Η Γαλλία ανήχθη σε πρότυπο επειδή ένας πρώην Πρόεδρος πήγε φυλακή. «Εκεί οι νόμοι εφαρμόζονται». Ορθώς εφαρμόζονται. Ο Νικολά Σαρκοζί τιμωρήθηκε με πενταετή φυλάκιση (μέρος της ποινής με αναστολή), επειδή κατά το δικαστήριο αποδείχθηκε ότι ζήτησε χρήματα για την προεδρική προεκλογική εκστρατεία των εκλογών του 2007 από τη Λιβύη. Αυτό θυμίζει συνειρμικά… θυμόσοφο προπονητή όταν, σε ερώτηση αν δύο αθλητές είναι ντοπαρισμένοι και γι’ αυτό κρύβονται από τον έλεγχο, απάντησε: «Ντοπέ είναι όποιος πιάνεται». Ανά τον κόσμο, προεκλογικές εκστρατείες και ηγέτες χρηματοδοτούνται από διαφόρους πλουσίους, επιχειρηματίες, εφοπλιστές, κεφαλαιούχους. Ανεξαρτήτως νόμων που ζητούν… επώνυμη κατάθεση και δήλωση οικονομικής βοήθειας και στήριξης στον τάδε υποψήφιο.

Οπως τα λογιστήρια των περισσοτέρων είναι προσεκτικά και επιμελή ώστε οι χορηγίες να είναι νομότυπες, έτσι και οι υποψήφιοι είναι εξ ορισμού (και εξ αποτελέσματος) αθώοι. Εδώ τι λάθος έγινε; Τι διέλαθε της προσοχής των λογιστών του Σαρκοζί; Αρκετοί αποδίδουν τις παραλείψεις σε υπερβολική αλαζονεία, κάτι που είναι πολύ πιθανό. Η εξουσία, η ορατότητα προς αυτήν και πολύ περισσότερο η (σχεδόν) βεβαιότητα κατάκτησής της τρελαίνουν τους ανθρώπους. Και εκείνοι κάνουν λάθη. Μερικά είναι μοιραία. Από εκεί και πέρα, για τις παραπεμπτικές διαδικασίες πρωθυπουργών και Προέδρων, για τις δίκες, ισχύει η θέση που αποδίδεται στον αείμνηστο Κωνσταντίνο Καραμανλή: «Τους ηγέτες τους στέλνει σπίτι τους ο λαός».