Quantcast

Με το βλέμμα στη Φρανκφούρτη

Κατά τη συνεδρίαση του διοικητικού συμβουλίου της ΕΚΤ αναμένεται να περάσει, μετά από έντονο παρασκήνιο η πρόταση του Μ.Ντράγκι για «απεριόριστες αγορές ομολόγων».
Βρυξέλλες: του Θάνου Αθανασίου

Όταν ο Μ. Ραχόι και ο Μ. Μόντι στα μέσα του καλοκαιριού έλεγαν ότι χρειάζεται «ταχεία υλοποίηση των αποφάσεων της Συνόδου Κορυφής» αναφέρονταν ακριβώς στις κινήσεις που πρόκειται να πραγματοποιήσει σήμερα το απόγευμα η ΕΚΤ.

Κατά τη συνεδρίαση του διοικητικού συμβουλίου της ΕΚΤ αναμένεται να περάσει, μετά από έντονο παρασκήνιο η πρόταση του Μ.Ντράγκι για «απεριόριστες αγορές ομολόγων» με στόχο την συγκράτηση των spreads κυρίως στις περιπτώσεις της Ισπανίας και λιγότερο της Ιταλίας. Η ΕΚΤ, σύμφωνα με τις πληροφορίες που έχουν διαρρεύσει από τη Φρανκφούρτη στην οποία ήδη από χθες βρίσκονται οι κεντρικοί τραπεζίτες, ονομάζει τις αγορές αυτές «αποστειρωμένες» εξηγώντας ότι θα μαζέψει μόνο βραχυχρόνια χαρτιά, το πολύ τριετή και μόνο από χώρες που «παίρνουν τα μέτρα τους». Για τους υπόλοιπους υπάρχουν τα μνημόνια και το EFSF/ESM.

Η Ισπανία είναι για τις Βρυξέλλες, την Κομισιόν, το Βερολίνο και την ΕΚΤ μια χώρα που παίρνει μέτρα με το παραπάνω. Αντί όμως να ανταμείβεται από τους επενδυτές, τα επιτόκια με τα οποία δανείζεται για να καλύψει έλλειμμα και χρέος είναι «υπέρ του δέοντος υψηλά». Το «δέον» βεβαίως για την Ισπανία είναι ένα επιτόκιο που δεν θα αναιρεί τις επιπτώσεις των μέτρων λιτότητας στον ισολογισμό της, εκτινάσσοντας το κόστος εξυπηρέτησης. Αν η Ισπανία δανείζεται με ένα επιτόκιο περί το 5,5% τότε δεν μπορεί παρά να είναι ευχαριστημένη. Στην περίπτωση τώρα που η ΕΚΤ χρειαστεί να παρέμβει για να ρίξει το Ισπανικό επιτόκιο από το 7+ στο 5,5 και ταυτόχρονα κάνει κάτι αντίστοιχο για την Ιταλία τότε οι αγορές ομολόγων που απαιτούνται «κάθε άλλο παρά απεριόριστες χρειάζεται να είναι», αναφέρει στο Real.gr κοινοτική πηγή. Αντιθέτως μάλιστα όταν η Ισπανία βρει τα σκούρα είναι πολύ λογικό πως θα προσφύγει στον ESM για ένα κανονικό δάνειο με επιτόκιο γύρω στο 3,2% ώστε να χρηματοδοτήσει της επιστροφή της σε βιώσιμα οικονομικά μεγέθη γρήγορα και με ασφάλεια.

Αυτά τα δύο δεδομένα, δηλαδή το επίπεδο στο οποίο η παρέμβαση της ΕΚΤ θα ρίχνει τα επιτόκια των αγορών και η ανάληψη δράσης μόνο σε χώρες που «κάνουν καλά τη δουλεία τους, αλλά οι αγορές τις αγνοούν», ήταν τα σημεία που μέχρι χθες τουλάχιστον έλαβε η γερμανική πλευρά για να δώσει και το δικό της ΟΚ. Βεβαίως ο κ. Βαίντμαν δεν πρόκειται να αφήσει τους ομολόγους του στο ΔΣ της ΕΚΤ να αισθανθούν ότι κατάφεραν μεταβολή στα ιερά και τα όσια της γερμανικής οικονομικής ορθοδοξίας, ούτε όμως και οι ομόλογοί πρόκειται να αφήσουν να περάσουν υπαινιγμοί ότι η ΕΚΤ με την καθοδήγηση του Νότου δημιουργεί «ηθικό κίνδυνο», πληθωρισμό και χρηματοδοτεί κυβερνήσεις από την πίσω πόρτα.

Η κίνηση της ΕΚΤ, που σημειωτέον έχει προεξοφληθεί από τις αγορές, δεν αποτελεί την τελική λύση στο πρόβλημα του υψηλού κόστους δανεισμού. Για πολλούς στην ΕΕ τα δημοσιονομικά μέτρα αποτελούν τη λύση. Η Σλοβενία, που ενδεχομένως αντιμετωπίζει πρόβλημα, δεν θα βρεθεί υπό τη σκέπη της ΕΚΤ, μέχρι να λάβει αποδεδειγμένα μέτρα. Μέχρι τότε ίσως και να έχει προσφύγει στον EFSF. Το ίδιο θα συμβεί και με την Κύπρο για την οποία οι αγορές κλείνουν λίαν συντόμως, όπως και με όποιον άλλον άτυχο. Οι αγορές το γνωρίζουν αυτό, όπως γνωρίζουν ότι οι Ευρωπαίοι υπαινίσσονται αλλά δεν λένε που θέλουν να πάνε το μαγαζί. Ο πρόεδρος Μπαρόζο έχτισε προσδοκίες με την ομιλία του στους μονίμους αντιπροσώπους, ο δε Βαν Ρομπάι μάλλον προσγείωσε αρκετούς. Πολλά περισσότερα θα κριθούν από τις συνομιλίες για την αναθεώρηση της Συνθήκης της Λισαβόνας από ότι σε όλες τις Συνόδους των τελευταίων δύο ετών μαζί...