Ο Αλέξης Τσίπρας, ακόμη και σήμερα σχεδόν δύο χρόνια από τη συνειδητή απόφασή του να παραμερίσει για το νέο κύμα, δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητος.
Εχει στοιχεία που χαρακτηρίζουν διεθνώς τους αρχηγούς: πολιτικότητα και επικοινωνιακές ικανότητες. Δεν είναι ούτε δεδομένα, ούτε κυρίαρχα στις σύγχρονες πολιτικές μορφές της χώρας μας. Πέρα από τα προσωπικά χαρακτηριστικά του, ο πρώην πρωθυπουργός «ευτύχησε» να ζήσει σε καιρούς που αφήνουν το αποτύπωμά τους και δεν περνούν ως ιστορικά υστερόγραφα.
Γι’ αυτούς τους δύο λόγους, τη συγκυρία της παρουσίας του και τα προσωπικά ταλέντα του, ο Αλέξης Τσίπρας προκαλεί: από ενδιαφέρον και συζητήσεις μέχρι αντιδράσεις. Η θρυλούμενη επιστροφή του δεν είναι σενάριο. Αλλωστε, ο ίδιος κατά λάθος;- μας είχε καταστήσει σαφές ότι μελετούσε το εγχειρίδιο… «rebranding Tsipras» σε ένα αεροπορικό ταξίδι του. Είναι πολύ μικρός για να βγει στην πολιτική συνταξιοδότηση…
Τα πρόσφατα σενάρια επιστροφής του έχουν συνοδευτεί, με προφανή σκωπτική διάθεση, από διάφορα τραγούδια: «Επιστροφές καταστροφές», «Φεύγω και αφήνω πίσω μου συντρίμμια» και πολλά άλλα άσματα της… καταστροφής.
Ομως το τραγούδι που θα ταίριαζε απολύτως στην περίπτωσή του είναι των Olympians, «Ο Αλέξης». Και όχι μόνο για τον τίτλο αλλά για τη… νοσταλγία και τους προφητικούς στίχους. Η ζωή θα δείξει αν ταιριάζει και το μελαγχολικό φινάλε του τραγουδιού.
«Πίσω από τις λέξεις έρχεται ο Αλέξης», έλεγε το τραγούδι. Και όντως ο πρώην πρωθυπουργός θα πρέπει, πριν -και αν- έρθει, να πει πολλές λέξεις. Οχι μόνο για τα πεπραγμένα της κυβέρνησής του ή της ηγεσίας του στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά για την αλήθεια της δήλωσης αποχώρησής του.
Τότε, το 2023, έλεγε: «Ο ΣΥΡΙΖΑ έκλεισε έναν μεγάλο ιστορικό κύκλο», «κατανοώ την ανάγκη για νέο κύμα του ΣΥΡΙΖΑ. Και αποφάσισα να παραμερίσω για να περάσει». Αν επανεμφανιστεί -με οποιονδήποτε μανδύα- τι σημαίνει; Οτι το κύμα… χτύπησε στα βράχια; Οτι δεν ήταν τσουνάμι αλλαγών, αλλά ελαφρύς κυματισμός σε παρατεταμένο μπουρίνι;
Δεν αρκεί το φωτοστέφανο του -κάποτε- λαοπρόβλητου ηγέτη για να επιστρέψει. Είναι πολλοί και πολλά που περιμένουν τις απαντήσεις του. Διότι, όπως φαίνεται, την τύχη του αποτυχημένου «είμαστε κάθε λέξη του Συντάγματος», ακολουθεί και το «είμαστε κάθε λέξη των δηλώσεών μας»…