Στη φυλακή οδηγούνται μετά την απολογία τους στην ανακρίτρια οι 6 που κατηγορούνται για συμμετοχή στην τρομοκρατική οργάνωση «Σύμπραξη Εκδίκησης» στην οποία αποδίδονται 5 επιθέσεις.
Με σύμφωνη γνώμη ανακρίτριας και εισαγγελέα κρίθηκαν όλοι προφυλακιστέοι αν και οι περισσότεροι αρνήθηκαν την εμπλοκή τους σε πράξεις της οργάνωσης.
Συγκεκριμένα, 4 εκ των κατηγορουμένων υποστήριξαν, σύμφωνα με πληροφορίες, πως δεν έχουν καμία σχέση με όσα τους αποδίδονται. Ένας 36χρονος αποδέχθηκε μόνο ότι ήταν ο οδηγός της μοτοσικλέτας που χρησιμοποιήθηκε ως μέσο διαφυγής, στη βομβιστική επίθεση σε τράπεζα στα Πετράλωνα, η γυναίκα που κατηγορείται για την ίδια υπόθεση, φέρεται να υποστήριξε ότι βρέθηκε με το αυτοκίνητό της στον τόπο της επίθεσης αλλά δε γνώριζε τι θα γινόταν, ενώ ο ένας πυροτεχνουργός της Πολεμικής Αεροπορίας, τήρησε το δικαίωμα της σιωπής.
Η δήλωση του Νίκου Αλετρά, συνήγορου κατηγορουμένου
Αναφορικά με την εν λογω σχηματισθείσα δικογραφια απο την Διευθυνση Αντιμετώπισης Ειδικών Εγκλημάτων Βίας , ειναι άξιο αναφοράς το γεγονός, οτι όλες οι υπο διερεύνηση πράξεις ειναι σε παρελθόντικο χρονο και εχουν προκύψει απο την συνδυαστική επισκόπηση και σύνδεση αποδεικτικών στοιχείων που αφορουν έξι περιπτώσεις αποδιδόμενων κακουργημάτων κατα την ηδη ασκηθείσα ποινική δίωξη και αντίστοιχα έξι πλημμεληματικών κατηγοριών .
Σε κάθε περίπτωση η αποδοση της κατηγορίας της τρομοκρατικής οργανώσεως του άρθρου 187Α του Π.Κ. κατα την άσκηση ποινικής δίωξης την προηγούμενη τέταρτη, προφανώς συνιστά διακεκριμένη περιπτωση της βασικής μορφής του άρθρου 187 ΠΚ, κι ως εκ τούτου αποτέλεσε τον κυρίαρχο λογο που συσχετίσθηκαν αρκετές δικογραφίες με ιδιάζοντα ποινικό χαρακτήρα και κατ επέκταση συνενώθηκαν, με αποτέλεσμα την επίταση και διόγκωση των αποδιδόμενων κατηγοριών ώστε να απολογηθούν σήμερα οι συλληφθέντες κατηγορούμενοι ενώπιον κ. τακτικής ανακρίτριας του Πρωτοδικείου Αθηνών.
Πέραν αυτού με αφορμή και τη συγκεκριμένη δικογραφία οπως και πλείστες άλλες , αναδεικνύεται ακόμα περισσότερο η επιτακτική ανάγκη του διαχωρισμού των αποδιδόμενων πράξεων σε κάθε κατηγορούμενο ξεχωριστά με αυτοτέλεια και και φυσικά όχι, την συνήθη αντίθετη διωκτική πρακτική των in rem διώξεων στα πλαίσια του διωκτικού μανδύα του άρθρου 187Α περί τρομοκρατικών πράξεων , που καταλήγει στο νομικά παράδοξο αποτέλεσμα, του να απολογούνται το σύνολο των κατηγορουμένων ακόμα και για πράξεις που δεν σχετίζονται αυτουργικά.
Τέλος σχετικά με την τύχη του δικού μου εντολέα, που προφυλακίστηκε στα πλαίσια μιας ολιστικής αντιμετώπισης, παρα το γεγονός οτι δικογραφικά δεν υπήρχε απολύτως κανενα στοιχείο εμπλοκής του σε καμια κακουργηματική πράξη.