EΙΝΑΙ κοινό μυστικό ότι το πρώτο πράγμα που απασχολεί έναν πολιτικό είναι η επανεκλογή του. Η άποψη αυτή είναι ευρέως διαδεδομένη ανάμεσα στους πολιτικούς αναλυτές από τον περασμένο αιώνα και ο Αγγλος ιστορικός Μορίς Κάουλινγκ επιχείρησε να τη μετατρέψει σε θεωρία, εξηγώντας κομβικές αποφάσεις του βρετανικού πολιτικού συστήματος μέσα από μια αναπαράσταση των κινήτρων και των προσωπικών υπολογισμών των πρωταγωνιστών. Στην Ελλάδα το υποπτευόμασταν, τόσο απροκάλυπτα και ξεδιάντροπα όμως λίγες φορές το έχουμε δει.

ΟΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ βουλευτές έχουν βγει ανοιχτά στο παζάρι. Ο Μιχάλης Χουρδάκης, πρώην της Πλεύσης Ελευθερίας (ο οποίος εξελέγη πέμπτος στην Α’ Θεσσαλονίκης τον Μάιο του 2023 και η Ζωή Κωνσταντοπούλου τον τοποθέτησε επικεφαλής του ψηφοδελτίου στη λίστα του Ιουνίου), μας πληροφόρησε ότι «είναι διατεθειμένος να ακούσει όλες τις πλευρές»! Για να καταλαβαινόμαστε, θέλει να δει τι του προτείνουν, αφού χαρακτήρισε εαυτόν ως «πολύφερνη νύφη». Μπορεί να έκανε χιούμορ, τέτοια πράγματα όμως δεν πρέπει να λέγονται ούτε για αστείο. Απλώς, επιβεβαιώνουν τη χειρότερη εικόνα που μπορεί να έχουν οι πολίτες για τους πολιτικούς εκπροσώπους τους.

ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ, οι ίδιοι οι βουλευτές τηρούσαν κάποια προσχήματα. Δεν ήθελαν η αλλαγή της πολιτικής στέγης τους να εμφανίζεται ως αποτέλεσμα υπολογισμών και έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους για να αποφύγουν το στίγμα. Το 2012, όταν διαφώνησαν με την απόφαση του Γιώργου Καρατζαφέρη να αποσύρει τη στήριξή του από την κυβέρνηση Παπαδήμου, οι Αδωνις Γεωργιάδης και Μάκης Βορίδης παραιτήθηκαν από τις έδρες τους. Η απροσχημάτιστη μαζική μεταπήδηση από το ένα κόμμα στο άλλο και τα deals με βάση την έδρα ήταν ένας νεωτερισμός που εισήγαγαν στα πολιτικά μας πράγματα η «πρώτη φορά Αριστερά» και ο Αλέξης Τσίπρας. Η ανάγκη να διατηρηθεί η δεδηλωμένη μετά την αποχώρηση του Πάνου Καμμένου από την κυβέρνηση τον Ιανουάριο του 2019, οδήγησε στη συγκρότηση μιας πλειοψηφίας - αχταρμά με την προσθήκη έξι βουλευτών από τους ΑΝΕΛ και το Ποτάμι. Από αυτούς, δύο (η Ελενα Κουντουρά και ο Βασίλης Κόκκαλης) όχι μόνο διατήρησαν τις βουλευτικές έδρες τους αλλά συνέχισαν την πολιτική σταδιοδρομία τους μέσα από τα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ. Οι υπόλοιποι απέτυχαν να εκλεγούν και εγκατέλειψαν.

ΣΗΜΕΡΑ η Βουλή μετράει 23 ανεξάρτητους βουλευτές. Εννέα προέρχονται από τον ΣΥΡΙΖΑ (Λινού, Χρηστίδου, Πούλου, Αυλωνίτης, Π. Παππάς, Τζάκρη, Σαρακιώτης, Μάλαμα, Αποστολάκης), επτά από τους Σπαρτιάτες (Κατσιβαρδάς, Μανούσος, Δημητροκάλλης, Ασπιώτης, Βαλτογιάννης, Γαυγιωτάκης, Φλώρος), τρεις από τη Ν.Δ. (Αυγενάκης, Σαμαράς, Σαλμάς), δύο από την Πλεύση Ελευθερίας (Χουρδάκης, Παπαϊωάννου), ένας από την Ελληνική Λύση (Σαράκης) και ένας από το ΠΑΣΟΚ (Μπουρχάν). Θεωρείται δεδομένο ότι πέντε ως έξι θα πλαισιώσουν το νέο κόμμα Κασσελάκη και ότι ο Λευτέρης Αυγενάκης θα επιστρέψει στη Ν.Δ. Ομως τουλάχιστον άλλοι επτά ως οκτώ (και ανάμεσά τους οι Κατσιβαρδάς, Σαρακιώτης, Παππάς, Λινού, Χουρδάκης και Παπαϊωάννου) βρίσκονται σε «συζητήσεις» για το πού θα καταλήξουν και όχι μόνο με ένα κόμμα.

Ο ΣΤΕΦΑΝΟΣ Κασσελάκης, που κάλεσε τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να τον ακολουθήσουν στον νέο φορέα, διαγράφοντας από τη μνήμη του πως στο παρελθόν είχε στηλιτεύσει όσους πήγαν στη Νέα Αριστερά χαρακτηρίζοντάς τους «αποστάτες», είδε με έκπληξη κάποιους βουλευτές που θεωρούσε δεδομένους (Παππάς, Σαρακιώτης) να «αλληθωρίζουν» και προς το ΠΑΣΟΚ. Ας πρόσεχε. Καταθέτοντας ένα άγνωστο μέχρι σήμερα παρασκήνιο, ο Κασσελάκης δύο-τρεις εβδομάδες πριν από το μοιραίο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ προσέγγισε, μέσω τρίτων, στέλεχος του ΠΑΣΟΚ προτείνοντάς του να μεταπηδήσει στο κόμμα του και να ηγηθεί της νέας Κοινοβουλευτικής Ομάδας του. Βλέπετε, η «αποστασία», την οποία στηλίτευαν ομοθυμαδόν τον Νοέμβριο του 2023 στον ΣΥΡΙΖΑ, υπάρχει μόνον όταν δεν τους συμφέρει. Και το ωραιότερο είναι πως σήμερα, τα στελέχη της Κουμουνδούρου, ακριβώς εκείνα που φώναζαν πιο δυνατά «αποστάτες» και ζητούσαν από την Αχτσιόγλου και την παρέα της να παραδώσουν τις έδρες, παζαρεύουν την επιστροφή κάποιων εκ των βουλευτών της Νέας Αριστεράς στην Κουμουνδούρου, μπας και σώσουν ό,τι είναι δυνατόν να σωθεί.

ΥΠΟ ΜΙΑ ΕΝΝΟΙΑ βεβαίως, όλοι όσοι θα μπουν στη λογική του παζαριού για να σιγουρέψουν την έδρα και την επανεκλογή τους έχουν ένα δίκαιο. Σοβαρό ιδεολογικό λόγο να παραμείνουν στον ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν, όπως δεν έχουν και για να πάνε στο κόμμα Κασσελάκη. Βουλευτές που εκλέγονται σε τριεδρικές ή τετραεδρικές περιφέρειες χρειάζεται να ανήκουν στην αξιωματική αντιπολίτευση ώστε να έχουν μια σιγουριά για το κοινοβουλευτικό τους μέλλον. Για όλα τα άλλα κόμματα της ελάσσονος αντιπολίτευσης, για την έδρα θα αποφασίσει η «ρουλέτα» του εκλογικού νόμου. Υπό την ίδια έννοια όμως, δεν έχουν και κανέναν λόγο να βρίσκονται στη Βουλή, πλην του βιοποριστικού. Αυτό, το λες και κατάντια.