Η οστεοαρθρίτιδα του ισχίου είναι μια συχνή πάθηση που προσβάλει μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού προκαλώντας σημαντική επιδείνωση της ποιότητας ζωής των ασθενών. Το κύριο σύμπτωμα της νόσου είναι ο πόνος στη βουβωνική χώρα ή στην πρόσθια επιφάνεια του μηρού που αρκετά συχνά αντανακλά στο γόνατο. Ο πόνος επιδεινώνεται με τις κινήσεις της άρθρωσης, όμως στο τελικό στάδιο της πάθησης μπορεί να εμφανίζεται και σε ηρεμία. Συνοδεύεται συνήθως από δυσκαμψία και σημαντικό περιορισμό στην κίνηση του ισχίου, ενώ μετά από μακρόχρονη πορεία η φθορά της άρθρωσης οδηγεί ακόμη και σε μείωση του μήκους του άκρου σε σχέση με το υγιές και ανισοσκελία.

Η θεραπεία στα αρχικά στάδια της πάθησης είναι συντηρητική, με φάρμακα και τροποποίηση του τρόπου ζωής. Στην πορεία της νόσου η φθορά της άρθρωσης είναι τόσο μεγάλη που τα συντηρητικά μέσα δεν επιτυγχάνουν ικανοποιητική ανακούφιση των ενοχλήσεων.

Η μόνη ριζική θεραπεία στο στάδιο αυτό είναι η χειρουργική αντιμετώπιση με ολική αρθροπλαστική, δηλαδή αντικατάσταση της φθαρμένης άρθρωσης με τεχνητή. Η ολική αρθροπλαστική ισχίου θεωρείται μία από τις μεγάλες και βαριές επεμβάσεις της ορθοπαιδικής ειδικότητας, με ενδεχόμενο σημαντικής αιμορραγίας, αλλά και ανάγκη για μετεγχειρητικό περιορισμό της κινητικότητας για αρκετές εβδομάδες, προκειμένου να επουλωθούν τα μαλακά μόρια.
Οι κλασικές μέθοδοι για την πραγματοποίησή της, με μεγάλες τομές στην πλάγια ή την οπίσθια επιφάνεια του μηρού, προκαλούν σημαντικό τραυματισμό των μαλακών μορίων και σε αυτόν οφείλεται η μεγάλη αιμορραγία, ο έντονος πόνος, που παραμένει για αρκετό διάστημα μετά την επέμβαση και η βραδεία αποκατάσταση.


Kαινοτόμος τεχνική
Η τεχνική ελάχιστης επεμβατικότητας ASI (Anterior Supine Intermuscular) επιτυγχάνει θεαματική επιτάχυνση της ανάρρωσης, που σχετίζεται με αντίστοιχη μείωση της συχνότητας επιπλοκών. Η βασική καινοτομία είναι η χρήση πολύ μικρής πρόσθιας τομής μήκους μόλις 6-7 εκατοστών. Ο τραυματισμός των μαλακών μορίων είναι ελάχιστος, καθώς αποφεύγεται η διατομή μυών και τενόντων και η διάρκεια της επέμβασης είναι περίπου μιάμιση ώρα. Έτσι, περιορίζεται η απώλεια αίματος και όταν ο ασθενής έχει φυσιολογικό αιματοκρίτη προεγχειρητικά, είναι πολύ σπάνιο να χρειαστεί μετάγγιση. Ο μετεγχειρητικός πόνος ελαχιστοποιείται και η άρθρωση, λόγω της προστασίας των μαλακών μορίων, είναι από την πρώτη μέρα σταθερή. Αυτό σημαίνει ότι ο ασθενής μπορεί άμεσα να σηκωθεί και να περπατήσει. Ανάλογα με τη φυσική του κατάσταση, μπορεί εξ αρχής να μη χρειαστεί κανένα βοήθημα. Η διάρκεια νοσηλείας περιορίζεται σε τρεις έως τέσσερις ημέρες. Με την ταχεία κινητοποίηση μειώνεται σημαντικά ο κίνδυνος σοβαρών επιπλοκών, όπως η φλεβική θρόμβωση. Ο ασθενής επανεντάσσεται γρηγορότερα στις καθημερινές δραστηριότητες και σε μία φυσιολογική ζωή.
Ιδιαίτερα σημαντικό είναι ότι η τεχνική ASI ενδείκνυται και σε υπέρβαρους/παχύσαρκους ασθενείς. Οι κλασικές μέθοδοι, με τομές στην πλάγια ή την οπίσθια επιφάνεια του μηρού, αλλά και οι νεότερες εξελιγμένες μορφές τους έχουν σημαντικές δυσχέρειες σε αυτούς τους ασθενείς, διότι η συσσώρευση λίπους στους γλουτούς κάνει δύσκολη την προσπέλαση του ισχίου. Έτσι, υπάρχει ανάγκη για μεγαλύτερες τομές, που προκαλούν μεγαλύτερη απώλεια αίματος, έντονο πόνο και πολύ βραδεία αποκατάσταση.

Για τους παραπάνω λόγους οι χειρουργοί ισχίου συνήθως συστήνουν την απώλεια σημαντικού βάρους προ του χειρουργείου, πράγμα εξαιρετικά δύσκολο, αν όχι ανέφικτο. Με την ASI τα προβλήματα αυτά ξεπερνιούνται γιατί στην περιοχή της τομής η συσσώρευση λίπους είναι ελάχιστη, δεν απαιτείται προσπάθεια αδυνατίσματος προεγχειρητικά, ενώ η ταχεία αποκατάσταση προλαμβάνει την εμφάνιση επιπλοκών, που είναι πιο συχνές σε παχύσαρκους/υπέρβαρους ασθενείς από ότι σε ασθενείς με φυσιολογικό βάρος.

Σημαντικά πλεονεκτήματα
Τα πλεονεκτήματα της μεθόδου ASI είναι εμφανή και μετά από τη μελέτη των αποτελεσμάτων στις πρώτες 900 επεμβάσεις που διενεργήθηκαν από τον Δρ. Ιωάννη Τσαρούχα και την ομάδα του στην Κλινική Μεγάλων Αρθρώσεων του Ιατρικού Κέντρου Αθηνών. Μόνο το 7% των ασθενών χρειάστηκε να μεταγγιστεί, ενώ 98,5% κινητοποιήθηκε από την πρώτη κιόλας μετεγχειρητική ημέρα.

Ο μετεγχειρητικός πόνος ήταν ήπιος και πολύ καλά ανεκτός από τους ασθενείς. Τέλος, ένας δείκτης της επιτυχίας της μεθόδου είναι ότι οι περισσότεροι ασθενείς έμειναν απόλυτα ευχαριστημένοι από την έκβαση της επέμβασης και μάλιστα ένα μεγάλο ποσοστό από αυτούς που είχαν αρθρίτιδα και στο άλλο ισχίο τους ζήτησαν και υποβλήθηκαν σε ολική αρθροπλαστική και του άλλου ισχίου μέσα σε λίγους μήνες.

Η τεχνική ASI είναι η πλέον ασφαλής και αποτελεσματική μέθοδος για την αντιμετώπιση της οστεοαρθρίτιδας του ισχίου και η επιτυχία της έχει οδηγήσει στην επέκταση της εφαρμογής της σε περιπτώσεις καταγμάτων και αναθεώρησης ολικής αρθροπλαστικής ισχίου (επανεπέμβαση) με αντίστοιχα καλά αποτελέσματα.