Πόσο εύκολη είναι η μετάβαση από τον χουλιγκανισμό και τον κουτσαβακισμό στον επαγγελματικό εκβιασμό επιπέδου μαφίας; Η ζωή δείχνει ότι αυτή η διαδρομή είναι σχεδόν αυτονόητη, σε μια Ελλάδα που προχωρά βαθιά στον αιώνα των μεγάλων αλλαγών, αλλά δυσκολεύεται να κρατήσει ρυθμό εξαιτίας των «ρομαντικών της βίας» και του γενικού τσαμπουκά. Πρόκειται για κοινωνικές ομάδες οι οποίες προσπαθούν να καταστήσουν de facto βία σε όλες τις μορφές της, διεκδικώντας de jure κέρδη, είτε πρόκειται για μπουζουκτσίδικο είτε για ομάδα αθώων οπαδών στον Ηλεκτρικό με άλλα χρώματα. Σχεδόν πάντα χρησιμοποιούν το άλλοθι της αντισυστημικότητας για να κρύψουν τις πραγματικές τους προθέσεις για εύκολο κέρδος μέσα από τη μοναδική τέχνη που κατέχουν - την τέχνη του τρόμου. Πουλάνε εξέγερση, αλλά στην πραγματικότητα τούς ενδιαφέρει το εστιατόριο στη γωνία, το οποίο και θα επισκεφθούν όταν τελειώσει το παιχνίδι, για να αποσπάσουν όσα μετρητά καταφέρουν. Βεβαίως, η αντιμετώπιση των συγκεκριμένων ομάδων απαιτεί κυρίως έμπρακτη βούληση και ενεργοποίηση όλων των μηχανισμών της πολιτείας, προκειμένου να αποκαλυφθούν πλήρως οι συμμορίες που δρουν καλυπτόμενες από τα χρωματιστά κασκόλ. Η ζωή αποδεικνύει ότι δεν είναι όλα επανάσταση. Κάποιοι καίνε για 500 ευρώ. Την εβδομάδα. Ωρα να σπάσει το απόστημα και οι αλληλέγγυοι της «λευτεριάς στον οποιονδήποτε» ας αποφασίσουν επιτέλους αν υπάρχει «καλή» και «κακή» βία.