ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΗΣΗπρος την κυβέρνηση ειδικού σκοπού να διαπραγματευτεί με τις εταιρείες-κατόχους ελληνικών ομολόγων και να συμφωνήσει την ανταλλαγή των παλαιών με νέα, μειωμένης ονομαστικής αξίας (PSI) αφορούσε αρχικά το ύψος του επιτοκίου τους και τη διάρκειά τους και δόθηκε προφανώς υπό τον αυτονόητο περιορισμό της μη απεμπόλησης κατά τη διαπραγμάτευση δικαιωμάτων που είναι συμφυή και απορρέουν από την «κυριαρχία» του κράτους, όπως άλλωστε εκ του Συντάγματος αυτή προστατεύεται.

Εντούτοις, ανεγράφη στον Τύπο ότι ως θέμα διαπραγμάτευσης έχει τεθεί και το ενδεχόμενο υπαγωγής αυτής της συμφωνίας με τους ιδιώτες δανειστές μας στο ευνοϊκό γι’ αυτούς βρετανικό δίκαιο, ώστε να έχουν με συνοπτικές διαδικασίες σε περίπτωση υπερημερίας μας τη δυνατότητα άμεσης κατάσχεσης και εκποίησης της κρατικής περιουσίας μας. Τέτοια, όμως, παραχώρηση προς αυτούς δεν επιτρέπεται να συμφωνηθεί, γιατί η υπαγωγή ενός κράτους στην έννομη τάξη ενός άλλου, προς επίλυση οικονομικών διαφορών του με ιδιώτες, ισοδυναμεί με παραίτηση εκ της κυριαρχίας του να δικάζει το ίδιο τις υποθέσεις που το αφορούν, καθώς καθιστά το ξένο κράτος επικυρίαρχο, κριτή των διαφορών του και τελικό ρυθμιστή της τύχης της περιουσίας του. Αν θέλουμε να συνεχίσουμε να είμαστε κυρίαρχοι στον τόπο μας, ουδείς θα πρέπει ν’ απασφαλίσει με μια τέτοια συμφωνία την «κερκόπορτα». Αλλιώς, θα επέλθει «άλωση»…