Προφανώς το σύστημα ασφαλείας και στεγανότητας της Χαμάς, της Χεζμπολάχ, του ίδιου του Ιράν (και ποιoς ξέρει τίνος άλλου αντιπάλου του Ισραήλ) έχει διαβρωθεί από τη Μοσάντ. Με τη βοήθεια, πιθανότατα, και άλλων «αδελφών υπηρεσιών», διάσημων ή μη, που δρουν αθόρυβα αλλά αποτελεσματικά. Δεν εξηγείται αλλιώς η ευκολία εντοπισμού και εξόντωσης κάθε 10-15 ημέρες ενός (ή περισσότερων) στρατιωτικών διοικητών των παραπάνω οργανώσεων αλλά και των ίδιων των ηγετών τους. Οι δορυφόροι, θα πει κανείς. Τα βλέπουν όλα, δεν χρειάζεται διείσδυση στις τάξεις του εχθρού. Λάθος. Οι δορυφόροι και τα παράγωγά τους βλέπουν κινήσεις, μετακινήσεις, «ακούνε» με το (ισραηλινής έμπνευσης άλλωστε) predator συνομιλίες. Δεν μπορούν να παρεισφρήσουν σε διά ζώσης επαφές και συνεννοήσεις μη ανιχνεύσιμες, ούτε μπορούν να ξέρουν λεπτομέρειες για τις συνθήκες προστασίας των ηγετών. Αυτό κατορθώνεται μόνο με «από μέσα» πληροφόρηση. Μεγάλο μέρος αυτού του πολέμου (όλο και πιο εκτεταμένου, αφού μετακινήθηκε από την παλαιστινιακή Γάζα στον νότιο και τον κεντρικό Λίβανο και από εκεί στη Λαττάκεια της βόρειας Συρίας) κερδίζεται από το Ισραήλ λόγω της διείσδυσης στις υπηρεσίες του εχθρού. Από την παγίδευση βομβητών και «γουόκι-τόκι» μέχρι την εκτέλεση των αρχηγών. Ακόμα και μέσα στην Τεχεράνη, κάτι που το Ιράν φέρει βαρέως.