Οι βουλευτές, στο κείμενο της ερώτησης-πρότασης τους, επισημαίνουν χαρακτηριστικά τις ιατρικές και φαρμακευτικές, κατά τη γνώμη τους, ιδιότητες της ινδικής κάνναβης, τονίζοντας πως πολλές έρευνες αποδεικνύουν την ευεργετική της δράση.

Παράλληλα υπογραμμίζουν πως δεν συντρέχει κανένας λόγος περαιτέρω καθυστέρησης της επανανομιμοποίησης της βιομηχανικής κάνναβης.

Το πλήρες κείμενο της ερώτησης:

«Θέμα: Πλήρης νομιμοποίηση βιομηχανικής κάνναβης και ινδικής κάνναβης για ιατρικούς και φαρμακευτικούς λόγους

Από το 2013 περιμένουμε την υπογραφή των συναρμόδιων υπουργείων για τη νομιμοποίηση της κλωστικής ή αλλιώς βιομηχανικής κάνναβης. Ενώ ήδη σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες καλλιεργείται η κλωστική κάνναβη και μάλιστα επιδοτείται από την ΕΕ, στην Ελλάδα δεν έχει γίνει ακόμα σαφές στο ευρύ κοινό ότι η κλωστική κάνναβη με την ινδική κάνναβη δεν έχουν καμία σχέση, καθώς η ευφορική ινδική κάνναβη περιέχει την ψυχοτρόπο ουσία THC σε ποσοστό 16%, ενώ η κλωστική κάνναβη μόλις σε ποσοστό 0,2%.

Τη στιγμή που για χιλιάδες χρόνια και μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη, της χώρας μας συμπεριλαμβανομένης, οι άνθρωποι έφτιαχναν στη συντριπτική τους πλειοψηφία τα καραβόπανα, τα σχοινιά, τα νήματα, και τα κορδόνια, τα υφάσματα, το φωτιστικό λάδι, το χαρτί, χρώματα και βερνίκια, καθώς και τόσα άλλα απαραίτητα για τη διαβίωσή τους, από το φυτό της κάνναβης, είναι αδιανόητο εμείς σήμερα να τη θεωρούμε ένα επιβλαβές φυτό.

Πλέον χρησιμοποιείται και ως πρώτη ύλη για καλλυντικά, μονώσεις, κατασκευές κτιρίων, κτηνοτροφές, ενώ θεωρείται και superfood (τροφές που περιέχουν πολύ περισσότερα θρεπτικά συστατικά συγκριτικά με άλλες). Από την κάνναβη όχι μόνο παράγονται χιλιάδες διαφορετικά χρήσιμα προϊόντα, αλλά πολλά από αυτά είναι πιο ανθεκτικά και καλύτερης ποιότητας σε σχέση με τα χημικά ή με άλλες πρώτες ύλες (χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του χαρτιού), ενώ η επίδρασή τους στο περιβάλλον είναι ασύγκριτα καλύτερη.

Χρησιμοποιούνται όλα της τα στελέχη και άρα δεν πετιέται τίποτα, δεν έχει μεγάλες καλλιεργητικές απαιτήσεις και δεν απαιτεί ιδιαίτερες εδαφοκλιματικές συνθήκες. Με λίγα λόγια, η καλλιέργεια της βιομηχανικής κάνναβης μπορεί να αποβεί θετικός παράγοντας στην προσπάθεια της χώρας μας να επαναπροσανατολίσει και να αναπτύξει εκ νέου την πρωτογενή και δευτερογενή της παραγωγή, ενώ παρέχει μια πρώτης τάξεως ευκαιρία αξιοποίησης των εγκαταλελειμμένων εδαφών.

Θα σταματήσουν οι εισαγωγές προϊόντων κλωστικής κάνναβης από το εξωτερικό, ενώ θα δοθεί διέξοδος στο πρόβλημα της ερημοποίησης περιοχών, όπως της νότιας Κρήτης. Η αύξηση της παραγωγής, η εξαγωγική δραστηριότητα και η μεταποίηση των προϊόντων της κάνναβης μπορούν να δώσουν ώθηση στην ελληνική οικονομία, να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας και να φέρουν έσοδα στα δημόσια ταμεία. Δεν συντρέχει λοιπόν κανένας λόγος περαιτέρω καθυστέρησης της επανανομιμοποίησης της βιομηχανικής κάνναβης.

Το αίτημα νομιμοποίησης της ινδικής κάνναβης για ιατρικούς και φαρμακευτικούς λόγους είναι επίσης καίριο. Η ινδική κάνναβη ήταν γνωστή και ευρέως διαδεδομένη ως φάρμακο σε όλους τους πολιτισμούς της γης, ενώ χρησιμοποιούνταν μέχρι και τις αρχές του 20ου αιώνα ως πρώτης τάξεως θεραπευτικό μέσο.

Από τη δεκαετία του 1930, ωστόσο, άρχισε ο εξοβελισμός της ως θεραπευτικού μέσου μιας και, στο πλαίσιο της καταπολέμησης των ναρκωτικών ουσιών, τοποθετήθηκε ιδεοληπτικά και άκριτα στην κατηγορία αυτή. Ωστόσο, η απόλυτη αντικατάσταση αυτού του καταξιωμένου μέχρι τότε θεραπευτικού μέσου από τα προϊόντα της φαρμακοβιομηχανίας δεν είχε τα αναμενόμενα αποτελέσματα στην αντιμετώπιση μιας σειράς από σημαντικές ασθένειες, θύματα των οποίων πέφτουν εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο κάθε χρόνο.

Για το λόγο αυτό ο ιατρικός κόσμος άρχισε να αναθεωρεί τη στάση του απέναντι στην κάνναβη από τη δεκαετία του 1960. Σήμερα όλο και περισσότερες έρευνες αναδεικνύουν τις ευεργετικές και ενίοτε πλήρως θεραπευτικές συνέπειες της χρήσης της ινδικής κάνναβης και κυρίως του ελαίου που προέρχεται από το φυτό. Η αποδεδειγμένη ευεργετική δράση σε περιπτώσεις ιδιαίτερα επικίνδυνων παθήσεων, όπως το γλαύκωμα, ο καρκίνος, η επιληψία, η νευρική ανορεξία, κακοήθεις νεοπλασίες καθιστούν τη νομιμοποίηση της φαρμακευτικής κάνναβης, η οποία έχει επέλθει σε πολλές χώρες του ανεπτυγμένου κόσμου, επιβεβλημένη.

Η ποινικοποίηση της φαρμακευτικής κάνναβης έχει μεταξύ άλλων ως αποτέλεσμα την εξώθηση πολλών ασθενών και των οικογενειών του στη χρήση παράνομων οδών για την απόκτησή της, με ό,τι αυτό συνεπάγεται (απώλεια σημαντικών εσόδων για το κράτος, που προσπορίζεται το οργανωμένο έγκλημα, εξώθηση ασθενών στην παρανομία).

Η αναλγητική, αντιφλεγμονώδης, αντισπασμωδική, αντιβακτηριδιακή, αντιοξειδωτική και τέλος αντικαταθλιπτική της δράση την καθιστούν μια καθόλα ευεργετική ουσία για μια πληθώρα ασθενειών. Τούτων δοθέντων, η δυνατότητα της κάνναβης να συνεισφέρει στη βελτίωση της υγείας σημαντικής μερίδας του πληθυσμού την έχει καταστήσει προϊόν εξαιρετικά προσοδοφόρο.

Συνεπακόλουθα, τα έσοδα από την καλλιέργεια και τη μεταποίησή της θα μπορούσαν να αναζωογονήσουν σημαντικά την ελληνική ύπαιθρο και τον πρωτογενή και δευτερογενή τομέα.

Ερωτώνται οι κ.κ. Υπουργοί:

Σε ποιες νομοθετικές ενέργειες σκοπεύουν να προβούν προκειμένου να καταστήσουν νόμιμη την παραγωγή, μεταποίηση και αξιοποίηση τόσο της βιομηχανικής όσο και της φαρμακευτικής κάνναβης;

Οι ερωτώντες βουλευτές: Μπαλαούρας Γεράσιμος, Βαρδάκης Σωκράτης, Γεννιά Γεωργία, Γκαρά Νατάσα, Γκιόλας Γιάννης, Καρακώστα Εύη, Κατριβάνου Βασιλική, Κουράκης Αναστάσιος, Μιχελογιαννάκης Ιωάννης, Μουμουλίδης Θέμης, Μπάρκας Κώστας, Ντζιμάνης Γιώργος, Πάλλης Γιώργος, Παπαφιλίππου Γιώργος, Παυλίδης Κώστας, Σαντορινιός Νεκτάριος, Σαρακιώτης Ιωάννης, Σταματάκη Ελένη, Στέφος Γιάννης, Στογιαννίδης Γρηγόρης».