Τα βλέμματα όλων είναι σήμερα στραμμένα στη Γαλλία. Οχι γιατί αμφιβάλλουν οι περισσότεροι ότι νικητής θα είναι ο κεντρώος Εμανουέλ Μακρόν, αλλά για το ποσοστό που θα πάρει η ακροδεξιά Μαρίν Λεπέν, ο «ξανθός τρόμος της Ευρώπης», όπως την αποκαλούν οι αντίπαλοί της.
Τα βλέμματα όλων είναι σήμερα στραμμένα στη Γαλλία. Οχι γιατί αμφιβάλλουν οι περισσότεροι ότι νικητής θα είναι ο κεντρώος Εμανουέλ Μακρόν, αλλά για το ποσοστό που θα πάρει η ακροδεξιά Μαρίν Λεπέν, ο «ξανθός τρόμος της Ευρώπης», όπως την αποκαλούν οι αντίπαλοί της. Σαραντάρης ο Μακρόν, πενηντάρα η Λεπέν, νέο αίμα αμφότεροι στη γαλλική πολιτική «μούχλα», απασχόλησαν και απασχολούν όσο κανείς την παγκόσμια κοινή γνώμη. Οχι μόνο για τις θέσεις τους υπέρ ή κατά της Ευρωπαϊκής Ενωσης αλλά και για τη… μυθιστορηματική προσωπική ζωή τους.
Ο ΠΡΩΤΟΣ, αν και αμφισβητούμενης αρρενωπότητας, έγινε θέμα καθημερινού κουτσομπολιού στα ΜΜΕ καθώς επιδεικνύει τον… παράφορο έρωτά με την 65άρα σύζυγο και δασκάλα του, μάνα 3 παιδιών και γιαγιά 7 εγγονιών από προηγούμενες σχέσεις της. Και η δεύτερη, αν και προσωρινά εκτός αρχηγίας του κόμματός της, είναι με τη σειρά της καθημερινό θέμα καθώς δεν κρύβει τους ομηρικούς καβγάδες της τόσο με τον ακροδεξιό πατέρα της όσο και με την Ελληνίδα μητριά της…
ΜΕ ΑΥΤΑ ως δεδομένα οι πιο πρόσφατες δημοσκοπήσεις θέλουν τον μεν Μακρόν να έχει σταθεί στο 60%, παρά τις απειλές του ότι θα φύγει από την Ε.Ε. αν δεν γίνουν τολμηρές μεταρρυθμίσεις, τη δε Λεπέν να έχει σκαρφαλώσει στο 40%, κρούοντας συνεχώς τον κώδωνα του κινδύνου ότι με τον Μακρόν Πρόεδρο η Γαλλία θα πληρώσει ακριβά την εξάρτησή της από τη Γερμανία της Μέρκελ και του Σόιμπλε, «όπως την πληρώνει και η πάμπτωχη Ελλάδα»!
Η ΠΑΜΠΤΩΧΗ Ελλάδα του 2017!.. Που καταρρίπτει το ένα μετά το άλλο τα ρεκόρ της δυστυχίας: Με τελευταίο «κατόρθωμα» τους 1.500.000 πολίτες που -κατά τις επίσημες μετρήσεις- έχουν περάσει το όριο της φτώχειας!.. Αλλά και με, συμφωνημένη πλέον, τη 15η περικοπή κυρίων και επικουρικών συντάξεων εντός διετίας. Το δε χειρότερο: Με στρωμένο το χαλί των περικοπών και για τη επόμενη κυβέρνηση. Που, με το δίκιο της, θα τα φορτώνει όλα στους «προκατόχους», όπως συνήθως συμβαίνει!.. Απομένει λοιπόν το ερώτημα: Τι θα κάνει ο λαός μας; Θα συνεχίσει τα λάθη του στις κάλπες; Θα επιμείνει στην πολιτική ραστώνη;
Η ΙΣΤΟΡΙΑ μάς θυμίζει ότι Μάη μήνα η πατρίδα γράφει μεγάλες δόξες, όπως η ένωση της Επτανήσου με την Ελλάδα τον Μάη του 1864, η «μάχη της Κρήτης» και το κατέβασμα της χιτλερικής σημαίας από τον Γλέζο και τον Σάντα τον Μάη του 1941, η ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ από τον Καραμανλή, που έγινε στη συνέχεια Πρόεδρος της Δημοκρατίας τον Μάη του 1980. Αλλά και επώδυνες ήττες όπως εκείνη του Μάη του 1897 από τους Τούρκους στη Θεσσαλία, με αποτέλεσμα να επιβληθεί ο φοβερός Διεθνής Οικονομικός Ελεγχος, όπως είχε αξιώσει η τότε τουρκόφιλη Γερμανία…
ΗΤΤΗΜΕΝΗ για μια ακόμη φορά η χιτλερική Γερμανία παραδόθηκε στους Συμμάχους σαν αύριο, στις 8 Μαΐου του 1945, αφού κατέστρεψε την Ευρώπη και έπνιξε στη δυστυχία την Ελλάδα, με 1,5 εκατομμύριο ανθρώπινα θύματα. Οι μεταπολεμικές κυβερνήσεις έδειξαν ασυγχώρητη δουλοπρέπεια δεχόμενες ψίχουλα από τις πολεμικές αποζημιώσεις και επανορθώσεις, που σήμερα υπολογίζονται το λιγότερο σε 350 δισεκατομμύρια ευρώ, όσα περίπου και το δημόσιο χρέος.
ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ η Γερμανία της Μέρκελ και του Σόιμπλε επαναπαύεται στο «περασμένα-ξεχασμένα» χαϊδολογώντας ως... μεγαλόκαρδος αυθέντης την Αθήνα, εθνικώς επιβεβλημένο είναι να σκληρύνει τη στάση της η κυβέρνηση. Και έχοντας πίσω της σύσσωμη την ελληνική Βουλή, να απαιτήσει από την ξενοκρατία ακόμη και συμψηφισμό του δημοσίου χρέους με τις γερμανικές αποζημιώσεις.
ΘΑ ΕΙΝΑΙ η τελευταία υπηρεσία του σημερινού πολιτικού συστήματος «εις άφεσιν των πολλών του αμαρτιών» καθώς, λαού θέλοντος, θα παραδώσει αργά ή γρήγορα τα ηνία της εξουσίας, φοβούμενο ακόμη και βίαιη ανατροπή του. Και επειδή όλες οι προβλέψεις λένε ότι στα χρόνια που απομένουν έως το 2021 (δηλαδή στα 200 χρόνια ανεξαρτησίας) οι Ελληνες δεν θα ξανακάνουν τα ίδια λάθη, η δόλια πατρίδα θα ζήσει επιτέλους ευτυχισμένη, με τα νιάτα της να ψέλνουν τον «Υμνο της Χαράς» της 9ης συμφωνίας που πρωτοπαίχτηκε σαν σήμερα το 1835, για να γίνει στα χρόνια μας ο επίσημος ύμνος της Ευρωπαϊκής Ενωσης…
ΥΠΕΡΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ; Γιατί όχι; Είναι ό,τι μας απομένει!