Η νόσος Πάρκινσον είναι μια νευροεκφυλιστική κινητική διαταραχή που εξελίσσεται ακατάπαυστα. Σταδιακά βλάπτει την ικανότητα ενός ατόμου να λειτουργήσει έως ότου τελικά ακινητοποιηθεί εντελώς, ενώ κάποιες φορές αναπτύσσει και άνοια.
Επί του παρόντος δεν υπάρχει θεραπεία για την επιβράδυνση ή την αναστολή της νόσου Πάρκινσον. Τα διαθέσιμα φάρμακα δεν επιβραδύνουν την εξέλιξη της νόσου και μπορούν να αντιμετωπίσουν μόνο ορισμένα συμπτώματα. Ωστόσο, τα φάρμακα που δρουν στην αρχή της νόσου, όπως το λεβοντόπα, γενικά καθίστανται αναποτελεσματικά με την πάροδο των ετών, απαιτώντας αυξημένες δόσεις που μπορεί να οδηγήσουν σε ανεπιθύμητες ενέργειες.
Χωρίς να κατανοήσουν τη θεμελιώδη μοριακή αιτία της νόσου, είναι απίθανο οι ερευνητές να μπορέσουν να αναπτύξουν ένα φάρμακο που θα εμποδίζει τη σταθερή επιδείνωση της νόσου στους ασθενείς. Πολλοί παράγοντες μπορεί να συμβάλλουν στην ανάπτυξη της νόσου, τόσο περιβαλλοντικοί όσο και γενετικοί.