ΕΚΑΤΟ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΕΛΛΗΝΕΣ γονείς εμπιστεύτηκαν τις τράπεζες βλαστοκυττάρων ώστε αν -ο μη γένοιτο- χρειαστεί να τα χρησιμοποιήσουν ως ασπίδα απέναντι σε κακοήθειες, όπως η λευχαιμία. Μόνο που η «άρρωστη» ελληνική νομοθεσία, ο γνωστός γραφειοκρατικός «καρκίνος» και ίσως η κερδοσκοπική διάθεση ορισμένων επέτρεψαν να αναπτυχθεί μία ιδιότυπη τραπεζική «κακοήθεια». Οι είκοσι υπάρχουσες τράπεζες βλαστοκυττάρων λειτουργούν εκτός πλαισίου και κάποιες δεν τιμούν την εμπιστοσύνη των γονιών που, ασκώντας ένα ιερό καθήκον, κατέθεσαν σε αυτές τους πιο μεγάλους φόβους τους και τις ιερές ελπίδες τους. Οι συγκεκριμένες τράπεζες, δε, σε ό,τι αφορά τις τιμές τους, μάλλον θύμιζαν «φαρμακείο», αφού οι χρεώσεις ανά βρέφος έφταναν τις 2.500 ευρώ. Γονείς και παιδιά, δηλαδή, που κυνικά μετατράπηκαν σε πελάτες και ίσως σε «θύματα». Η επένδυσή τους στην υγεία ανά πάσα στιγμή κινδυνεύει με χρεοκοπία. Μόνο που μια τέτοια χρεοκοπία δεν αφορά ένα ομόλογο ή έναν λογαριασμό, αλλά ακόμα και την ίδια τη ζωή. Κατάχρηση εμπιστοσύνης που, εκτός από ανίερη, μετατρέπεται και σε θανατηφόρα.