γράφει ο ΜΑΚΗΣ ΤΖΙΦΡΑΣΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ,μετά τις προσεχείς εκλογές, να συνεχίσει ο κ. Τόμσεν να μας ανακοινώνει ότι θα πρέπει να λάβουμε ως χώρα και πρόσθετα μέτρα μερικών δισεκατομμυρίων, πέραν των ήδη συμφωνηθέντων, σε βάρος των αντοχών μας! Θα συνεχίσουμε να ζούμε υπό τον φόβο της εκδίωξης από την ευρωζώνη, αν καταφέρουμε επιτέλους να εκλέξουμε πολιτικούς, οι οποίοι θ αντισταθούν στην επιβαλλόμενη από αυτήν φτωχοποίησή μας;

Τι θα συμβεί, αν αποκτήσουμε πρωθυπουργό που αντιλαμβάνεται ότι η οικονομική πολιτική που εφαρμόζεται την τελευταία διετία παντού είναι αδιέξοδη και πολλαπλασιαστική της δυστυχίας μας και θελήσει στο όνομα των συμφερόντων του λαού να συγκρουστεί με τα αντίθετα συμφέροντα του γερμανικού διευθυντηρίου στην Ευρώπη και τη νέα χρηματοπιστωτική αριστοκρατία;

Αν πάλι δεν επιλέξουμε πολιτικούς με φαντασία, τόλμη και ικανότητες, μήπως χρονικά παραταθεί η πολιτική ύφεση και εδραιωθεί η οικονομική τυραννία; Αρκετοί εξ αυτών που διεκδικούν την ψήφο μας υποστηρίζουν ακόμη, ως να ’ναι τυφλοί έναντι των συνεπειών των πολιτικών που προωθούνται σε βάρος μας, ότι δεν υπάρχει άλλη λύση και ότι η πολυπόθητη ανάκαμψη θα επέλθει μόλις γίνουμε φτωχότεροι και γι’ αυτό φτηνότεροι, εξαγοράσιμοι και ανταγωνιστικότεροι. Παραλογίζονται! Το απόλυτο μέγεθος είναι η «ψυχή». Οποιος ξαναθυμηθεί ν’ αποταθεί σ’ αυτήν, και λίγο να την ενθουσιάσει, θα μπορέσει να σταθεί στη συνείδησή μας και στην πρωθυπουργία, στο μέλλον, με την υποστήριξή μας.