Η νέα πόλωση που διαγράφεται, προφανώς, έχει αντίκτυπο στα μικρότερα κόμματα, τα οποία ζορίζονται αρκετά, με την πίεση να κορυφώνεται επί του ΚΚΕ (5,2%), το οποίο σχεδόν πάντα αποτελούσε τη «σταθερά» στο ελληνικό πολιτικό σκηνικό.
Παράλληλα, ενδιαφέρον έχει η δυναμική που εμφανίζει ο συνδυασμός Δράση - Δημιουργία Ξανά που, με βάση τη σημερινή «φωτογραφία» του εκλογικού τοπίου, ξεκινά με προϋποθέσεις εισόδου στη Βουλή (4,4%). Το πλαίσιο που δημιουργεί την παραπάνω εικόνα θέτουν οι διαστάσεις/ερωτήσεις που σκιαγραφούν τα διλήμματα των εκλογών: ευρώ - δραχμή, μνημόνιο - αντιμνημόνιο.
Η αφηγηματική που έχει στο μυαλό του ο μέσος Ελληνας πολίτης ξεκινάει από το θηριώδες δεδομένο ότι -κατά 88%- η χώρα πρέπει να παραμείνει στο ευρώ. Την ίδια στιγμή, πιστεύει -κατά 58%- ότι η Ελλάδα θα καταφέρει να παραμείνει στην ευρωζώνη. Παρ’ όλα αυτά, το «θα καταφέρει να παραμείνει», αν και πλειοψηφικό, είναι 30% χαμηλότερο από το «πρέπει να παραμείνει».
Αδιαμφισβήτητη όμως είναι (65,5%) η επιθυμία των πολιτών να αλλάξει το μνημόνιο και να βελτιωθεί ουσιαστικά έπειτα από σκληρές διαπραγματεύσεις.
Ο πολωμένος αγώνας δρόμου των δύο διεκδικητών, Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ, καταλήγει τελικά στην κατάκτηση της ισορροπίας μεταξύ της παραμονής της χώρας στο ευρώ και της «εφικτότητας» μιας ουσιαστικής βελτίωσης του μνημονίου μέσα από σκληρές διαπραγματεύσεις που δεν θα ρισκάρουν την έξοδό μας από την ευρωζώνη.
ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ
25/4/2024