Ανεξήγητο χαρακτήρισαν το θάνατο της Μαλένας Δασκαλάκη, η πρώην διευθύντρια του ογκολογικού τμήματος του νοσοκομείου Παίδων «Παναγιώτης και Αγλαΐα Κυριακού» Μαργαρίτα Μπάκα καθώς και η παιδίατρος με εξειδίκευση στην ογκολογία Μαρίνα Σερβιτζόγλου, καταθέτοντας ενώπιον του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου όπου δικάζεται η Ρούλα Πισπιρίγκου για τους θανάτους των δύο μικρότερων παιδιών της οικογένειας, της Μαλένας και της Ίριδας.
«Ήταν ένα αγγελούδι, το έβλεπες και έλεγες γιατί έχουμε αυτό το παιδί στο νοσοκομείο τόσο καλά ήταν» είπε στην κατάθεσή της η μάρτυρας και λίγο αργότερα με έντονη φόρτιση σημείωσε: «Με πήραν και μου είπαν «έφυγε η Δασκαλάκη». Μα είναι δυνατόν; Αυτό το παιδί; Έμεινα άναυδη. 40 χρόνια σε εμένα δεν μου είχε τύχει τέτοια ιστορία αιφνίδιου θανάτου ή θανάτου που να μην έχω κλινική εικόνα πριν. Ούτε έχει πεθάνει παιδί από ηπατική ανεπάρκεια, εκτός από ένα τελικού σταδίου που είχε πειραχθεί το συκώτι», ανέφερε χαρακτηριστικά η κ.Μπάκα.
Αναφερόμενη η μάρτυρας στους γονείς και στην αντίδρασή τους όταν έμαθαν πως η Μαλένα είχε λευχαιμία είπε πως «Ήταν δυο γονείς ελαφρώς κλαμένοι, θλιμμένοι και δεν ήταν σε κατάσταση που είναι μερικοί που δεν μπορείς να επικοινωνήσεις. Φαίνονταν να πάσχουν λόγω του κεραυνού εν αιθρία που τους βρήκε…Με ενδιαφέρον άκουσαν όσα τους είπα για μια ώρα. Είχαν την ικανότητα να παρακολουθούν και μου έκαναν ουσιαστικές ερωτήσεις, ήταν αξιοπρεπείς. Τους ενημέρωσα και μεταξύ άλλων τους είπα ότι ξεκινούσαν με τη πιθανότητα να είναι χαμηλού κινδύνου, χαμηλού ρίσκου υποτροπής ότι μιλάμε για ίαση 90%. Τους είπα ότι το παιδί θα πρέπει να μείνει στο νοσοκομείο τουλάχιστον 28 μέρες, τους ενημέρωσα για το πρωτόκολλο λεπτομερώς και τους είπα πως για ένα μήνα μετά όπου δεν θα μπορούσαν να φύγουν από Αθήνα».
Πρόεδρος: Τι σας έλεγαν;
Μάρτυρας: Όταν άκουσαν για το εξάμηνο συζήτησαν μεταξύ τους τι θα γίνει με το άλλο παιδί, τη Τζωρτζίνα. Νομίζω βρήκαν λύση ότι θα βοηθήσει κάποιος συγγενής, δεν πρόσεξα λεπτομερώς. Τους είπαν πριν να με ρωτήσουν για το που θα μείνουν. Τους είπα πως υπάρχουν δομές καλές και ότι θα τους εξασφάλιζα ένα χώρο αν το επιθυμούσαν. Αισθάνθηκα ότι ένιωσαν μια ανακούφιση όταν τους είπα πως υπάρχει αυτή η δυνατότητα. Ακόμη τους ανέφερα ότι υπάρχει δυνατότητα να πάρουν άδεια ένα μήνα με αποδοχές και αν χρειαστεί να πάρουν και χωρίς αποδοχές. Καθ’ όλη τη διάρκεια της παραμονής τους εκεί μου έδωσαν την εντύπωση πως βρίσκονταν σε σύμπνοια…Δεν μου δημιούργησαν καμία ανησυχία με τη στάση τους. Ούτε υπήρχε καμία ανησυχία για το παιδί, οι έλεγχοι ήταν καλοί. Η λευχαιμία δεν είχε κάνει διήθηση στο ήπαρ και δεν υπήρχε κάποια νόσος στο ήπαρ. Θα φαίνονταν στον υπέρηχο αν υπήρχε ανωμαλία. Πραγματικά ήταν ένα αγγελούδι, σε άψογη κατάσταση. Το έβλεπες και έλεγες τι το θέλουμε αυτό εδώ μέσα; Τόσο καλά ήταν το παιδί. Όταν την εξέτασα εγώ είχαν μικρύνει οι λεμφαδένες.
Της είπα: «Μαλένα μου τους φάγαμε τους λεμφαδένες μίκρυναν». Θυμάμαι τη μαμά να λέει: «Μαλένα μου ακούς τι λέει η κυρία Μπάκα; Μπορεί να φύγουμε νωρίτερα». Και την ημέρα που έφυγε το παιδί ήταν σε άριστη κατάσταση, χόρευε στον παιδότοπο, έφαγε κανονικά δεν υπήρχε καμία ένδειξη ότι κάτι πάει στραβά. Αυτά μου μετέφεραν, γιατί εγώ δεν ήμουν εκεί. Δεν υπήρχε κάτι να προβληματίσει διότι αν υπήρχε θα το μάθαινα εγώ. Ήμασταν υπερβολικοί στις εξετάσεις. Αυτό το παιδί σε ένα κέντρο του εξωτερικού μπορεί να μην είχε κάνει τόσες εξετάσεις…».
Η μάρτυρας μάλιστα απέκλεισε το ενδεχόμενο το παιδί να είχε υποστεί ηπατική ανεπάρκεια ενώ με εμφανή τη συγκίνηση στη φωνή της περιέγραψε όσα έγιναν στο νοσοκομείο μετά το θάνατο του κοριτσιού: «Πήγα στο νοσοκομείο, είχαν τελειώσει όλα με το παιδί. …Συνάντησα τους γονείς της, ήταν θλιμμένοι, στεναχωρημένοι. Τους είπα πως δεν περίμενα να συμβεί αυτό.
«Γιατί περιμέναμε εμείς;» μου απάντησαν. Τους ανέφερα ότι ήταν ένας αναπάντεχος, αδόκητος θάνατος, δεν μπορούσε να χωρέσει το μυαλό μου ότι έφυγε αυτός ο άγγελος. Λυπάμαι σήμερα που είμαι εδώ για αυτό. Αυτό το γεγονός ήταν από τα πιο συγκλονιστικά της καριέρας μου δεν μου έχει ξανασυμβεί. Είπα στους γονείς ότι θέλω να γίνει νεκροτομή. Γιατί δεν είχε να κάνει με λευχαιμία ούτε με τοξικότητα. Τους είπα «πρέπει να δούμε γιατί συνέβη, για να σώσετε το άλλο σας παιδί…Πείσθηκαν και με ευχαρίστησαν. Πώς να σας το πω; Μου φίλησαν το χέρι φεύγοντας, δεν είδα κάποιους ανθρώπους θυμωμένους. Δε συνάντησα γονείς που να είναι στα πατώματα, συνάντησα γονείς που να στέκονται αλλά θλιμμένους…»
Σύμφωνα με τη μάρτυρα, όταν η Ρούλα Πισπιρίγκου έμαθε από την ιατροδικαστική ότι το παιδί κατέληξε από ηπατική ανεπάρκεια, επικοινώνησε μαζί της και αυτή της είπε πως «αν βρεις κάποιον γιατρό στον κόσμο που να λέει για θάνατο από ηπατική ανεπάρκεια χωρίς συμπτώματα να έρθεις να μου το πεις γιατί θα είναι ο πρώτος τέτοιος θάνατος τον κόσμο». Μου είπε θέλω να βρω από τη πέθανε το παιδί μου και ότι σκέφτεται να κάνει μήνυση στην ιατροδικαστή»», σημείωσε η κ. Μπάκα.
Πρόεδρος: Υπάρχουν κάποια σημάδια στο πρόσωπο της Μαλένας…
Μάρτυρας: Ρώτησα την κυρία Νικήτα. Αν υπήρχε περίπτωση να έγιναν κατά την ανάνηψη. Μου απάντησε «βεβαίως μπορεί, εκείνες οι στιγμές είναι δύσκολες». Όμως δεν τις θυμόνταν τις αμυχές.
Για σοκ που υπέστη όταν έμαθε πως πέθανε η Μαλένα και η παιδίατρος με εξειδίκευση στην ογκολογία Μαρίνα Σερβιτζόγλου. «Οι εξετάσεις της ήταν άριστες, δεν ήταν το παιδί που έβλεπες τις εξετάσεις του και προβληματιζόσουν. Η λευχαιμία της ήταν χαμηλού κίνδυνου καλής πρόγνωσης…Ήταν σοκαριστικό για όλους και δεν είναι τυχαίο όταν μας το είπαν όλοι λέγαμε ότι κάνανε λάθος όνομα. Είχαμε ένα παιδάκι τελικού σταδίου και νομίζαμε ότι λέγανε για αυτό. Ακόμη δεν μπορώ να το πιστέψω. Το παιδί τρεις ώρες δεν μπορούσες να το πάρεις από το παιδότοπο. Ακόμη δεν μπορώ να πιστέψω ότι έφυγε. Όλους μας σόκαρε είμαστε άνθρωποι.