Το σφυροκόπημα των ουκρανικών πόλεων από τις ρωσικές δυνάμεις συνεχίζεται εδώ και 45 ημέρες και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει πότε θα τελειώσει αυτός ο πόλεμος. Ακόμα και αύριο να τερματιστούν οι εχθροπραξίες, οι επιπτώσεις της φονικής εισβολής του Πούτιν στην Ουκρανία θα είναι βαρύτατες και εμφανείς για μεγάλο χρονικό διάστημα σε ολόκληρο τον πλανήτη.

Η γεωπολιτική αστάθεια και το ψυχροπολεμικό κλίμα στις σχέσεις της Δύσης με τη Ρωσία θα διατηρηθούν επί μακρόν και θα συντηρήσουν ή θα γεννήσουν πολλαπλές κρίσεις, πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές. Οι τιμές των ενεργειακών προϊόντων θα παραμείνουν στα ύψη και τον επόμενο χειμώνα και, αν ΗΠΑ και Ευρώπη δεν βρουν ουσιαστικές λύσεις για να απεξαρτηθούν από το ρωσικό πετρέλαιο και φυσικό αέριο είναι πιθανόν να απειλούν την παγκόσμια οικονομία και να δοκιμάζουν τις αντοχές νοικοκυριών και επιχειρήσεων για αρκετά χρόνια ακόμη. Και βέβαια η φρίκη του πολέμου στην Ουκρανία προκαλεί μια νέα μεταναστευτική κρίση. Τα δύσκολα έπονται για ολόκληρη τη Δύση, αλλά, χωρίς αμφιβολία, οι προκλήσεις θα είναι μεγαλύτερες για την Ευρωπαϊκή Ενωση, στην αυλή της οποίας ξέσπασε αυτός ο πόλεμος. Και σε αυτές τις προκλήσεις η Ευρώπη δεν μπορεί να απαντήσει ως ακολούθημα των ΗΠΑ ούτε με 27 φωνές, όσες δηλαδή είναι οι χώρες της Ε.Ε. Πρέπει να απαντήσει με μία ενιαία και ισχυρή φωνή και να χαράξει ένα μακροπρόθεσμο στρατηγικό σχέδιο για να επουλώσει τις πληγές που άνοιξε ο πόλεμος, να προστατεύσει τους 450 εκατ. Ευρωπαίους πολίτες και να διασφαλίσει τη μελλοντική ευημερία τους. Και, μέχρι στιγμής, το σχέδιο αυτό δεν φαίνεται στον ορίζοντα. Στα λόγια η Ευρώπη εμφανίζεται ενωμένη, στα έργα όμως όχι.