Σύμφωνα με τον Αλ. Σαρρηγεωργίου, η ελληνική ασφαλιστική αγορά καταβάλλει ετησίως 2,5 - 3 δισ. ευρώ σε αποζημιώσεις και 500 εκατ. ευρώ σε φόρους στο κράτος. Αναφερόμενος στη φερεγγυότητα του κλάδου, επεσήμανε πως πρόκειται για μία αγορά με 4 δισ. ευρώ τζίρο και 3,7 δισ. ευρώ κεφάλαια, δηλαδή σχέση ένα προς ένα, όταν το 2009 ο τζίρος έφτανε τα 5,5 δισ. ευρώ και τα κεφάλαια ανέρχονταν στα 1,7 δισ. ευρώ αντίστοιχα. «Πρέπει ως αγορά να δουλέψουμε με την πολιτεία μαζί σαν συνεργάτες και όχι, όπως δυστυχώς κάποιες φορές μας βλέπει, σαν ανταγωνιστές, ώστε να μπουν οι βάσεις στις συντάξεις, στην υγεία, στην περιουσία πάνω στις οποίες θα στηριχθεί η ανάπτυξη», τόνισε.

Την ανάγκη αύξησης του διαθέσιμου εισοδήματος μέσα από την ανάπτυξη, έτσι ώστε να αποκτήσει ξανά η αποταμίευση της σημασία της ανέδειξε ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκος Μητσοτάκης. Αναφερόμενος στις φυσικές καταστροφές τόνισε: «Μόλις το 16% των σπιτιών είναι ασφαλισμένα έναντι φυσικών καταστροφών. Πρέπει να εξετάσουμε πώς κράτος και ιδιωτικός τομέας από κοινού θα παρέχουν φθηνή ασφάλιση σε περίπτωση σεισμού. Είναι αδιανόητο σε μια σεισμογενή χώρα να μην έχουμε στη διάθεσή μας ένα τέτοιο εργαλείο». Ο πρόεδρος της Ν.Δ. επεσήμανε ότι «θα καταργηθεί ο νόμος Κατρούγκαλου από ένα νέο βιώσιμο ασφαλιστικό σύστημα που θα βασίζεται στην αρχή της καθολικότητας, ασφάλιση σε όλους, αλλά και στη αρχή της ανταποδοτικότητας, καθώς ο καθένας θα πρέπει να απολαμβάνει τους καρπούς των κόπων του, ενώ θα εξασφαλίζεται και η διαγενεακή αλληλεγγύη».

Από την πλευρά του ο υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ, Δημήτρης Λιάκος, έδωσε έμφαση στις θετικές προοπτικές που διανοίγονται για τον ασφαλιστικό κλάδο στη νέα περίοδο ανάκαμψης που εισέρχεται η χώρα, ενώ ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, Γιάννης Στουρνάρας τόνισε πως οι συντάξεις, η υγεία και οι φυσικές καταστροφές μπορούν να αντιμετωπιστούν με βέλτιστο τρόπο από τις συνέργειες μέσω συμπράξεων μεταξύ του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα. Μάλιστα, επεσήμανε ότι η ιδιωτική ασφάλιση δεν μπορεί να υποκαταστήσει την κοινωνική ασφάλιση, μπορεί, όμως, και πρέπει να λειτουργήσει συμπληρωματικά. «Στο πλαίσιο αυτό, η πολιτεία έχει στη διάθεσή της μια σειρά λύσεων. Μερικές, όπως η παράταση του εργασιακού βίου, έχουν ήδη εφαρμοστεί και στην Ελλάδα. Η αποδοτικότερη, όμως, μέθοδος ως προς τον αναπτυξιακό της χαρακτήρα -και γι’ αυτό συνηθέστερη διεθνώς- είναι η συμπλήρωση των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων, που συσσωρεύονται στο πλαίσιο ενός δημόσιου συστήματος του πρώτου πυλώνα, με ένα σύστημα  επαγγελματικής ασφάλισης του δεύτερου πυλώνα και με προσωπικά συνταξιοδοτικά προϊόντα του τρίτου πυλώνα», είπε, τονίζοντας ότι το κράτος δεν μπορεί πλέον να επιμένει να διατηρεί το μονοπώλιο των συνταξιοδοτικών παροχών.