Περίεργα πράγματα συμβαίνουν στη γειτονιά μας, κοντά αλλά και λίγο πιο μακριά. Αφενός το Ισραήλ σχεδιάζει να… εκκαθαρίσει τη Λωρίδα της Γάζας από κατοίκους (2,3 εκατ. Παλαιστινίους) και συγχρόνως να σπρώξει τους Παλαιστινίους της ενδοχώρας (Δυτική Οχθη, 2,5 εκατ.) που διοικείται από την Παλαιστινιακή Αρχή σε λύσεις εσωτερικής ή άλλης μετακίνησης. Κάτι που θα αναστατώσει την ήδη ταραγμένη Συρία και την ήσυχη (για τα αραβικά δεδομένα) Ιορδανία. Αφετέρου η Ρωσία ολοκληρώνει αργά αλλά σταθερά τον έλεγχο της (ρωσόφωνης εν πολλοίς) ανατολικής Ουκρανίας (οι ειδικοί υπολογίζουν ότι ελέγχει ήδη το 25% του ουκρανικού εδάφους) και πιθανόν σχεδιάζει έλεγχο της νότιας παράλιας Ουκρανίας μέσω επέκτασης προς την Οδησσό.

Συγχρόνως, η Τουρκία κινητοποιείται όλο και περισσότερο προς έλεγχο της ανατολικής Μεσογείου οικοδομώντας είτε εξαρτησιακές συνεργασίες (Λιβύη) είτε ισότιμες (Ιταλία). Η Αρμενία κάθεται στο ίδιο τραπέζι με το Αζερμπαϊτζάν υπογράφοντας «υποχρεωτική ειρήνη», πρωτοβουλία με σφραγίδα Τραμπ που θέλει να καταγραφεί ως σύγχρονος ειρηνοποιός. Η «ειρήνη» θα περιλαμβάνει «ελεύθερο διάδρομο» 43 χλμ. Μεταξύ των δύο χωρών, που φημολογείται ότι θα ονομαστεί TRIPP (Trump Route for International Peace and Prosperity, Δρόμος/Λεωφόρος Τραμπ για τη Διεθνή Ειρήνη και Ευημερία)… Ολο και περισσότερο υπάρχει η αίσθηση ότι αλλάζει ο χάρτης, με τους αφελείς να κάνουν ότι δεν το βλέπουν και τους φοβισμένους να οχυρώνονται.