Quantcast

Μαρτυρία - σοκ από Έλληνα γιατρό στο Μάντσεστερ: Βγάζαμε από τις πληγές βίδες και μπουλόνια

Σκηνές φρίκης από τα επείγοντα του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου του Μάντσεστερ, μετά την τρομοκρατική επίθεση, περιγράφει ο Έλληνας πλαστικός χειρουργός Γιώργος Χριστόπουλος.
Σκηνές φρίκης από τα επείγοντα του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου του Μάντσεστερ,  μετά την τρομοκρατική επίθεση, περιγράφει οΈλληνας πλαστικός χειρουργός Γιώργος Χριστόπουλος.

«Λίγα λεπτά με την έκρηξη ειδοποιηθήκαμε ότι υπάρχει σοβαρό συμβάν με πολλούς τραυματισμένους. Αμέσως μπήκαν σε λειτουργία τα πρωτόκολλα των νοσοκομείων, ενώ επιστρατεύτηκαν και όσοι γιατροί δεν είχαν εφημερία εκείνο το βράδυ», λέει στα «ΝΕΑ», ο Έλληνας γιατρός, ο οποίος ζει στο Μάντσεστερ τα τελευταία δύο χρόνια.

Οκτάχρονη Ελληνοκύπρια μεταξύ των 22 νεκρών από το βομβιστικό χτύπημα του ISIS στο Manchester Arena

Περίπου είκοσι τραυματίες έφτασαν στο νοσοκομείο όπου εργάζεται, «οι περισσότεροι είναι γονείς, οι οποίοι είτε συνόδευαν τα παιδιά τους στη συναυλία είτε είχαν πάει για να τα πάρουν. Η κατάστασή τους ήταν από σχετικά σοβαρή έως πολύ σοβαρή. Και όλοι είχαν παρόμοιο τύπο τραυμάτων: πολλαπλές πληγές σε όλο το σώμα από μεταλλικά αντικείμενα που εκτοξεύθηκαν από την έκρηξη. Στα χειρουργεία βγάζαμε από τις πληγές των τραυματικών βίδες, μπουλόνια και παξιμάδια. Δεν είναι υπερβολή να πω ότι οι άνθρωποι που έφτασαν στο νοσοκομείο ήταν χιλιοτρυπημένοι», δηλώνει.

Τραυματισμένα παιδιά ηλικίας 14-15 ετών έφταναν στο Νοσοκομείο Παίδων της Πόλης. «Κάποιοι γονείς είχαν μεταφερθεί σε εμάς και τα παιδιά τους ήταν σε άλλο νοσοκομείο. Είχαμε περιστατικό όπου μητέρα μεταφέρθηκε τραυματισμένη στο νοσοκομείο όπου εργάζομαι, ενώ στο Παιδιατρικό ήταν το παιδί της, το οποίο δυστυχώς κατέληξε.

Η πόλη του Μάντσεστερ, όπως λέει ο Γ. Χριστόπουλος, είναι σοκαρισμένη. «Εζησα όλο τον εφιάλτη του τρομοκρατικού χτυπήματος με τη ματιά ενός γιατρού και μέσα από τη σκοπιά του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Παρότι ήταν η πρώτη φορά που εγώ και οι συνάδελφοί μου αντιμετωπίσαμε τόσο σοβαρή κατάσταση, δεν προκλήθηκε πανικός. Αντίθετα, υπήρχε μια αίσθηση οργάνωσης, αλληλεγγύης και αποτελεσματικότητας προκειμένου να αντιμετωπιστούν όλα τα περιστατικά και να σωθούν οι ζωές των τραυματιών».