Ο δημοσιογράφος Γιώργος Χαρβαλιάς παρουσιάζει ένα βιβλίο-ορόσημο για την Κατοχή, τον δωσιλογισμό και τις πολεμικές επανορθώσεις.
Η ανοιχτή πληγή των πολεμικών αποζημιώσεων, οι απαράγραπτες ελληνικές αξιώσεις, η στερεότυπη απάντηση «περασμένα-ξεχασμένα» διαδοχικών γερμανικών κυβερνήσεων και η συγκαταβατική στάση των αντίστοιχων ελληνικών αποτελούν ένα σκοτεινό κεφάλαιο στις σχέσεις των δύο χωρών. Ενα κεφάλαιο, όμως, που πρέπει να μνημονεύεται και να συζητείται ως ελάχιστος φόρος τιμής σε μια ολόκληρη γενιά Ελλήνων που σημαδεύτηκε ανεξίτηλα από την τραυματική εμπειρία της Κατοχής.
Ο καταξιωμένος δημοσιογράφος και πολιτικός αναλυτής Γιώργος Χαρβαλιάς ανοίγει αυτό το κεφάλαιο, παραδίδοντας στο αναγνωστικό κοινό το βιβλίο «Γιαβόλ! Αίμα, λήθη και υποτέλεια», από τις εκδόσεις Πεδίο, ρίχνοντας άπλετο φως στην άγνωστη ελληνογερμανική ιστορία.
Πρόκειται για μια αποκαλυπτική, αλλά και συγχρόνως ανατρεπτική δημοσιογραφική έρευνα, που «φρεσκάρει» τη μνήμη μέσα από μια καθηλωτική αφήγηση, αναδεικνύοντας ταυτόχρονα και τις αθέατες πτυχές των ελληνογερμανικών σχέσεων: τη μεγάλη ληστεία στη διάρκεια της Κατοχής και το όργιο παρασκηνιακών πιέσεων προκειμένου οι ελληνικές κυβερνήσεις να οδηγηθούν σε παραίτηση από τις νόμιμες αξιώσεις για πολεμικές επανορθώσεις.
Χωρίς αναστολές
Στις σελίδες του «Γιαβόλ! Αίμα, λήθη και υποτέλεια», ο Γ. Χαρβαλιάς, με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο γραφής, «άμεσο, αιχμηρό, χωρίς αναστολές και καθωσπρεπισμούς», όπως επισημαίνει και ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής, που προλογίζει την έκδοση, αναψηλαφεί με τόλμη τις πιο ευαίσθητες σελίδες των σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών, από την εποχή του Οθωνα μέχρι τις ημέρες μας.
Με ιστορική τεκμηρίωση, που συνοδεύεται από πλούσια φωτογραφικά παραρτήματα, καταρρίπτει προσφιλείς μύθους και στερεότυπα για το πρόσωπο της «καλής» δημοκρατικής Γερμανίας που εξαγνίστηκε σε χρόνο-εξπρές, χωρίς ποτέ να έχει εγκαταλείψει τις ηγεμονικές της βλέψεις.
Ταυτόχρονα, όμως, αναδεικνύει έξοχα την ελληνική περίπτωση, φωτίζοντας τις αθέατες όψεις του δωσιλογισμού και τους λόγους που υποχρέωσαν τις μεταπολεμικές ελληνικές κυβερνήσεις σε μια πολιτική... καλπάζουσας αμνησικακίας απέναντι στους ολετήρες της Κατοχής.
Στο βιβλίο «Γιαβόλ! Αίμα, λήθη και υποτέλεια», εκτός από διαπιστώσεις, ο αναγνώστης θα βρει σημαντικές και πολύτιμες εξηγήσεις. «Κάποιοι από εσάς θα μάθετε πράγματα που ούτε μπορούσατε να φανταστείτε. Θα απορήσετε, ίσως ακόμη και να θυμώσετε. Σημασία έχει όμως η επίγνωση προς τα πού βαδίζουμε», γράφει ο Γ. Χαρβαλιάς, τονίζοντας ότι από τη στιγμή που δεν έχει ρυθμιστεί ούτε η μεγαλύτερη συμβατική υποχρέωση της Γερμανίας, το αναγκαστικό δάνειο, είναι αδιανόητο να μιλάμε για «περασμένα-ξεχασμένα». Και αυτή είναι ίσως η ανεκτίμητη συνεισφορά του βιβλίου του: προτάσσει και αναδεικνύει την οφειλή. Το υλικό χρέος για τη βιβλική καταστροφή της χώρας στην Κατοχή που εξακολουθούν να μην αποδίδουν οι Γερμανοί και το ηθικό χρέος των ελληνικών κυβερνήσεων που αποφεύγουν να απαιτήσουν το αυτονόητο...
«Δεν πρόκειται για ένα βιβλίο “αντιγερμανικό”, όπως κάποιος θα μπορούσε να φαντάζεται», δηλώνει στη Realnews ο Γ. Χαρβαλιάς και επισημαίνει: «Είναι απλά ένα βιβλίο έρευνας και τεκμηρίωσης που φρεσκάρει τη μνήμη και επιχειρεί την αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας στις σχέσεις των δύο χωρών, καταρρίπτοντας κάποιους προσφιλείς μύθους».
Ο γνωστός δημοσιογράφος και συγγραφέας του βιβλίου αναφέρεται στις γερμανικές αποζημιώσεις, κάνοντας λόγο για μια γενιά που ξεκληρίστηκε. «Είναι αδύνατον όταν μιλάμε για τη Γερμανία να μη φέρνουμε στο μυαλό μας την απαράγραπτη οφειλή. Το μεγάλο ηθικό και υλικό χρέος προς μια γενιά Ελλήνων που υποθήκευσε το μέλλον της, ισοπεδώθηκε και ξεκληρίστηκε στη διάρκεια της απάνθρωπης Κατοχής. Και τις ευθύνες μας προς μια άλλη γενιά, σημερινή, που ξενιτεύτηκε την περίοδο των μνημονίων αναζητώντας δουλειά που δεν μπορούσε να προσφέρει ο τόπος μας», λέει στην «R» ο Γ. Χαρβαλιάς, ενώ συμπληρώνει ότι είναι εθνικό καθήκον να υπάρξει διεκδίκηση των χρωστούμενων.
«Αυτό το χρέος έχουμε καθήκον να το θυμίζουμε, έστω και αν γινόμαστε δυσάρεστοι. Να προτάσσουμε την υλική του διάσταση προς τους Γερμανούς, οι οποίοι επιμένουν να σφυρίζουν αδιάφορα ακόμη και για το αναγκαστικό δάνειο και την ηθική του διάσταση προς τους Ελληνες πολιτικούς, οι οποίοι έχουν ιστορικό και εθνικό καθήκον να διεκδικήσουν τα χρωστούμενα», καταλήγει ο συγγραφέας.