, που θα διαβάσετε στις οικονομικές μας σελίδες, είναι εφιαλτικό. Η εντολή που έχει δοθεί στην τρόικα είναι να περικόψει τους ήδη πετσοκομμένους μισθούς του ιδιωτικού μας τομέα κατά 40% επιπλέον, μέσα στα επόμενα δύο χρόνια. Θέλουν μισθούς της τάξεως των 150 και των 200 ευρώ στην Ελλάδα! Και βέβαια, είναι κοινό μυστικό ότι έρχεται νέα καταιγίδα απολύσεων και περικοπών και στον δημόσιο τομέα.
ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ αρχηγοί έχουν υποχρέωση να ενημερώσουν τον λαό για την πραγματική κατάσταση της χώρας και για τις δεσμεύσεις που έχουν αναλάβει απέναντι στους δανειστές μας. Πρέπει επιτέλους να ανοίξει ένας ευρύς, δημοκρατικός διάλογος για την επόμενη μέρα. Αν υφαρπάξουν την ψήφο των Ελλήνων, για άλλη μια φορά, με μασημένα μισόλογα και με υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα, θα οδηγήσουν τα κόμματά τους σε βέβαιη διάλυση, τον λαό στο πεζοδρόμιο και -κυρίως- τη χώρα σε μεγάλη περιπέτεια. Πρέπει οι πολιτικοί αρχηγοί να πουν επιτέλους την αλήθεια. Ολη την αλήθεια, όσο σκληρή και αν είναι. Και να καταθέσουν με εντιμότητα και καθαρότητα τις προτάσεις τους για την έξοδο από την κρίση, με το μικρότερο δυνατό κόστος για τις ασθενείς εισοδηματικές τάξεις. Φτάνουν τα παιχνίδια. Οι πολίτες έφτασαν στα όριά τους!