Ολα ήταν φανερά και η διέξοδος για την υποψηφιότητα του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας ήταν εκεί (τάσεις Δεκέμβριος 2019), μιας και οι Ελληνες πολίτες πιστεύουν κατά 66% ότι ήρθε ο καιρός να έχουμε γυναίκα ΠτΔ. Ενδιαφέρον έχει το γεγονός ότι στους ψηφοφόρους της Ν.Δ. το αντίστοιχο ποσοστό ανεβαίνει στο 69% και στον ΣΥΡΙΖΑ στο 70%.

Συνεπώς και οι δύο κεντρικοί παίκτες της πολιτικής σκηνής του τόπου είχαν ο ένας «λύση» και ο άλλος «άλλοθι», αντίστοιχα. Και το ήξεραν και οι δύο το συγκεκριμένο εύρημα. Ο πρώτος απελευθερώθηκε από τον εγκλωβισμό (Προκόπης Παυλόπουλος) και ο άλλος μπορούσε/όφειλε να σεβαστεί τους ψηφοφόρους του, εξού και η στήριξη της υποψηφιότητας της κ. Αικατερίνης Σακελλαροπούλου από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Και οι δύο, βεβαίως, αμπαλάρισαν τις θέσεις τους με πολλά ουσιαστικά και επικοινωνιακά καλούδια, που όλα γύριζαν γύρω από τις λέξεις/στρατηγικές «νέα αρχή» και «νέα συναίνεση».

Τότε (τάσεις Δεκέμβριος 2019) η αποδοχή της κ. Σακελλαροπούλου ήταν «θετική 10%, αρνητική 42%» (από τις πολύ χαμηλές σε σχέση με άλλες υποψηφιότητες) και «αδυναμία βαθμολογίας λόγω μη γνώσης του ατόμου 48%» (η υψηλότερη αντίστοιχα). Συνεπώς, υπάρχει «πεδίο δόξης λαμπρόν» για να επικοινωνηθεί η προσωπικότητα της κ. Σακελλαροπούλου μέσα στις επόμενες ημέρες και όλα να πάνε καλά για την Ελληνική Δημοκρατία.