Μόνο αν κάποιος είναι εμπαθής ή φορά παραμορφωτικά κομματικά γυαλιά, δεν θα αποδεχόταν το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια η Ελλάδα έχει πετύχει, αφενός την ενίσχυση των διπλωματικών σχέσεών της με ισχυρούς «παίκτες» της Ευρώπης και της διεθνούς σκηνής, αφετέρου την εμφανή ενδυνάμωση της αποτρεπτικής ισχύος της με πολλαπλασιασμό των αμυντικών συμφωνιών.
Η αλλαγή του διπλωματικού και του αμυντικού «status» της χώρας μας είναι κάτι που δεν έχει περάσει απαρατήρητο από την άλλη πλευρά του Αιγαίου, ασχέτως αν στο εσωτερικό μας υπάρχουν εκείνοι που θέλουν να βλέπουν -ή να παρουσιάζουν- την Ελλάδα ως άθυρμα στις επιδιώξεις των Τούρκων…
Το γεγονός της ενίσχυσης της ελληνικής διαπραγματευτικής θέσης προφανώς ούτε έτρεψε σε… άτακτη υποχώρηση την Τουρκία, αλλά και ούτε την οδήγησε σε οποιασδήποτε φύσεως αναθεώρηση των θέσεών της. Οι στρατηγικές επιδιώξεις της Τουρκίας είναι απολύτως σταθερές και δεν αλλάζουν, όπως δεν μετατρέπεται ο χαρακτήρας της ως «αναθεωρητικής δύναμης». Η Τουρκία, απλά, επαναπροσδιορίζει την τακτική υλοποίησης των επιδιώξεών της. Και αυτό, αφενός δημιουργεί συνθήκες ασύμμετρου πολέμου, αφετέρου την καθιστά ασύμμετρη απειλή, όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και διά μέσου αυτής για την Ευρώπη.
Δεν θα πρέπει ούτε η ενίσχυση των ελληνικών θέσεων, αλλά ούτε και η στρατηγική των «ήρεμων νερών» να αποπροσανατολίσουν τη σκέψη κανενός απ’ όσους βρίσκονται στις κρίσιμες θέσεις και αξιολογούν την τακτική των γειτόνων μας. Οι οποίοι από τη μία συναινούν στα «ήρεμα νερά» στα ελληνοτουρκικά, αλλά την ίδια ώρα δημιουργούν ισχυρές τρικυμίες σε άλλα πεδία.
Ως άλλο «Ιράν της νοτιοανατολικής Μεσογείου και των Βαλκανίων», η Τουρκία έχει συνειδητά επιλέξει την κατασκευή «proxies»: δηλαδή ομάδων δορυφόρων της – με σκοπό τη δημιουργία προβλημάτων σε όλες τις περιοχές γύρω από την Ελλάδα: Λιβύη, τώρα προσπαθεί στην Αίγυπτο, Αλβανία, Σκόπια…
Στόχος της είναι είτε να δυσκολέψει τη ζωή της Ελλάδας, είτε να την αποκόψει από την Ε.Ε. και να την εντάξει σ’ έναν μεγάλο κύκλο διεθνούς κρίσης και αστάθειας. Αυτή η ασύμμετρη απειλή δεν πρέπει να υποτιμηθεί, αλλά το ταχύτερο να αναδειχθεί, να καταγγελθεί και να αντιμετωπιστεί.
Οι κινήσεις έντασης -ακόμη και για τα… ψαράδικα- γίνονται για να υπενθυμίσουν την παρουσία της, αλλά και τις «απαράγραπτες» διεκδικήσεις της.