Ξαφνικά έχουν αρχίσει μουρμούρες σχετικά με το αν η κυβέρνηση έκανε ή όχι σφάλματα στη δεύτερη φάση της πανδημίας και αν υπήρξε αντιφατική στις αποφάσεις και στα μέτρα της.

Συγκυριακά όλο αυτό συμπίπτει με βροχή εμβολίων, Pfizer, AstraZeneca, ρωσικό και άλλα, με πολλά ερωτήματα: α) Πότε θα βγουν στην αγορά, β) Θα είναι ασφαλή, γ) Ποιο να διαλέξω, ποιοι θα πάρουν το μεν και ποιοι το δε, δ) Ποιοι θα εμβολιαστούν πρώτοι, ε) Μετά θα υπάρξει απελευθέρωση από τα μέτρα και πότε, στ) Ποιες είναι οι ιδιοτροπίες μεταφοράς και διάθεσης των εμβολίων. Οι προσδοκίες είναι στα ύψη και η κυβέρνηση πρέπει να δημιουργήσει μια ομαλότητα στην πέψη των απαντήσεων από τους πολίτες, για να μην περάσουμε απότομα από τον παθητικό πανικό τρόμου στον ενεργητικά επιθετικό πανικό αναμονής.

Και μέσα σε όλα αυτά έχει την υποχρέωση να διαχειριστεί τις αναστολές των ανθρώπων που έχουν σημαντικές επιφυλάξεις για τα εμβόλια. Υπενθυμίζεται ότι μόνο το 30% των πολιτών επιθυμεί να εμβολιαστεί κανονικά (ΤΑΣΕΙΣ Ιουνίου 2020), ένα 43% θα εκτιμήσει την κατάσταση και θα αποφασίσει εκείνη τη στιγμή και ένα 23% δεν θα εμβολιαστεί, είτε γιατί είναι εναντίον των εμβολίων γενικά, είτε γιατί δεν φοβάται ότι θα αρρωστήσει.

Ο αγώνας δρόμου είναι διπλός, μετ’ εμποδίων (στιπλ) και δύσκολος. Για άλλη μια φορά, βεβαίως, κύριος εχθρός είναι ο χρόνος.