Ο 31χρονος αστυνομικός έφυγε από τη ζωή στις 27 Δεκεμβρίου, μετά από 20 ημέρες νοσηλείας, έπειτα από τον σοβαρό τραυματισμό του από ναυτική φωτοβολίδα που είχε δεχθεί κατά τη διάρκεια επεισοδίων που έλαβαν χώρα έξω από το γήπεδο «Μελίνα Μερκούρη» στου Ρέντη.
Περισσότερες από 60 προσαγωγές και συλλήψεις έγιναν τις τελευταίες ώρες για την δολοφονική επίθεση στις 7 Δεκεμβρίου στον αστυνομικό των ΜΑΤ, Γιώργο Λυγγερίδη, με ναυτική φωτοβολίδα στου Ρέντη, έξω από το γήπεδο «Μελίνα Μερκούρη».
Η μεγάλη επιχείρηση της Αστυνομίας ξεκίνησε το απόγευμα της Κυριακής από την πόλη των Ιωαννίνων. Σύμφωνα με πληροφορίες της ΕΡΤ ένας από τους φυσικούς αυτουργούς της δολοφονικής επίθεσης σε βάρος του νεαρού αστυνομικού, προσπάθησε να διαφύγει στο εξωτερικό. Πιθανότατα να διέφευγε προς την Αλβανία. Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, εντοπίστηκε στην πόλη των Ιωαννίνων από αστυνομικούς του τμήματος Αθλητικής Βίας, επέβαινε σε αυτοκίνητο και κινούταν προς τα σύνορα.
Στη συνέχεια έγιναν έρευνες και στην Αττική αλλά και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας. Μέχρι στιγμής έχουν γίνει 56 συλλήψεις, ανάμεσα στις οποίες βρίσκονται οι πέντε ηθικοί αυτουργοί και δύο αρχηγικά μέλη, δηλαδή οι αυτοί που έδωσαν το έναυσμα για την επίθεση εναντίον της διμοιρίες των ΜΑΤ.
Η ανακοίνωση της ΕΛ.ΑΣ.:
Τους τελευταίους 4 μήνες η Υποδιεύθυνση Αντιμετώπισης Βίας στους Αθλητικούς Χώρους της Διεύθυνσης Ασφάλειας Αττικής, με τη συνδρομή της Διεύθυνσης Εγκληματολογικών Ερευνών, διεξήγαγε υπό άκρα μυστικότητα εκτεταμένη έρευνα για την πλήρη διαλεύκανση της εγκληματικής επίθεσης χούλιγκαν στην περιοχή του Ρέντη, που είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο του αστυνομικού της ΥΑΤ Γεώργιου Λυγγερίδη.
Όπως είναι ήδη γνωστό, για την εξιχνίαση αυτής της δολοφονικής επίθεσης, από την πρώτη στιγμή, είχαν πραγματοποιηθεί πάνω από 400 προσαγωγές, ώστε να μην χαθεί κανένα πειστήριο, ενώ ένα άτομο είχε συλληφθεί και οδηγηθεί στη δικαιοσύνη.
Στη συνέχεια, η δικογραφία που συντάχθηκε περιελάμβανε μαρτυρίες, βίντεο και άλλα ευρήματα που κατέδειξαν την ύπαρξη εγκληματικής οργάνωσης πίσω από την επίθεση, ενώ επιβεβαίωναν συσχέτιση της αθλητικής βίας με το οργανωμένο έγκλημα.
Ειδικότερα, προέκυψαν στοιχεία για εγκληματική οργάνωση, αποτελούμενη από 158 μέλη, τα οποία, τουλάχιστον από το 2019, τελούσαν κακουργηματικές και πλημμεληματικές αξιόποινες πράξεις και δρούσαν κυρίως σε Αττική, Βόλο και Ιωάννινα.
Για την αποδόμηση της εν λόγω εγκληματικής οργάνωσης, από πρώτες πρωινές ώρες σήμερα διεξήχθη, στο πλαίσιο της διενεργούμενης προανάκρισης, ευρεία αστυνομική επιχείρηση, με τη συνδρομή της Ε.Κ.Α.Μ. και αστυνομικών σκύλων, με αποτέλεσμα τη σύλληψη, μέχρι στιγμής 60 ατόμων.
Παράλληλα, έχουν πραγματοποιηθεί 58 έρευνες σε οικίες και 15 σε οχήματα και έχουν κατασχεθεί πλήθος πειστηρίων όπως πιστόλια, ξύλινα ρόπαλα, μαχαίρια, ναρκωτικά, ρουχισμός, ψηφιακά μέσα και άλλα.
Η δέσμευσή μας για την καταπολέμηση της αθλητικής βίας και συνολικά της ανομίας είναι απόλυτη. Θα συνεχίσουμε να εργαζόμαστε με σχέδιο και αποφασιστικότητα για την ασφάλεια των πολιτών και την ειρηνική συνύπαρξη στην κοινωνία μας.
«Μακάρι ο Θεός να δώσει, να τους πιάσουν όλους»
Με δάκρυα στα μάτια άκουσαν οι γονείς του 31χρονου για την μεγάλη αστυνομική επιχείρηση που οδήγησε σε δεκάδες συλλήψεις οπαδών, για την φονική επίθεση σε βάρος του παιδιού τους.
Με φανερή συγκίνηση ο Αθανάσιος Λυγγερίδης, πατέρας του αστυνομικού είπε: «Έχασα έναν γιο, έναν ήρωα, αλλά απέκτησα άλλη οικογένεια, την διμοιρία του. Όλα τα παιδιά εκεί πίσω που τράβηξαν ό,τι τράβηξαν μαζί με το γιό μου». Και συπλήρωσε: «Καίνε, σπάνε, ρημάζουν, σκοτώνουν, ποια είναι η τιμωρία; Ας γίνει ο γιός μου το ανάχωμα για μια νέα αρχή».
Σπαρακτικό είναι το μήνυμα και του παππού του άτυχου αστυνομικού, που ζήτησε δικαίωση στη μνήμη του εγγονού του, μιλώντας στον ΑΝΤ1. «Όλο χαμογέλαγε, από μικρό παιδί το μεγάλωσα, αστυνομικός ήθελε να γίνει. Το ήθελε, από μέσα του. Έλεγε τα καλύτερα, για την διμοιρία του, για τους αστυνομικούς, γιατί το ήθελε» Ήταν το όνειρό του να γίνει αστυνομικός, θα πει ο παππούς του σήμερα. «Μακάρι ο Θεός να δώσει, να τους πιάσουν όλους. Όλους να τους πιάσουν. Έχουμε χάσει το παλικάρι μας, ένας πόνος μεγάλος που δεν γιατρεύεται. Μια μεγάλη πληγή που ανοίγει και δεν κλείνει»