Quantcast

Σύνοδος στη κόψη του ξυραφιού

Με μονομαχία στο φαρ-ουέστ ομοιάζει όλο και περισσότερο ο αγώνας των 17 της ευρωζώνης ενάντια στις αγορές, τους επενδυτές, τους οίκους αξιολόγησης και την κρίση χρέους εν γένει.
ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ: ΘΑΝΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ

Με μονομαχία στο φαρ-ουέστ ομοιάζει όλο και περισσότερο ο αγώνας των 17 της ευρωζώνης ενάντια στις αγορές, τους επενδυτές, τους οίκους αξιολόγησης και την κρίση χρέους εν γένει. Από την μια Μέρκελ και Σαρκοζί – με απόψεις που σε αδρές γραμμές ταυτίζονται παρά τις περί του αντιθέτου φήμες – και από την άλλη όλοι εκείνοι που έχουν να χάσουν σε πραγματικό χρήμα από την λύση «τύπου Βερολίνου».

Η Μέρκελ, η γερμανική οικονομική ελίτ και οι αγορές, όλοι είναι έτοιμοι να πυροβολήσουν και να δεχθούν πυρά. Το προφανές λοιπόν είναι πως για να διασωθεί κάποιος από όλους, ή πολύ περισσότερο να βγει κερδισμένος, θα πρέπει να φορά «αλεξίσφαιρο γιλέκο».

Το μεγάλο αντικείμενο συζήτησης, συνεπώς, είναι το ποιος θα μοιράσει και σε ποιους «αλεξίσφαιρα γιλέκα» προτού ξεκινήσει η ανταλλαγή πυρών.
Στην περίπτωσή μας, αυτό ήταν το βασικό αντικείμενο συζήτησης του πρωθυπουργού Γ.Παπανδρέου με τον Ζ.Μ.Μπαρόζο χθες, και το ίδιο θα είναι το διακύβευμα της συνάντησης με την Α.Μέρκελ σήμερα το μεσημέρι.

Ο πρωθυπουργός επισημαίνει στους συνομιλητές του ότι η Ελλάδα δεν πρόκειται να αποδεχθεί συμφωνία που δεν θα περιλαμβάνει τα ακόλουθα τρία σημεία:

• Διασφάλιση της βιωσιμότητας των δημοσιονομικών της χώρας
• Χαμηλό επιτόκιο δανεισμού
• Διασφάλιση του ελληνικού τραπεζιτικού τομέα

Μέχρι στιγμής ο πρόεδρος της Κομισιόν ήδη συμφώνησε με τον πρωθυπουργό, όπως άλλωστε κατέστησε σαφές και με τις χθεσινές του δηλώσεις.
Η θέση με την οποία προωθεί η Κομισιόν περιλαμβάνει τη διασφάλιση της βιωσιμότητας των δημοσιονομικών της Ελλάδας, τον καθορισμό των ορίων συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα, την πιο ευέλικτη λειτουργία του EFSF και τη διασφάλιση της ρευστότητας του τραπεζιτικού συστήματος.

Οι 17 «πρέπει να πουν τι μπορούν να κάνουν και τι πρέπει να κάνουν και όχι ότι δεν μπορούν και δεν θα κάνουν» ανέφερε δεικτικά ο Ζ.Μ.Μπαρόζο.
Η δήλωση αυτή σε συνδυασμό με τις διαρροές του Βερολίνου συνηγορεί στο ότι σήμερα αυτό που πρέπει να περιμένουμε από τη Σύνοδο θα είναι ένας κατάλογος δράσεων, ή το πολύ ένας οδικός χάρτης, όχι όμως και μια «έτοιμη για υπογραφή σύμβαση», αναφέρει κοινοτική πηγή.

Από την πλευρά τους οι 17 θα δεσμευτούν ότι θα επιμηκύνουν και άλλο τα δικά τους δάνεια, ίσως και για 30 χρόνια, ενώ θα ρίξουν το μέσο επιτόκιο στο 3,5%. Θα αποφασίσουν ότι ο EFSF μπορεί να δανείσει την Ελλάδα όχι μόνο για τα τρέχοντα, αλλά και για να επαναγοράσει ομόλογα αξίας ίσως και 20 δις στη δευτερογενή αγορά ώστε να μειώσει το συνολικό δημόσιο χρέος της, ενώ μάχη θα γίνει σε πολλαπλά επίπεδα για το πιο θα είναι το ντε φάκτο haircut που θα δεχθούν οι άτυχοι ομολογιούχοι που έχουν χρεόγραφα που λήγουν την επόμενη διετία. Αντικείμενο συζήτησης ειδικών ακόμα και σήμερα το πρωί αποτελεί το αν η αλλαγή των όρων θα αφορά μόνο μειωμένα επιτόκια και περισσότερο χρόνο ή και αποδοχή απωλειών στο ίδιο το κεφάλαιο των δανείων.

Οι οίκοι θα αντιδράσουν, όπως είναι αναμενόμενο με επιδείνωση της αξιολόγησης των ελληνικών τίτλων, η ΕΚΤ θα αντιδράσει λέγοντας ότι δε θα τα δεχθεί, όμως σε τελική ανάλυση, όταν φτάσει η ώρα να μπει σε κίνηση όλο αυτό το σχέδιο, οι ελληνικές τράπεζες θα πρέπει με κάποιο τρόπο να έχουν εξασφαλίσει τη ρευστότητα τους. Μία μέθοδος θα ήταν η ενεχυρίαση των νέων ομολόγων να γίνει με τίτλους που θα έχουν ανταλλαχθεί από τον EFSF και άρα θα είναι ΑΑΑ. Μια άλλη προβλέπει δάνειο 20-30 δις απευθείας από τον μηχανισμό προς τις τράπεζες.

Η επιβολή τέλος, φόρου στις τράπεζες ως ιδέα, κερδίζει και αυτή κάποιο έδαφος καθώς εκτιμάται ότι θα επιφέρει 10 δισ. ευρώ ετησίως, όμως οι ίδιες οι τράπεζες απειλούν με αγωγές, διότι εξισώνει και όσους δεν έχουν ελληνικούς τίτλους.

Στο τραπέζι της συνόδου, θα συμμετάσχει η νέα επικεφαλής του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, όπως και ο Ζ.Κ.Τρισέ για την ΕΚΤ. Μέχρι στιγμής όλα τα ενδεχόμενα είναι ακόμα ανοικτά. Το μόνο βέβαιο παραμένει ότι η όποια ασάφεια στις ανακοινώσεις θα είναι βούτυρο στο ψωμί των κερδοσκόπων, που ούτως ή άλλως δοκιμάζουν συστημικά την ευρωζώνη.