ΟΙ ΠΥΛΩΝΕΣπου συμμετέχουν στην ελληνική κυβέρνηση σήμερα προσπαθούν να διαχειριστούν όχι απλά δύο, αλλά μάλλον πολύ περισσότερα από δύο καρπούζια στην ίδια μασχάλη. Πάλι ψάχνουμε για το «θαύμα».

Δεν μπορεί η χώρα ταυτόχρονα να προσπαθεί να λύσει το PSI, τη δανειακή σύμβαση, τις μειώσεις των μισθών, την ανάπτυξη, την αξιοποίηση των εθνικών πόρων, τη διαχείριση της διαφάνειας/διαφθοράς, την εθνική κυριαρχία, τις διαδοχές, τις εξεταστικές, τις εκλογές και την αναζήτηση ηγετών.

Όσο κι αν εφάπτονται όλα αυτά μεταξύ τους, η πραγματικότητα είναι ότι πρόκειται για έναν απίστευτο πολιτικό χυλό, ο οποίος συνοδεύεται και από μια απίστευτη επικοινωνιακή και ρητορική χάβρα. Και, δυστυχώς ή ευτυχώς, δεν είμαστε και Ιουδαίοι, οι οποίοι έχουν ταλέντο σε τέτοιου είδους διαχειρίσεις. Μοιάζουν άπαντες οι συμμετέχοντες στην κυβέρνηση να «συμφωνούν διαφωνούντες».

Η χώρα πρέπει να βάλει «προτεραιότητες». Υπάρχει ένα ελάχιστο σημείο στο οποίο μπορούν να «συμφωνούν συμφωνούντες». Πρέπει να «πορευτούμε» βάζοντας τουλάχιστον τα πράγματα σε μια συμφωνημένη σειρά.

Αλλιώς, στις εκλογές, που πολλοί θέλουν διακαώς, θα εισπραχθεί ένας αντίστοιχος εκλογικός χυλός «ποσοστών» και μια χάβρα «εδρών».