Καταθέτοντας ενώπιον του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου όπου δικάζεται η Ρ.Πισπιρίγκου για το θάνατο του κοριτσιού, του παιδιού της οικογένειας Δασκαλάκη που έφυγε πρώτο από τη ζωή στα 3,5 του χρόνια είπε πως: «Η μητέρα προσπαθούσε να με πείσει ότι είχε αγωνία για τη Μαλένα. Χωρίς όμως αυτό να συνοδεύεται από συναίσθημα και αγωνία. Δεν με έπεισε. Σκέφτηκα ότι δεν είχε εγκαθιδρυθεί καν η σχέση μητέρας – κόρης, δεν πρόλαβα όμως να βεβαιωθώ…Έπαθα μεγάλο σοκ μου είπαν: «πέθανε η Δασκαλάκη». Δεν μπορούσα να φανταστώ, ρώτησα «η μάνα;» «Ποια μάνα;» μου απάντησαν, η Μαλένα».

Κατά την μάρτυρα η συγκεκριμένη μητέρα «είχε μεγάλη απόκλιση σε σχέση με άλλους γονείς που είχα δει… είχε μια εμμονική σκέψη ότι θα συμβεί κάτι κακό, μου έκανε  εντύπωση. Μου έλεγε για τη Μαλένα ότι είναι πολύ καλή, ήσυχο κορίτσι που έχει σχέση καθαριότητας και τακτοποίησης, κάτι που δεν ισχύει για ένα τόσο μικρό παιδί. Αντίθετα, για τη Τζωρτζίνα μου είπε ότι είναι θρασεία και εγωίστρια. Όλα αυτά μου τα είπε αποστασιοποιημένα και ψυχρά. Οι χαρακτηρισμοί της με ξένισαν. Ένα παιδί 3,5 ετών όπως η Μαλένα δεν μπορεί να έχει ρόλο μητέρας. Το συνέδεσε το παιδί με τη τακτοποίηση του χώρου. Δεν μπορεί ένα παιδί 3,5 ετών να τακτοποιεί σαν μεγάλη…Μου έλεγε αυτά που σκέφτεται με ένα τελείως ψυχρό τρόπο, αποστασιοποιημένο. Υπάρχουν γονείς που πάλλονται από αγωνία, υπάρχουν γονείς που έχουν ακόμη και ενοχές».

Απαντώντας στο εάν   η κατηγορούμενη είναι ενδεχομένως ένα εσωστρεφές άτομο, η μάρτυρας ήταν ξεκάθαρη: «Είδα ένα βλέμμα σκοτεινό, απαθές, αποστασιοποιημένο, δεν είναι το βλέμμα του ανθρώπου που υποφέρει. Δεν εξέφρασε καμία αγωνία. Είχε μια παγωμένη έκφραση... Υπάρχουν γονείς που κλαίνε είναι σε απελπισία. Ήταν σαν να ήταν σε αναμονή ενός επικείμενου κινδύνου… Αυτό που θυμάμαι όμως είναι που μου έλεγε ''φοβάμαι πολύ για εκείνη''. Μου είπε κάποιες πληροφορίες για την οικογένεια της για την εγκυμοσύνη της στη Μαλένα που ήταν δύσκολη και μετά άρχισε να περιγράφει πως είναι η Μαλένα. Το πιο εντυπωσιακό όμως για μένα είναι ότι έλεγε ότι δεν θα πάει καλά η Μαλένα. Την ρώτησα γιατί σκέφτεται το χειρότερο για το παιδί της, αφού οι γιατροί της έλεγαν ότι θα πάει καλά. Αναφέρθηκε σε ένα κακό προηγούμενο. Μου είπε ότι η μεγάλη κόρη έχει ένα πρόβλημα καρδιάς, πρόβλημα υγείας δεν είναι ξεκάθαρο στο μυαλό μου, δεν το σημείωσα. Σαν να είπε ότι είχε μια ικανότητα μεταφυσική κάπως να διαισθάνεται το κακό που πρόκειται να συμβεί. Δεν με έπεισε….»

Για τον Μάνο Δασκαλάκη είπε πως ήταν «ένας άνθρωπος μαζεμένος». Την  Μαλένα την  συνάντησε  δυο ημέρες πριν το θάνατο της, στις 11 Απριλίου 2019, καθώς είχε προσπαθήσει και νωρίτερα αλλά οι γονείς, όπως είπε, έβρισκαν δικαιολογίες  για να μην γίνει η συνάντηση. «Το παιδί ήταν στο κρεβάτι, της συστήθηκα και μίλησα για την ασθένεια με ένα παιδικό τρόπο για τα κακά κύτταρα και τα καλά που παίζουν μπουνιές και κλωτσιές…». Το παιδί την άκουγε ανέκφραστο. «Αυτό που με εντυπωσίασε είναι ότι δεν απευθύνθηκε στη μητέρα. Με τα παιχνίδια που της έδωσα άρχισε να κάνει ένα προσωπικό παιχνίδι. Δεν υπήρχε καμία αλληλεπίδραση μεταξύ μητέρας και παιδιού.

Πρόεδρος: Το έχετε ξαναδεί αυτό;

Μάρτυρας: Όχι, σκέφτηκα ότι δεν είχε εγκατασταθεί η σχέση μητέρας – παιδιού. Αν είχα προλάβει να κάνω και άλλες συναντήσεις ενδεχομένως να μπορούσα να το πω με σιγουριά.

Πρόεδρος: Αν συνέβαινε αυτό τι θα σήμαινε;

Μάρτυρας: Ότι η Μαλένα ήταν ένα παιδί αφημένο χωρίς σχέση με τη μητέρα, για αυτό και έκανε μοναχικό παιχνίδι. Μου φάνηκε ότι ήταν ένα παιδί που απλώς μιμούνταν τη μητέρα του έλεγε «κάνε γεια» και έκανε.

Στο δικαστήριο κατέθεσε και ο παιδίατρος ογκολόγος Απόστολος Πουρτσίδης, που παρακολούθησε το παιδί, ο οποίος ήταν κατηγορηματικός πως η Μαλένα «δεν πέθανε ούτε από λευχαιμία, ούτε από ηπατική ανεπάρκεια».