Χθες, η Γενική Διευθύντρια του Ταμείου κ. Κριστίν Λαγκάρντ εισηγήθηκε στο Δ.Σ. την καταρχήν έγκριση ενός προγράμματος για την Ελλάδα με συμβολική χρηματοδότηση 2 δισ. δολαρίων με στόχο να υπάρχει έγκριση μέχρι και τις 27 Ιουλίου.

Έως τότε θα γνωρίζουμε αν η πρόταση της κ. Λαγκάρντ θα γίνει αποδεκτή ή αν το Δ.Σ. θα αποφασίσει να αναλάβει την τελική του απόφαση μετά τις γερμανικές εκλογές.

Τούτο διότι, σύμφωνα με πληροφορίες, η καταρχήν έγκριση προγράμματος απαιτεί μια ξεκάθαρη δέσμευση από τους δανειστές της Ελλάδας (δηλαδή του Eurogroup) για συγκεκριμένα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους, έστω αν τα μέτρα αυτά έχει συμφωνηθεί να εφαρμοστούν το 2018.

Σε αυτή τη φάση, το ίδιο το Ταμείο παραδέχεται δια της κ. Λαγκάρντ ότι δεν υπάρχει η απαραίτητη σαφήνεια για τα μέτρα και κατά συνέπεια μέχρι να υπάρξει (δηλαδή μετά τις γερμανικές εκλογές) θα είναι δύσκολο να εγκρίνει, έστω και καταρχήν πρόγραμμα με την Ελλάδα.

Το δεύτερο ερώτημα που θα πρέπει να απαντηθεί αμέσως μετά το σχηματισμό της νέας γερμανικής κυβέρνησης είναι τι αποφάσεις θα ληφθούν από το Βερολίνο.

Η νέα γερμανική κυβέρνηση και ο διάδοχος του κ. Σόϊμπλε θα βρεθεί αντιμέτωπος με την απαίτηση του ΔΝΤ για μια πολύ ακριβή λύση για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους που η σημερινή κυβέρνηση δεν δέχθηκε καν να συζητήσει.

Ανάλογα, λοιπόν, με τους πολιτικούς συσχετισμούς που φαίνεται να προδιαγράφονται θα είναι το ίδιο δύσκολο αν όχι δυσκολότερο τέτοιες αποφάσεις να ληφθούν και μετά τον Σεπτέμβριο.

Αν μέχρι τότε δεν υπάρχει ούτε καταρχήν πρόγραμμα με το ΔΝΤ και η Γερμανία συνεχίζει να μην συζητά ελάφρυνση του χρέους, τότε και το Ταμείο δεν θα έχει κανένα έρεισμα για να συνεχίζει να συζητά για ένα νέο πρόγραμμα με την Ελλάδα.

Σε ανύποπτο χρόνο ο κ. Σόϊμπλε, όταν η Ελλάδα αντιδρούσε στα νέα μέτρα που ζητούσε το ΔΝΤ, είχε αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο ακόμη και ενός προγράμματος χωρίς το Ταμείο αν κάτι τέτοιο περνούσε από το γερμανικό κοινοβούλιο.

Σε ένα νέο κοινοβούλιο, όμως, και με αντικίνητρο το μεγάλο κόστος των μέτρων που θα ζητήσει το ΔΝΤ, όλα μπορούν να γίνουν.

Άλλωστε, είναι γνωστή από καιρό η επιθυμία κάποιων υψηλά ιστάμενων του Ταμείου (συμπεριλαμβανομένου του κ. Τόμσεν) που πιστεύουν ότι ο Οργανισμός δεν θα πρέπει να προχωρήσει σε τρίτο πρόγραμμα με την Ελλάδα και θα πρέπει να απεμπλακεί εντελώς.

ΠΗΓΗ: enikonomia.gr