Στην Ελλάδα, εκτός από τα δύο συναισθήματα που αισθανόμαστε ταυτόχρονα, δηλαδή «μεγαλειώδεις» και «αξιολύπητοι» ως χαρακτηριστικά κουλτούρας του λαού μας, δυστυχώς έχουμε ένα επιπλέον, την «αυτοκαταστροφικότητα».

Φαίνεται ότι αυτό το ένστικτο πάει να πλήξει τούτη τη στιγμή και τον ΣΥΡΙΖΑ, o οποίος νιώθει ότι κάτι πρέπει να κάνει γιατί αισθάνεται αμηχανία ως προς τη στρατηγική του γενικά, αλλά και αντιπολιτευτικά. Αυτό ενδέχεται να τον σπρώξει σε «μέγα σφάλμα».

Μέχρι σήμερα το 42% του συνολικού εκλογικού σώματος χαρακτηρίζει ως «υπεύθυνη» τη στάση της αξιωματικής αντιπολίτευσης και άρα θετικά. Το 42% είναι κατά πολύ μεγαλύτερο τόσο από τα ποσοστά του στις ερωτήσεις πρόθεσης ψήφου όσο και από τα ποσοστά που έχει πάρει διαχρονικά σε εκλογές.

Αυτήν τη θετικότητα την οφείλει σε γυναίκες και σε ηλικίες 55+, που είναι μάλιστα «άντρο» της Ν.Δ.

Και, το κορυφαίο, οι ψηφοφόροι του εγκρίνουν τη μέχρι σήμερα στάση του ως υπεύθυνη (δημιουργική, ώριμη και σχετικά συναινετική αντιπολίτευση) κατά 77%, ενώ μόνο ένα 15% διαφωνεί.

Το ερώτημα που διατυπώνεται είναι «πόσο έξυπνη είναι αυτή τη στιγμή μια όξυνση της αντιπολιτευτικής στάσης του ΣΥΡΙΖΑ» όταν το σύνολο του πληθυσμού απαιτεί «συναίνεση» για να βγούμε και από την κρίση του κορωνοϊού.

Εξάλλου, στις κρίσεις, ούτως ή άλλως, οι λαοί συνήθως προτιμούν να απαγκιάζουν στις κυβερνήσεις τους.