Η Ελλάδα για μια ακόμα φορά θρηνεί πάνω σε στάχτες και αποκαΐδια. Θρηνεί τις ανθρώπινες ψυχές που χάθηκαν άδικα στον Νέο Βουτζά και στο Μάτι της Νέας Μάκρης. Θρηνεί και αναρωτιέται. Γιατί πάλι, γιατί μια ακόμη φορά ανθρωποθυσία, γιατί μια ακόμη καταστροφή; Χιλιάδες αναπάντητα «γιατί» στα οποία, όταν σταματήσουν οι κούφιοι επικήδειοι του πολιτικού κόσμου, πρέπει να δοθούν απαντήσεις. Απαντήσεις σωστές, με ειλικρίνεια, εντιμότητα και τόλμη εάν θέλουμε να περιοριστούν οι πιθανότητες να σημειωθεί αργότερα μια νέα τραγωδία.

ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΘΑΡΡΟΣ για να ομολογήσουμε όλοι -πολιτικοί, τοπικοί άρχοντες, υπηρεσίες και πολίτες- τα λάθη και τις παραλείψεις που συνέβαλαν στην πρωτοφανή καταστροφή. Είτε ήταν σχέδιο εμπρηστών καταπατητών, είτε πρακτόρων για την αποσταθεροποίηση της χώρας, είτε ανταγωνιστών για να πληγεί ο τουρισμός, είτε ευθύνεται ο «στρατηγός άνεμος», είτε τα ιπτάμενα κουκουνάρια των πεύκων, η αλήθεια είναι μία: Η κρατική μηχανή παραδόθηκε σχεδόν αμαχητί στις φλόγες και δυστυχώς οι δικαιολογίες για τους έχοντες το γενικό πρόσταγμα -και όχι για τους μάχιμους είτε αυτοί είναι πυροσβέστες, είτε αστυνομικοί, είτε εθελοντές- είναι λίγες και ανίσχυρες.

ΟΛΟΙ ΓΝΩΡΙΖΑΝ! Ολοι ήξεραν και στην πραγματικότητα περίμεναν την καταστροφή! Ομως όλοι σιωπούσαν κι αν κάποια φωνή ξέφευγε, έβρισκαν τρόπο οι «υποτακτικοί» της εξουσίας να την εξαφανίσουν για να μη διαταραχθούν οι ισορροπίες, για να μη φανερωθούν οι αδυναμίες του συστήματος! Ενός συστήματος σκουριασμένου και κουρασμένου, την αδράνεια και την αναποτελεσματικότητα του οποίου πληρώνουν κυρίως οι πολίτες με τις ζωές τους και τις περιουσίες τους.

ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ οι κυβερνώντες, οι σημερινοί, οι χθεσινοί, αλλά και οι... αυριανοί να δώσουν απαντήσεις στα «γιατί» που βασανίζουν την κοινωνία. Να πουν στους πολίτες γιατί η φονική πυρκαγιά στην ανατολική Αττική δεν αντιμετωπίστηκε πριν μπει στις κατοικημένες περιοχές, γιατί δεν εφαρμόστηκε κανένα σχέδιο τουλάχιστον για την καθυστέρηση της εξέλιξής της, γιατί δεν υπήρξε κανένα σχέδιο για οργανωμένη εκκένωση της περιοχής, γιατί τα πλωτά μέσα καθυστέρησαν να φτάσουν στις παραλίες όπου γνώριζαν ότι υπάρχουν εκατοντάδες εγκλωβισμένοι που εκλιπαρούσαν για βοήθεια, γιατί δεν καλύφθηκαν οι ελλείψεις της Πυροσβεστικής σε προσωπικό και υλικοτεχνική υποδομή, παρά τις επισημάνσεις των υπαλλήλων της, γιατί η χώρα που κάθε καλοκαίρι καίγεται από άκρου εις άκρον δεν διαθέτει περισσότερα και πιο σύγχρονα εναέρια μέσα πυρόσβεσης… Και η λίστα με τα «γιατί» δεν έχει τελειωμό!

ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ, υπουργοί, περιφερειάρχες, δήμαρχοι, αρχηγοί κλάδων και σωμάτων και γενικοί γραμματείς ας αναλάβουν τις ευθύνες τους. Γιατί ευθύνες υπάρχουν όσο ακραία και να ήταν τα φαινόμενα. Αλλωστε, στις ακραίες καταστάσεις οι πολίτες χρειάζονται την ισχυρή και αποτελεσματική παρουσία της κρατικής μηχανής για να αισθανθούν ασφάλεια και ότι δεν είναι εγκαταλελειμμένοι στη μοίρα τους. Στα δύσκολα θέλει ο πολίτης το κράτος δίπλα του και όχι στα πανηγύρια και τις φιέστες.

Η ΧΩΡΑ αποδεδειγμένα διαθέτει άξιους επιστήμονες που φωνάζουν εδώ και δεκαετίες για τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής και τα ακραία φαινόμενα που θα εμφανίζονται όλο και συχνότερα. Ας τους ακούσει, λοιπόν, κάποιος αρμόδιος. Ας τους καλέσουν οι κυβερνώντες, όχι για να φτιάξουν κάποια επιτροπή που θα συνεδριάζει επ’ αόριστον, αλλά για να σχεδιάσουν την αντιμετώπιση των ακραίων φαινομένων, ώστε να πάψει η χώρα να θρηνεί για την απώλεια αθώων ψυχών που πίστευαν ότι το κράτος θα τις προστατεύσει!

Αν και αυτό για τους πολιτικούς μας είναι ακατόρθωτο, τότε ας κρατήσουν μόνιμα μεσίστιες τις σημαίες!