Περιπλέκει ή μπορεί να απλουστεύει τις εξελίξεις η αναγνώριση παλαιστινιακού κράτους από τη Γαλλία; Επισήμως αυτό θα συμβεί τον Σεπτέμβριο κατά τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, όπως διευκρίνισε ο Γάλλος Πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν. Η λύση των δύο κρατών είναι αυτή που επιλέγουν οι περισσότερες χώρες στον κόσμο, όσο και αν αυτό είναι πρακτικά δύσκολο.

Σε κάθε περίπτωση, νωρίτερα, το Ισραήλ (που εκνευρίστηκε με τη γαλλική απόφαση) έχει να αντιμετωπίσει άμεσα το πρόβλημα με την τουρκική επέμβαση στα διοικητικά πράγματα της Συρίας. Πριν εκείνη αναμειχθεί στρατιωτικά στη Συρία (το πράττει προς το παρόν μόνο στο βόρειο τμήμα της χώρας σε συγκρούσεις με κουρδικά στρατεύματα), το Ισραήλ επιτίθεται στην ισλαμική διοίκηση του Αχμεντ αλ Σάρα της Συρίας, με επιχείρημα την προστασία των Δρούζων. Στην πραγματικότητα θέλει να κατοχυρώσει θέσεις στη συριακή επικράτεια πριν το κατορθώσει η Τουρκία.

Τώρα, πέραν αυτού και των μαχών στη Γάζα, έχει να αντιμετωπίσει την απόφαση μιας πολύ σημαντικής ευρωπαϊκής χώρας (και μόνιμου μέλους του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ), της Γαλλίας, να αναγνωρίσει παλαιστινιακό κράτος. Κάτι που προ μηνών έκαναν και άλλες ευρωπαϊκές χώρες (Ιρλανδία, Ισπανία, Σλοβενία και Νορβηγία) ενισχύοντας την τάση εξεύρεσης λύσης στο πρόβλημα της Γάζας («ντροπή για την ανθρωπότητα», το χαρακτήρισε ο βασιλιάς του Βελγίου, Φίλιππος) μέσω της επιλογής δύο κρατών. Θα… περπατήσει η λύση; Πώς θα εφαρμοστεί πρακτικά; Θα φανεί. Είναι μια κίνηση που φέρνει «νέα στοιχεία στο τραπέζι».