γράφει ο ΜΑΚΗΣ ΤΖΙΦΡΑΣΜετά την υπογραφή της τουρκολιβυκής συμφωνίας περί καθορισμού οικοπέδων υποθαλάσσιας εκμετάλλευσης κοιτασμάτων στη λεκάνη της νοτιοανατολικής Μεσογείου και στο Αιγαίο, το μεγάλο ενεργειακό παιχνίδι που εξελίσσεται σε αυτά τα νερά έχει πάρει για την Ελλάδα επικίνδυνη τροπή. Η ανωτέρω συμφωνία αμφισβητεί κυριαρχικά μας δικαιώματα. Σε επίπεδο διπλωματικό και νομικό η ελληνική κυβέρνηση κρίνει ότι για να εξουδετερώσει τη συμφωνία αυτή, που τα οικόπεδά της εκτείνονται σε χωρικά ύδατα πέριξ νησιών μας, οπότε πρόκειται για ευθεία αμφισβήτηση κυριαρχικών δικαιωμάτων μας και περί απόπειρας υφαρπαγής υποθαλάσσιου πλούτου μας, χρειάζεται να καταρτίσει μια αντίστοιχη συμφωνία με την Αίγυπτο προκειμένου να αποκόψει τις τουρκικές επεκτατικές βλέψεις προς εκμετάλλευση δικών μας κοιτασμάτων. Μια μορφή, δηλαδή, διπλωματικής αντεπίθεσης για να περιορίσει τη ζώνη του τουρκολυβικού συμφώνου περί αποκλειστικής εκμετάλλευσης κοιτασμάτων. Ομως, βάσει του Διεθνούς Δικαίου, είναι γνωστό ότι τα νησιωτικά εδάφη έχουν κυριαρχικά δικαιώματα, όπως και τα χερσαία. Ακόμα, λοιπόν, κι αν καταρτίζετο ένα τέτοιο ελληνοαιγυπτιακό σύμφωνο, τι θα προσέφερε; Τα δικαιώματά μας τα ξέρουμε και δεν χρειάζονται επιβεβαίωση μέσω τέτοιων συμφωνιών. Το πρόβλημα είναι τι κάνουμε αν γίνουν γεωτρήσεις από πλευράς Τουρκίας εντός ελληνικών νησιωτικών χωρικών υδάτων. Γιατί όλα τα άλλα είναι αποπροσανατολιστικά και ο χρόνος περνά. Το πολιτικό μας σύστημα πρέπει άμεσα να καθίσει και να συζητήσει προκειμένου να αναζητήσει τον τρόπο με τον οποίο θα υπερασπίσουμε τα δικαιώματά μας. Θα περιοριστούμε άραγε σε διαμαρτυρία στον ΟΗΕ ή και στην Ε.Ε.; Θα επιδιώξουμε διαιτησία με την Τουρκία στη Χάγη για πλούτο που δικαιωματικά μας ανήκει; Θα ζητήσουμε την παρέμβαση του ΝΑΤΟ; Οι Ελληνες δικαιούνται να ενημερωθούν για το τι μπορούμε να προσδοκούμε ως λαός από τέτοιες ενέργειες. Οι πολιτικοί υποχρεούνται να προβλέπουν κάθε εξέλιξη και να έχουν «σχέδιο». Να έχουν αποφασίσει για το τι θα κάνουν προς αποτροπή μιας τούρκικης γεώτρησης εντός ελληνικών χωρικών υδάτων. Εκτός κι αν αυτό αποφεύγουν να συζητηθεί, γιατί ήδη μέσα τους έχουν αποδεχθεί να διολισθήσουμε προς τη συνεκμετάλλευση του ενεργειακού πλούτου μας με την Τουρκία.